Montenegro - Durmitor Nationaal Park

Van Skhoder in Albanië naar Zlabak in Montenegro

Het is ruim 200 kilometer rijden met de camper van Skhoder in Albanië naar Durmitor Nationaal Park in Montenegro en daar doen we ruim zes uur over, inclusief een half uur oponthoud bij de grens, boodschappen doen in Podgorica en een fotostop bij de Tarabrug.Het is een prachtige route over een goed berijdbare weg. 


Dag 28   18 juni

Het is raar hoe een grens echt een grens kan zijn. We zijn de nauwe grensovergang bij Hani i Hotit nog niet over of het landschap is groener en minder stoffig. We rijden door een vruchtbaar agrarisch gebied met onder ander wijnbouw. Na Podgorica voert de weg vrijwel de gehele route langs de rivier Moraca. Diep beneden ons, tussen de bergwanden, zien we de smalle smaragdgroene stroom lopen. 
Montenegro, rivier Moraca
De smaragdgroene rivier Moraco, diep beneden ons
Zestien kilometer voor Kolasin, bij een haarspeldbocht,  aarzelen we hevig: blijven we deze goede weg naar Kolasin en Mojkova volgen. Of slaan we linksaf een ‘gele weg’ in, over en door de bergen, rechtstreeks naar Zabljac, zoals de richtingborden en TomTom aangeven. We kiezen toch voor de eerste optie en rijden vanaf Mojkovac langs de Tara en de Tara kloof.

Tarakloof

Ook dit is een prachtige en goed berijdbare route met zicht op de bergen en bossen en de Tararivier naast en beneden ons. Hoe verder we komen, hoe hoger de door de rivier uitgesleten rotswanden naast ons oprijzen. 

Montenebgro, Tarakloof, brug


Montenegro, brug over Tarakloof
Brug over de Tararivier en -kloof


Montenegro, blik in Tarakloof
een blik in de Tarakloof



De Tarakloof is de langste en diepste kloof in Europa en de tweede op aarde, na de Grand Canyon in Amerika. Omdat de weg vrij laag in de diepte van de kloof loopt, krijgen we nog niet een echte indruk van de grootte en weidsheid ervan. Een betere impressie krijgen we bij de Tarabrug. Hier zie je de rivier 150 meter onder je en kijk je aan beide zijden de canyon met zijn wijkende rotswanden in. De kloof is hier ruim 850 meter breed. Waaghalzen kunnen hem oversteken via een Zipline!. 

Zabljak

Vanaf de brug is het nog 23 kilometer naar Zabljak, waarvan er tien uit een oneindige reeks haarspeldbochten bestaan.
Zabljak is een toeristenplaats, die het in de winter van skiërs moet hebben en in de zomer van mensen die het Nationaal Park Durmitor bezoeken of willen raften op de Tara. Het bestaat vooral uit een verzameling hotels, restaurants en guesthouses.
Er zijn in de omgeving enige campings maar met een camper kun je effectief maar op een of twee terecht. De andere liggen aan te steile weggetjes, die met een camper niet zijn te nemen.
Camping Kod Boce. De 'hondenhokjes'op de achtergrond zijn kleine trekkershutjes. 
Van ventilator naar verwarming
Wij komen terecht op camping Kod Boce, waar we op 1450 meter hoogte rondom een prachtig uitzicht hebben. En dat we zo hoog zitten, is ook aan de temperatuur te merken. Binnen 24 uur gaan we van de ventilator (om de camper enigszins koel te houden) in Skhoder naar een vestje en zelfs verwarming en warme sloffen om het ’s avonds bij 6 graden comfortabel te hebben!

Gereden: 210 kilometer
Overnacht: Camping Kod Boce, even buiten Zabljac, richting Savnic
Weer: Half bewolkt, ’s avonds koud

4x4 tour door Nationaal Park Durmitor

Dag 29  19 juni 

Via www.Summit.co.me regelen we een zgn. jeeptour door het Nationaal Park. En deze keer is het echt een 4x4 tour! Precies om tien uur haalt een comfortabele donkerblauwe Mitsubishi 4x4 auto ons op en krijgen we een ruim vier uur durende privé-rondrit door het schitterende natuurgebied. Chauffeur Danilo rijdt met ons de ca. 90 kilometer lange Durmitor Ring. Hij vertelt erbij in het Engels en houdt regelmatig een fotostop. Zo rondgereden worden is een luxe ervaring en we voelen ons op slag Hele Belangrijke Personen! De jeeptour is voor ons geen weggegooid geld; met de camper zou deze route niet te rijden zijn. 

De route is grofweg in drieën te delen. Het eerste deel voert langs en over een vrijwel ongerept gebied van bergen en rotsen. Het is groots, woest en majestueus. Zoals altijd schieten woorden tekort om dit landschap te beschrijven. 
Montenegro, NP Durmitor


Montenegro, NP Durmitor


Montenegro, NP Durmitor


Montenegro, NP Durmitor



Montenegro, NP Durmitor, weggetje door nauwelijks bewoond deel
Het weggetje door het nauwelijks bewoonde deel van het Nationaal Park



Montenegro, NP Durmitor




Montenegro, NP Durmitor

Daarna volgt een stuk over een plateau. Hier is het vlakker en we zien verschillende kuddes schapen en koeien. Danilo vertelt dat families deze van oudsher in de zomer naar dit gebied brengen; in de winter gaan ze naar gebieden waar de omstandigheden minder hard zijn.
Montenegro, NP Durmitor, kunstmatig meer
kunstmatig meer


Montenegro, NP Durmitor

Montenegro, NP Durmitor

Het derde deel van de route voert naar twee canyons. We zien de uitgesleten kloof van de droog gevallen rivier Susica en een verstild meertje, dat door smeltwater ontstaat maar inmiddels ook bijna is droog gevallen. 
Montenegro, NP Durmitor, droog gevallen canyon
Droog gevallen canyon


Montenegro, NP Durmitor, meertje van gletsjerwater
Meertje van gletsjerwater


Tot slot brengt de tour ons op het plateau van de Taracanyon. Nu we zo hoog zitten (2000 meter)  kunnen we ook beter de vergelijking met de Grand Canyon zien en begrijpen. Hoewel niet zo groots en breed als die wereldberoemde kloof in Amerika, zien we ook hier de lagen en de verschillende kleuren in de zich voor ons uitstrekkende rotswanden. Het is een prachtig en overweldigend gezicht.
Montenegro, NP Durmitor, Tarakloof van bovenaf
De Tarakloof van bovenaf
Doordat er het laatste jaar nog een flink deel van de route is geasfalteerd, rijden we maar een klein stuk off-road. De rest van de weg is weliswaar heel smal en bochtig maar wel verhard. Het is met zijn bochten en stijgen en dalen een droomweg voor motorrijders, zo blijkt ons wel onderweg. Een gewone personenauto zou – met een hele goede kaart – de route ook wel kunnen rijden, zij het dat de chauffeur er zijn handen vol aan zou hebben. Met de camper was dit voor ons onmogelijk geweest. Wat ons betreft is het dus een aanrader om deze route als ‘jeeptour’ te doen en zo de pracht en schoonheid van dit onder UNESCO-protectie staande Nationaal Park te ervaren,

Gereden met de camper: 0 kilometer. Met de jeep van Summit ca. 100 kilometer. 
Weer: Half bewolkt met ook zon. ’s Avonds koud en ’s nachts onweer met hevige regen.  



Geen opmerkingen:

Een reactie posten