Van New Orleans naar Orlando

In de laatste etappe van onze camperreis dwars door Amerika rijden we van New Orleans naar Orlando. Het wordt een tocht door vlak land en deels langs witte stranden. We onderbreken onze rit voor een bezoek aan het Battleship Alabame Memorial Park.  


2 november, donderdag 

Vanuit New Orleans rijden we een stuk Intertate 10 en dat vinden we best spectaculair. De route voert langs de uitgestrekte moerassen en lijkt soms dwars door het water te gaan. Dat is natuurlijk gezichtsbedrog maar waar we in Nederland gewend zijn aan hoge bruggen, ligt het wegdek hier op betonnen palen relatief laag boven het water, met links Lake Pontchartrain en rechts Lake Catherine en Lake Borgne.. Een bijzondere ervaring, vinden wij. 

Kort daarop kiezen we voor weg US 90 die echt pal langs de kust en zilverwitte stranden voert. We komen door plaatsjes als Bay St Louis en Gulfport. Het is hier welvarend en we zien prachtige huizen, hoog op palen tegen het overstromingsgevaar. De bewoners hoeven de weg maar over te steken om op het strand te staan. Hoogbouw is hier kennelijk niet toegestaan. 


USS Alabama

We rijden door tot Mobile en zoeken daar de USS Alabama op. In het Battleship Alabama Memorial Park bekijken we de indrukwekkende USS Alabama, een slagschip uit de Tweede Wereldoorlog. Het 207 meter lange schip werd in augustus 1942 in gebruik genomen. Het heeft maar tot 1947 dienst gedaan en heeft in de oorlogsjaren 22 vijandelijke vliegtuigen uit de lucht geschoten. Bijzonder is dat het slagschip in die tijd bij heel veel acties betrokken is geweest maar daarbij nooit ernstig beschadigd is geraakt. Het bezorgde haar de bijnaam de Mighty A. 


We doen op eigen houtje een rondleiding door het schip klimmen via steeds smaller en steiler wordende trappetjes tot boven in de toren, zien de sobere verblijven van bemanning, officieren en kapitein, bekijken het indrukwekkende afweergeschut en kijken op de brug. Ook de machinekamer slaan we niet over. 

Onderweg leren we dat er in oorlogstijd zo’n 2500 man aan boord waren en dat het schip een snelheid kon halen van maar liefst 28 knopen, oftewel bijna 52 kilometer per uur! Het is bijzonder om te beleven hoe zo’n schip een wirwar is van gangen, trappen, voorraadkamers, kleine hutten en bemanningsverblijven. Enige bemanningsleden, die belast waren met informatieve en administratieve taken sliepen zelfs in een klapbed boven hun bureau. 

De bemanning sliep 4 hoog boven elkaar. Drie bedden in de lengte. Hier sliepen dus 24 man. 
Na het bezoek aan het slagschip lopen we ook nog door de vliegtuighangar en kijken we in de onderzeeboot die daar achter ligt. Deze USS Drum heeft in de oorlogsjaren dienst gedaan in de Stille Oceaan en daar Japanse schepen tot zinken gebracht. Sinds 1969 ligt de onderzeeër in Mobile en kan het publiek zien en ervaren in wat voor kleine ruimte de zeelieden bivakkeerden. Duidelijk is wel dat je geen last van claustrofobie moest hebben en dat de discipline, het incasseringsvermogen en de kameraadschap onder de mannen, die zo dicht op elkaar moesten leven groot moest zijn. 



Kombuis op de onderzeeër
We lezen er dat de bemanning van een onderzeeër het beste voedsel van de Navy kreeg. Een goede kok was dus goud waard. In deze piepkleine ruimte bereidde hij voor 60 man de de dagelijkse maaltijden. De kaneelbroodjes schijnen fameus te zijn geweest! Zulk vakmanschap werd op hoog niveau gewaardeerd, want in het Witte Huis hebben zes koks gediend die eerder kok waren op een onderzeeër. 

Er is in dit Battleship Alabama Memorial Park nog meer te zien aan vliegtuigen en tanks maar na het bezoek aan de kruiser en de onderzeeër vinden we het welletjes en rijden we verder. Het bezoek heeft tijd gekost en we zijn nog net op tijd (voor zonsondergang) in het Big Lagoon Statepark bij Pensacola voor de overnachting 


Overnacht: 
Big Lagoon Statepark. Zie: https://www.floridastateparks.org/things-to-do/stay-the-night.  Er is elektriciteit en water. We betaalden $20 voor een ruime plek. De hele camping is ruim opgezet Er is een winkeltje, waar je wat eenvoudige dingen kunt kopen. Vanaf de camping zijn een paar korte wandelingen uitgezet. 

Kustroute

3 november, vrijdag 

De kustroute tussen Pensacola en Panama City  (de Panhandle van Florida) de volgende dag valt ons eigenlijk tegen. Sterker nog, we vinden het achteraf het vervelendste stuk van onze hele route dwars door Amerika. 
Wij rijden US Route 98, die op onze Hallwag kaart vlak langs zee lijkt te lopen. Dat is echter nauwelijks het geval en veel zee zien we dan ook niet. Wel heel veel verkeer en veel stoplichten, die heel veel tijd kosten!. Vanaf zo’n stoplicht leiden wegen naar rechts vaak wel naar een van de vele stranden langs dit deel van de Golf van Mexico. Dit hebben wij (in verband met de tijd) niet gedaan, mede ook omdat de hoge hoteltorens die we zien staan ons niet echt aanspreken. 


Tip:  Afslaan naar een van de Stateparks, die tussen weg 98 en zee liggen, zal zeker wel de moeite waard zijn. Misschien hadden we achteraf gezien beter ook vanaf Pensacola en Gulf Breeze weg 399 kunnen rijden. Die geeft wel zicht op witte stranden en zandheuvels, zo hoorden we later. Dit verslag geeft wel een inzicht wat de stateparks hebben te bieden. 

Leuker vinden wij het deel vanaf Panama City naar Port Saint Joe en verder naar Apalachicola, dat wel vlak langs zee loopt. Weliswaar zijn de stranden hier niet zo breed maar de mooie pastelkleurige houten huizen en de weelderige begroeiing maken veel goed.  



We blijven weg 98 volgen tot voorbij Carabelle. 


Overnacht
Op camping Ho-Hum RV Park, 2132 Hwy 98 East, Carrabelle. Telefoon 1-850-697-3926. Ook hier hebben we het laatste plaatsje. En wat voor plekje; vlak aan zee. Dat is wat duurder (we betalen, inclusief korting $43) maar een eetplekje zo vlak aan zee vinden wij het geld dubbel en dwars waard. 

Orlando

4, 5 en 6 november , zaterdag, zondag en maandag. 

Dit zijn onze laatste en weinig spectaculaire rijdagen door Florida. Via weg 98 en 27 rijden we naar Ocula waar we de Interstate oppikken. We hebben voor zondagavond een camping in het oosten van Orlando, vlakbij het inleverstation van Road Bear gereserveerd maar we zijn bang, dat die op zaterdag vol is. We nemen daarom nog een vroege tussenstop ten westen van Orlando. 

Op zondagmorgen rijden we naar Orlando We hebben nog het plan om een van de outlets te bezoeken maar dat plan blijkt half Orlando ook te hebben. De parkeerplekken zijn deze zondagmorgen om 11.00 uur al overvol, dus is het onmogelijk om onze camper te parkeren. 
Zie: http://www.premiumoutlets.com/outlet/orlando-international
We rijden daarom door naar onze laatste camping. Daar genieten we voor het laatst van de Florida-zon, doen de was, laden alvast gas bij en tanken onze brandstoftank vol tegenover de camping. Daarna is het een kwestie van inpakken. 

De volgende morgen (maandag) is het maar ca. 20 minuten rijden naar het inleverstation van Road Bear, aan dezelfde Narcoosseeroad gelegen als de camping. We zijn de enige inleveraars, die naar het vliegveld moeten. Een (door RoadBear bestelde en betaalde) taxi brengt ons er in minder dan een kwartiertje heen. 


Overnacht
  • Clerbrook Golf and RV Resort, 20005 US Hwy 27N, Clermont Florida, GPS-locatie: 28.609455, -81.758108, Het blijkt een enorme camping met veel vaste plekken maar ook een gedeelte voor trekkers. De plaatsen zijn heel ruim en we staan mooi onder en tussen bomen. Maar als je niet komt om te golfen is er op de camping echt niks te doen. Zelfs de clubhuizen zijn op deze tijd van het jaar gesloten, net als de zwembaden. Er zijn wasmachines die op quarters werken maar wisselen kan helaas niet. Er is wifi in de bibliotheek. We betalen $39 voor full hook-up.  
  • KOA Orlando S.E./Lake Whippoorwill, 12345 Narcoossee Road, Orlando.  GPS-locatie: 28.386579, -81.241261.  Een grote maar vriendelijke en goed georganiseerde KOA-camping met ruime plekken. Je kunt er gas tanken, er is een winkeltje en we doen de was. We betalen ca. $55 en dat is na aftrek van de 10% korting die je krijgt als Road Bear klant. Groot voordeel is dat de camping op korte afstand (aan dezelfde weg) ligt van het inleverstation van Road Bear. Omdat we zeker van een plekje wilden zijn, hadden we deze camping voor de laatste nacht gereserveerd 

Route
Gereden in drieenhalve dag. Van New Orleans via USS Alabama naar Big Lagoon Statepar, Van Big Lagoon Statepark langs de kust naar Carabelle (Ho_Hum RV Park), van Carabelle naar Clerbrook Golf Resort, te noordwesten van Orlando en tenslotte naar de KOA-Camping in Orlando. 

Terugblik

We kijken terug op een 4350 mijl lange en zeer afwisselende reis, dwars door negen staten van Amerika. We zagen bergen, woestijnen en moerassen, prachtige natuur in Nationale parken en Stateparks, maakten kennis met enorme afstanden, eenzame wegen, uitgestrekte ranches, katoenvelden en plantages. We kwamen door talloze kleine dorpen en zagen interessante steden. In 28 dagen reisden we door de staten California, Nevada, Arizona, New Mexico, Texas, Louisiana, Mississippi, Alabama en Florida en reden op onze rijdagen meestal zo’n 200 mijl.

Aan boodschappe gaven we ongeveer hetzelfde uit als thuis. Grootste kostenpost is de brandstof geweest.  Amerikanen rekenen 1 op 10, dat wil zeggen 1 gallon per 10 mijl. Omgerekend naar liters per kilometer is dat ongeveer 1 op 4 maar dat hebben we vaak niet gehaald. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten