Abdijen, een wit paard en een zwart schaap

Het zeggen is dat je vanaf Sutton Bank het mooiste uitzicht van Noord-Engeland hebt. Dat willen we op deze tocht door Yorkshire met de camper natuurlijk niet missen. Van Helmsley is het niet ver rijden, waarbij we ook nog de ruïnes van Rievaulx Abbey aan doen. Dit worden de dagen van de verwoeste abdijen en die van de gerealiseerde dromen van lokale mannen. 


Dag 11, 12, 13                           10, 11 en 12 juni 


Rievaulx Abbey


Rievaulx Abbey ligt maar op een paar kilometer van Helmsley in een afgelegen dal. Het gehucht Rievaulx is een plaatje met cottages, die zo in een Engelse Tv-serie kunnen figureren. 


De abdij is in de 12e eeuw gesticht door Cisterciaanse monniken en groeide uit tot een populatie van 140 monniken en 600 lekenbroeders, die groenten verbouwden, schapen hielden , koren maalden en zelfs ijzer smolten. Dit alles totdat In 1538 Koning Hendrik de Achtste (de koning met vijf echtgenotes) opdracht gaf de abdijen in het land te ontmantelen en deze door de monniken werden verlaten. Als gevolg daarvan raakte Rievaulx Abbey in verval. Hetzelfde geldt voor een andere abdij in de buurt.


Witte Paard

Vanaf de top van Sutton Bank zijn diverse wandelingen mogelijk. Wij kiezen voor de meest populaire: die naar de tekening van het Witte Paard op de helling van een heuvel. Een oud-inwoner van Kilburn  zag dergelijke tekeningen op de krijtheuvels in Zuid-Engeland. Hij bedacht rond 1857 dat het mooi zou zijn als er bij zijn geboortedorp ook zo'n markant herkenningspunt zou komen in de vorm van een 100 meter lang en 70 meter hoog wit paard. Op een nabij gelegen helling zou daar plaats voor zijn, meende hij. 


De bedenker van dit idee kon zijn droom realiseren met hulp van de plaatselijke schoolmeester. Die zette uiteindelijk samen met zo’n 30 leerlingen de lijnen van het paard uit op de met veen bedekte helling. Mannen groeven daarna het veen weg en vulden het paard met zes ton witte kalksteen. En ziedaar, het al van verre zichtbare kenteken was er. Het is zelfs zo zichtbaar dat het in de oorlog werd bedekt, om te voorkomen, dat het een gemakkelijk herkenningspunt was voor Duitse vliegtuigen. 

We lopen er via een eenvoudig pad naar toe en klimmen op de terugweg via een steil pad weer terug naar het bezoekerscentrum. 

Om het paard echt als ‘landmark’ te zien, rijden we de steile helling (25%, bijna recht naar beneden in de tweede versnelling en flink remmend) van Sutton Bank af en vervolgens naar Kilburn


MouseMan

Hier leefde nog een man-met-een-droom. Timmerman Robert Thompson droomde er jaren van om weer oud-Engelse eiken meubels te maken in de stijl en met het vakmanschap van de 17e eeuw. Rond 1919 wist hij die droom te realiseren met het maken van banken en een preekstoel voor een kerk in de buurt. Als zijn handelsmerk maakte hij op ieder meubelstuk een muisje. Het bezorgde hem de bijnaam de Mouseman. 


Een traditie, die nog altijd wordt gevolgd door zijn achterkleinkinderen, die inmiddels de zaak bestieren. 


Overnachten 

doen we deze avond in Rosedale Abbey, niet bepaald in de buurt. We hebben echter goede herinneringen aan dit plaatsje, dat midden in het National Park ligt en rijden daarom weg 170 weer terug om linksaf te slaan naar Rosedale. Let op: neem niet de weg via Hutton-le-Hole; die heeft een helling van meer dan 30%! Overigens is de abdij bij Rosedale al lang verdwenen. 


Fountains Abbey 


De volgende dag is Fountains Abbey, een van de mooiste en grootste abdijen, ons doel. We rijden daarvoor weer een flink stuk westelijk, vlakbij Ripon en de Yorkshire Dales (ook een Nationaal Park). 

Ook de kerk en abdij van Fountains Abbey zijn vanaf half de 16e eeuw in verval geraakt nadat deze moesten worden ontmanteld op bevel van Koning Hendrik de Achtste. 




De ruïne staat nu onder beheer van de National Trust en is tevens UNESCO Werelderfgoed. Dat wil zeggen het landgoed met de Watertuin van Studley Royal Park staat op de UNESCO-lijst en de Abbey ligt op het terrein van dit landgoed. Fountains Abbey was destijds het rijkste klooster van Engeland en het bezat een groot deel van het land in de Yorkshire Dales. De latere eigenaar van het landgoed heeft de bijzondere tuinen met vijvers laten aanleggen. 
Middeleeuws leven bij Fountains Abbey
De deels nog in tact zijnde overblijfselen van de Abbey en de tuinen vormen op deze half zonnige zondag duidelijk doel voor een dagje uit van Engelse families. Ze wandelen er rond en picknicken op de enorme grasvelden rondom de abdij. Als speciale attractie is er dit weekend een middeleeuws dorpje opgezet, waar je kunt zien, hoe de mensen hier vroeger leefden, werkten en kookten. 


Wandelen

De National Trust heeft folders met een aantal wandelingen. Aan de hand daarvan struinen we zo’n 8 kilometer over het enorme terrein, komen we langs het huis de Fountains Hall, zien we de formele vijvers en een veel landelijker aangelegd deel van de tuinen met bruggetjes. 






We spotten enkele los lopende herten en komen bij de Victoriaans-Gotische St. Mary’s Church, die prachtig in het park oprijst. We zijn net op tijd om een korte dienst in deze van binnen heel kleurige kerk mee te maken. Bijzonder is daarbij het zingen van een tien mensen groot koor van vrijwilligers van de National Trust, dat sereen en vol door de ruimte klinkt. Het maakt de zondag compleet. 


Overnacht:

op kleine camping bij Ripon, de Lockside Caravan Site, een Certificated Site van de Camping- en Caravanclub De camping ligt achter een rijtje woonhuizen aan Littlethorpe Road. Is moeilijk te vinden maar er staat een klein aanwijsbordje. 


Ripon

De volgende dag stoppen we even in Ripon om ook hier bij de enorme kathedraal te kijken en even door de straatjes naar het Marktplein te lopen. 

Op donderdagen zal het er tijdens de wekelijkse marktdag best gezellig zijn maar deze maandag is het grote plein voornamelijk een parkeerterrein. We zijn dan ook gauw uit gekeken in Ripon, waar we trouwens een dagelijkse traditie hebben gemist. Iedere avond om 9.00 uur is er op de Markt namelijk een hoornblazer actief. Tegelijkertijd luidt de klok van de kathedraal. Die tradities gaan eeuwen terug en markeerden destijds het ingaan van de nachtelijke wachten. 


Het Zwarte Schaap van Masham

Van Ripon rijden we naar Masham. Hier huizen maar liefst twee brouwerijen: Theakstons en de Black Sheep. Deze laatste is zo’n 25 jaar geleden gesticht door een eigenwijs lid van de Theakstons-familie. 

Wij waren hier ooit in de eerste jaren van de brouwerij en toen vertelde een enthousiaste vrijwilliger met een onvervalst Yorkshire accent hoe de Theakstonbrouwerij door de familie wat jaren daarvoor was verkocht aan een groot Amerikaans bedrijf en hoe Paul Theakston, lid van de 5e generatie, er eerst nog in dienst was maar zich niet in het beleid kon vinden. Deze Paul kocht uiteindelijk op letterlijk een steenworp afstand van de oude familiebrouwerij een oud mouthuis en richtte het in met op de kop getikte gistkuipen en een tweedehands brouwketel en brouwde er zijn eigen bier. Hij noemde het toepasselijk Black Sheep. 

Die romantische beginfase is het bedrijf inmiddels wel ontgroeid. Bezoekers worden nu ontvangen in een goed geolied en behoorlijk commercieel bezoekerscentrum met restaurant en winkel. De rondleiding door de brouwerij slaan we deze keer over maar een aantal flesjes bier, dat tegenwoordig in diverse variëteiten wordt gebrouwen, kopen we natuurlijk wel. 


Theepotten in Leyburn

We rijden door naar Leyburn en kunnen daar de verleiding niet weerstaan om een kijkje te nemen in de plaatselijke theepottenfabriek. Hier maken ze theepotten in werkelijk iedere gedaante, behalve die van een gewone theepot. We zien overladen fornuisjes, volle espressomachientjes, baden, compleet met badeendjes, een verkeersregelaar, pipowagen, broodroosters en clowns, allemaal in de vorm van een theepot.
De fabriek heeft honderden mallen om de theepotten en alle accessoire die er opgeplakt zijn, te gieten en te bakken Een theepot hebben we er niet gekocht maar vermakelijk vonden we het zeker.


Yorkshire Dales

Leyburn vindt zichzelf de hoofdstad van het Wensleydale, een van de dalen in het Nationaal Park De Yorkshire Dales. We rijden er zo binnen en dat betekent weer rijden door een uitgestrekt en weids landschap van een woeste schoonheid. Groene heuvels, in vakken verdeeld door eeuwenoude muurtjes, hier en daar een grijze boerderij en vooral veel schapen. 


Watervallen bij Aysgarth

We stoppen een klein uurtje bij een van de natuurlijke hoogtepunten van de Dales, een serie watervallen bij Aysgarth. Echt hoog zijn ze niet eens maar in drie elkaar opvolgende cascades stort het door het veen bruin gekleurde water van de rivier Ure naar beneden en dat is zeker een mooi gezicht. 



Overnachten doen we weer op een Certificated site van de Camping and Caravanning Club. Dat is ditmaal de Heber Farm in Buckden en zelden hebben we een zo leuke overnachtingsplek gehad. We staan er in een weide met rondom ons de heuvels van de Dales. Schapen grazen niet alleen rond onze camper maar schudden er zo nu en dan ook aan. Er is een waterpunt en een stortplaats voor het chemisch toilet. Het grijze water mogen we van de boerin gewoon in het gras laten lopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten