Over Hardangervidda naar Eidfjord

29 juni, zondag  Dag 24

We beginnen de dag met het ontbijt in de zon

Hardangervidda

Ruig en weids is het landschap dat we vandaag doorkruisen. We gaan eerst naar het zuid-oosten via weg nr. 50 en vervolgens vanaf Geilo weer via weg nr. 7 naar het westen tot aan Eidfjord. Het zijn beide toeristische routes die over de Hardangervidda voeren. Weer passeren we talloze meertjes en besneeuwde bergtoppen.  Bijzonder zijn de tunnels in weg 50. Ze lijken ruwweg uitgehakt in de bergen en spiralen in lange bochten omhoog of omlaag; een bijzondere ervaring. 

Meertjes als spiegels

Langs weg 50

Het landschap is vaak ruw, kaal en weids; alleen de hoogspanningmasten   langs weg 50 detoneren enigszins in deze natuur.  Maar ja, de door waterkrachtcentrales geproduceerde elektriciteit moet wel naar de bewoonde wereld worden getransporteerd. Later komt er meer begroeiing en zien we de toekomstige scheepsmasten in de vorm van kaarsrechte naaldbomen langs de weg staan. 

Het landschap rondom weg 7 is zo mogelijk nog weidser; 360 graden rond je heen kijkend zie je alleen maar rotsachtige, door meertjes doorsneden, bemoste hoogvlakte met de bergen op de achtergrond. In het gebied moeten duizenden rendieren leven, maar daarvan hebben we er geen een ontmoet.

Hoogvlakte langs weg 7

Links loopt hoog de weg. Van het plateau linksvoor stort de waterval naar beneden

Waterval Vorigsfossen

We hebben deze reis letterlijk al honderden grotere en kleinere watervallen gezien, zodat we niet eens meer echt opkijken van een stroom water, die van een berg afkomt. Maar bij de Vorigsfossen – volgens de Noren zelf de beroemdste waterval – stoppen we toch. 

Het is in ieder geval bijzonder dat we hier van boven (bij hotel Fossli) op de waterval kijken en zo het water in de diepte zien storten,  in plaats er van beneden tegen aan kijken.

Waterval Varingfossen

Kort na de waterval parkeren we ons rijdend huisje op een kleine camping in Ovre Eidjfjord. 

Tip: Wij parkeerden bij het Fossli hotel (50 NOK) maar je kunt ook (vanaf Geilo gezien) iets doorrijden naar de gratis parkeerplaats. Niet ver daarvandaan begint ook een wandelpad, lager naar de waterval. 

Gereden: 157 kilometer

Overnacht: Camping Saebo, Ovre Eidfjord

Weer: Zonnig met witte wolken, fris, circa 20 graden

Langs weg 13 van Eidfjord richting Stavanger

30 juni en 1 juli, maandag en dinsdag   Dag 25 en 26

Waterkrachtmuseum in Tyssedal

Frisblauw geverfd staat een immense rij turbines en generatoren te glimmen in een grote hal. We zijn in Tyssedal in het Noors waterkracht- en Industriemuseum. Als je, zoals J, een groot deel van je werkzame leven te maken hebt gehad met elektriciteitsopwekking, dan kun je dit niet overslaan, nietwaar.  
Het museum laat op een beeldende manier zien hoe ruim een eeuw geleden er al waterkrachtcentrales werden gebouwd, dankzij de ‘ witte steenkool’ van Noorwegen.  Door deze energieopwekking kon ook de industrie floreren. Voor veel arme mensen betekende dit een beter loon en minder armoe. Behalve de machines, zijn in het museum ook nog ouderwetse marmeren schakelborden te vinden.  

De oude elektriciteitsfabriek

Via een (Engelstalige) film wordt de hele bouw en geschiedenis nog eens uitgelegd.

Langs weg 13 

Het museumbezoek is een onderbreking van onze tocht met de camper zuidwaarts via weg nr 13 van Eidfjord naar Stavanger. Hoewel de weg op onze kaart als een ‘ rode weg’ staat getekend, een hoofdroute dus, is de weg op verschillende plaatsen behoorlijk smal. Zo smal dat onze camper en een tegemoetkomende vrachtwagen er niet tegelijkertijd over kunnen. We moeten dus achteruit, een paar honderd meter, tot bij een verbreding. Het lukt J allemaal goed maar leuk is anders! 

Langs het fjord, waar schapen grazen . . . .

. . .en op de steile hellingen fruitbomen staan . . . .

. . . waar je de kersen langs de weg kunt pakken en afrekenen. 

Langs woest stromende rivier. . . .

. . . . en stuivende waterval Latefossen

De staafkerk van Roldal

Weg 13 is ook weer een toeristische route en volgt eerst de grillige kustlijn van het Sorfjord, voert langs boomgaarden vol kersen, passeert enige imposante watervallen, doet Roldal met zijn staafkerkje aan en gaat via talrijke tunnels verder langs meren en kolkende rivieren. 

We wachten in het zonnetje op de veerpont van Nisvik naar Hjelmeland en stoppen op een kleine camping in Fister. 

Uitzicht op de camping in Fister

Volgens ons gidsje zit hier veel vis en dat blijkt te kloppen. J slaat hier ons avondeten aan de haak in de vorm van een zeebaars.

Gereden: Van Eidfjord naar Odda 79 km; van Odda naar Fister 158 kilometer

Overnacht: Odda Camping in Odda en Fister Camp in Fister

Weer: Blauwe lucht met witte wolken, zonnig, ca. 22 tot 24 graden. Maandagavond regenbui.

                                                                                   Ga verder naar Stavanger en Preikestolen

Stavanger en Preikestolen

2 en 3 juli, woensdag en donderdag   Dag 27 en 28

Stavanger

Het is met de camper maar een klein uurtje rijden van Fister naar de veerboot in Tau. Daar laten we de camper op de parkeerplaats achter en varen zelf met de boot naar Stavanger.  Een gemakkelijke route, want de veerboot legt vlakbij het centrum aan.

Stavanger blijkt een aardig centrum te hebben met tal van oude houten huizen, waar nu winkels en restaurants in zijn gehuisvest.  De havenkant met kleurige oude pakhuizen wordt ook hier deze dag  gedomineerd door twee enorme cruiseschepen, van waaruit de passagiers de stad overstromen.

Het leukst vinden we de oude stad: een lange straat met oude witte houten huizen, vaak opgesierd met allerlei potten en manden met bloeiende planten. 

Havenkant Stavanger

Oude stad

Oude stad

We slenteren er op ons gemak door. We lopen nog even binnen in het conservenmuseum, waar uit de doeken wordt gedaan hoe de sardines vroeger werden ingeblikt en er ook veel aandacht is voor de verschillende plaatjes op die conservenblikjes. Al met al brengen we een leuke halve dag in de stad door.

We blijven niet staan op de parking in Tau maar rijden door naar de camperplaats bij de jachthaven in Jorpeland.

Preikestolen

Van Jorpeland is het maar even rijden naar de parkeerplaats, waar de wandeling naar de Preikestolen, de Preekstoel, begint, de beroemde steile, overhangende rots, hoog boven de Lysefjord.  We zijn bepaald niet de enigen, die vandaag deze wandeling willen maken, de 600 meter hoge rots op. 

In file de Preikestolen op

Wel zo ongeveer de oudsten. Terwijl wij als zestigplussers met zorg voor lijf en leden over het uit rotsen en stenen bestaande pad omhoog klauteren, worden we regelmatig ingehaald door steeds weer een nieuwe buslading hippe twintigers en dertigers. Waar wij behoedzaam tussen en over de stenen onze weg zoeken, snellen zij letterlijk met honderden in file als hinden naar boven.  Deze drukte doet wel wat afbreuk aan het plezier van de wandeling, vinden wij.

Na 2,5 uur lopen bereiken ook wij het beroemde plateau. Aan de rand wagen wij ons niet maar ook verder van de rand is het uitzicht op het smalle fjord magnifiek. 

Uitzicht vanaf de Preikestolen in het Lysefjord

We hebben het gehaald!

Dit is hem dan, de Preikestolen

Er volgt ook nog een zware terugtocht

De terugtocht van weer 2,5 uur vonden wij lastiger en zwaarder dan de tocht naar boven. Ook naar beneden gaand moet je tussen en op de stenen en rotsen bij iedere stap een plek voor je voeten vinden. Maar we hebben het zonder kleerscheuren gehaald en daar zijn we best trots op.

Van de parkeerplaats rijden we naar de dichtbij liggende camping Preikestolen, waar we – lekker in de zon zittend - onze stijve spieren laten verwarmen.  

Meer weten over de Preikestolen - Preekstoel in goed Nederlands - en deze wandeltocht? Reishonger schreef er een inspirerende blogpost over. 

Tip: Op camping Preikestolen (onder Nederlandse leiding) kun je op maandag en donderdag mee met helikoptervluchten over de Preikestolen. De helikopter vliegt vanaf ca. 18.00 uur. De vluchten duren 10 tot 15 minuten en kosten 500 NOK pp. 

Gereden: 56 kilometer naar Tau/Jorpeland en 14 kilometer naar de Preikestolen en terug

Overnacht: camperplaats bij jachthaven in Jorpeland en camping Preikestolen in Jorpeland.  

Weer: beide dagen somber en bewolkt beginnend maar later zonnig. Circa 22 graden.

Langs de kust naar Flekkefjord

4 juli,  vrijdag  Dag 29

De zon laat het vandaag afweten. Een derde vaartocht door een fjord, de Lysefjord in dit geval, zien we met deze grijze lucht niet zitten.  We beginnen daarom op ons gemak aan de terugreis.

We nemen maar weer eens een pont, naar Forsand deze keer en rijden via Algard en Brynne naar de Noordzeekust. Daar pikken we weg 44 op, die we af rijden naar Flekkefjord. Na een vlak begin, met zo nu en dan zicht op zee, voert deze weg door een fascinerend rotsachtig landschap.  Informatieborden leren ons, dat het hier gaat om miljoenen jaren geleden gestolde lava. Zoals we al veel hebben gezien, kijken de Noren ook hier weer niet op een haarspeldbocht meer of minder en zo kronkelen we kilometers lang tussen deze lukraak in het landschap neergesmeten grijze rotsformaties door. Alsof er een kudde enorme olifanten ligt aldus J.

Eindpunt vandaag is Flekkefjord, een stadje dat eeuwenland goede verstandhoudingen heeft gehad met Holland. Hollandse zeelieden kochten hier hout op en brachten als handelswaar onder meer dakpannen en luxe goederen als pijpen en tabak, zeep, stijfsel en bleekmiddel. 

Flekkefjord

Hollandse wijk in Flekkefjord. Let op de stoep.

Er is nog altijd een klein Hollands wijkje met nauwe straatjes met witte houten huizen met stoepen voor de deur. 

N.B. Van die Hollandse zeelieden hebben we eerder gehoord. In 2012 waren we in Schotland en aan de oostkust zijn daar ook Hollands ogende huizen te vinden. 

Gereden: 168 kilometer

Overnacht: Mixparking nabij centrum, met zicht op fjord,  in Flekkefjord.

Weer: hele dag bewolkt, wel droog, ca. 19 graden

Vuurtoren van Lindesnes

5 en 6, juli,  zaterdag, zondag   Dag 30 en 31

We naderen het einde van onze reis met de camper door Noorwegen maar we hebben nog wat tijd over. Die gebruiken we door langs twee binnendoor-wegen (de 465 en de 43, beide tolwegen) naar het zuidelijkste puntje van Noorwegen te rijden: de vuurtoren van Lindesnes.  Het eerste gedeelte is weer een bochtige tocht en ook het ‘ gele’ weggetje naar Spangereid vergt de nodige stuurmanskunst.  Dit is duidelijk Noors vakantiegebied; we zien talrijke campings,  vakantiehuisjes en jachthaventjes. Vanaf Spangereid wordt het landschap kaler en uiteindelijk staat er op een rotsige punt de vuurtoren. Om nog maar eens duidelijk te maken hoe langgerekt Noorwegen is staat er een wegwijzer, die vermeldt dat het vanaf hier precies 2518 kilometer is naar de Noordkaap! 

Kleine vuurtorens die het vak nog moeten leren

Natuurlijk klimmen we op de vuurtoren, die hier in deze vorm vanaf 1915 staat. Maar al eeuwen eerder werden er op deze zuidpunt van het vasteland vuren ontstoken op zeelieden de weg te wijzen.  Er is bij de vuurtoren een tentoonstelling te bekijken over het ontstaan en de geschiedenis ervan. 

In het informatiecentrum draaien films over de bouw van vuurtorens, het leven van vuurtorenwachters en hun gezinnen en de verbondenheid van de regio met de zee.  Ook leuk is de tentoonstelling van kleine fantasievuurtorens. " Kleintjes, die het vak nog moeten leren", aldus de kunstenaar die ze ontwierp. Al met al zijn we er de rest van de zaterdag zoet.  We overnachten, samen met zo’n 20 andere campers, op het parkeerterrein, met uitzicht op de rotsachtige omgeving.

Rond de vuurtoren zijn enige wandelingen in kaart gebracht. Wij doen een poging het kustpad te lopen maar moeten het al snel opgeven. Weliswaar is her en der met een blauwe stip de loop van de wandeling aangegeven maar van een pad is geen sprake. 

We klauteren over rotsen en stenen maar als een steil stuk naar beneden opdoemt, houden we het voor gezien; dit is te moeilijk voor ons.

We troosten ons met vissoep in het restaurant/cafetaria bij de vuurtoren.

Gereden: 82 kilometer

Overnacht: parkeerterrein bij vuurtoren Lindesnes (2 nachten)

Weer: Beide dagen regenachtig, afgewisseld met droge uren met een voorzichtig zonnetje. Ca. 19 graden

Van Lindesnes via Mandal naar Kristiansand

7 juli, maandag   Dag 32

Op ons gemak rijden we naar Mandal, ook weer zo’n stadje met witte houten huizen. 
Inmiddels weten we dat  een wit huis eind 19^eeeuw gold als sjiek en duur. Witte verf kon alleen worden gemaakt met lood en dat was duur. Gewone mensen verfden hun huis daarom donkerrood of okergeel; die kleuren waren gemakkelijk te maken en relatief voordelig. Toen er in plaats van met lod ook met zink witte verf kon worden gemaakt, was die verf veel voordeliger en konden veel meer mensen zich permitteren om hun huis wit te schilderen. Wat ze dan ook prompt deden.

Mandal is de zuidelijkste stad van Noorwegen en heeft – net als Flekkefjord – vroeger veel handelsbetrekkingen gehad met o.a. Nederland Ook hier werd veel handel gedreven met hout. Mandal blijkt tegenwoordig een gezellig plaatsje met een enorme jachthaven en smalle straatjes met lage witte huizen en winkeltjes. 

We lopen er met plezier een tijdje rond voordat we doorrijden naar Kristiansand.

Zo’n 12 kilometer voorbij Kristiansand vinden we een plekje op camping Feriesenter Kristiansand, een enorme camping met toeters en bellen.  Normaal niet ons kopje thee maar we willen niet ver van de boot  overnachten en bovendien moeten we nog wassen.

Gereden: 92 kilometer

Overnacht: Camping Feriesenter Kristiansand

Weer: Eerst bewolkt, later blauwe lucht met witte wolken, ca. 20 graden


                                                                                 Ga verder met Terugreis

Van Kristiansand via Hirtshals naar huis

8, 9 en 10 juli,      Dag 33,34,35

We moeten een uur voor vertrek bij de bootterminal van Fjordline in Kristiansand zijn en dat blijkt niet overdreven.  In een efficiënt tempo worden alle auto’s en campers in rijen gedirigeerd. Als de boot aankomt wordt nog tijdens het ontschepen al weer met het laden begonnen.  De boot vertrekt op tijd en in precies twee uur en een kwartier zijn we in Hirtshals in Denemarken.

Vanaf hier is het nog precies 1002 kilometer naar huis. We rijden nog een paar honderd kilometer naar een camping bij Skaldenborg in Denemarken.

De volgende dag passeren we na zo’n 600 kilometer de grens Duitsland/Nederland. Nier ver van de grens vinden we een plekje op camping Dennenlust, waar we – tussen de Tukkers – het Nederlands elftal de halve finale tegen Argentinië zien verliezen. www.recreatieoord-dennenlust.nl

De laatste dag draaien we op ons gemak  de laatste paar honderd kilometer naar huis onder de wielen door.  

Conclusie

We hebben deze reis in 35 dagen 5150 kilometer gereden, waarvan ca. 2000 heen en terug naar Hirtshals. We waren precies 31 dagen in Noorwegen. De meeste tijd hebben we goed weer gehad; allee in Geiranger regende het echt. Ook de laatste dagen liet het weer het wat afweten en hadden we veel bewolking met zo nu en dan een bui. 

Met de camper naar Wenen en Budapest

Campertocht Wenen en Budapest

In april 2014 gaan we met de camper naar Wenen en Budapest, steden die al lang op ons verlanglijstje staan. Op de terugweg rijden we achtereenvolgens een flink stuk langs de Donau en de Rijn.

We gebruiken onderweg twee Marco Polo gidsjes, die van Wenen en Boedapest, als leidraad. De gidsjes leiden ons feilloos langs de mooie en interessante plekjes in deze twee prachtige steden.

2, 3, 4 april Aanrijroute

We hebben 2,5 dag nodig om van de circa 1150 kilometer van West-Nederland naar Wenen te overbruggen. We volgen de kortste/snelste routen: via de A3 Duitsland door, bij Passau de grens over en via Linz naar Wenen. Zoals wel vaker op de A3 ondervinden we ook nu weer vertraging door wegwerkzaamheden. Vooral rond Regensburg is het raak.

Overnacht:  tussen Koblenz en Frankfurt, op Camping Eisenbachtal - Girod     

Afrit 41 aan de A3, nr. 405 in het boekje Campings Onderweg van de ANWB.  

50.43762 N  7.90498 O

En overnacht bij Camperplaats bij restaurant hotel-weihermuehle.com, Kopfsberg 1, Iggersbach. Gratis als je er eet.    campercontact.nr. 3374

Afrit 112 van de A3. Nr. 213 in ANWB-boekje Campings onderweg

48.72097 N 13.16427 O

Weihermuehle is een echt ouderwets Duits hotel-restaurant, waar we ons de ‘gute bürgerliche Küche’ goed hebben laten smaken.

Op vrijdag 4 april doen we eerst nog boodschappen bij Lidl in Passau en rijden dan door naar Wenen. 

Vroeg in de middag zetten we de camper op de handrem op  Camping Wien-West,  de enige camping in Wenen, die zo vroeg in het jaar open is. http://www.campingwien.at/en/  Hüttelbergstraße 80, 1140 Wien. 

GPS: Length: 16 15 15.81  Width: 48 12 38.43

We hadden dus geen keus maar een geweldige camping vonden we het niet

Voordeel van de camping is wel dat je gemakkelijk met openbaar vervoer naar het centrum en naar Schönbrunn kunt. Bus 52a/52b/43  stopt vlakbij de camping en brengt je in ca. 10 minuten naar station Hutteldorf. Daarvandaan is het met de U-bahn een klein half uur naar het Centrum, Karlplatz (U4).

Let op: OV-kaartjes zijn goedkoper voor 61-plussers

We gebruiken deze middag om ons te oriënteren bij de VVV, wat te drinken bij Cafë Mozart  en daarna een eerste wandeling te maken, richting Hofburg. 

Met de camper in Wenen

WENEN

Vier dagen lang zwerven we deels te voet en deels met het openbaar vervoer door het prachtige Wenen. De bus en U-Bahn brengen ons daarbij steeds naar de stad. 

Met de camper in Budapest

Met de camper in Budapest                          

We rijden in de  morgen van 9 april 240 kilometer met de camper van Wenen naar Budapest. Daar zetten we de camper neer op Camping Niche.  www.campingniche.hu  Lat 47,516264; Lon 18,974024. 

De camping ligt vlakbij een vroeger tramstation. Als herinnering aan die vervlogen tijden staan op de camping nog twee tramstellen. Aardig is dat bij het stageld hier een gratis ontbijt is inbegrepen: een leuk begin van de dag. 

Van Budapest tot Regensburg langs de Donau

Met de camper langs de Donau

12 april zaterdag

Op de terugreis van Budapest naar Oostenrijk en Duitsland volgen we met de camper zo goed en zo kwaad als het gaat de Donau, die hier lieflijk stroomt.

We overnachten op .camping Klosterneuburg, .In der Au, 3400 Klosterneuburg,  een stukje voorbij Wenen. De campingmevrouw vindt het wel gek dat we niet naar Wenen willen, maar ja, daar zijn we net 4,5 dag geweest. En misschien was het achteraf ook wel een goed idee geweest om hier te overnachtn voor ons bezoek aan Wenen. 

13 april zondag

We rijden langs de Donau richting Passau. Vooral het laatste stuk, van Linz naar Passau is erg mooi. Helaas zit het weer niet mee, zodat het niet lokt om te stoppen en foto’s te maken. We vervolgen de Donautocht tot Winzer; Daar gaan we verder via de Autobahn naar Regensburg. Bij elkaar ruim 450 kilometer.

Overnacht op camping in Regensburg, .Azur-camping.Regensburg, Weinweg 40, 
D - 93049 Regensburg

14 april maandag

Het regent en we laten Regensburg en de Donau voor wat deze zijn en besluiten verder te gaan richting Rijn. Het lijkt wel of de Duitsers altijd werken aan de A3 en ook deze keer staan we regelmatig stil of is het langzaam rijden wegens wegwerkzaamheden.

We rijden door tot Eltville am Rhein en vinden daar een plaatsje op de camperplaats. Campercontact.nr 18692  N 50.02918,  E 8.12793 

Ga verder met Minireisje langs de Rijn 

Met de camper langs de Rijn

Minireisje langs de Rijn              

14 en 15 april

Vervolg van de terugreis van de tocht met de camper naar Wenen en Budapest. 
We besluiten tot een minireisje met de camper langs de Rijn. 

Maar dit tripje langs de Rijn is ook goed te combineren met de campertocht-naar-Hessen. Eltville am Rhein ligt niet ver van Wiesbaden, het beginpunt van die campertocht.

We zijn in de middag van 14 april in Eltville am Rhein en zetten de camper op de camperplaats aldaar (.campercontact. nr 18692)  N 50.02918,  E 8.12793. 

De camperplaats ligt tegenover de Lidl, waar we ’s morgens verse broodjes halen.

Eltville www.eltville.de is een aardig wijnplaatsje aan de Rijn, waar we wat rondlopen. Jammer genoeg begint het te miezeren, zodat een glaasje op een terras niet meer lokt. 

Eltville am Rhein

Eltville am Rhein 

Hoewel het ook de volgende morgen nog koud en guur is, hebben we ons in het hoofd gezet nu toch echt eens langs de Rijn te rijden. 

Rudesheim

Onze eerste stop is Rudesheim, een mooi plaatsje met sfeervolle straatjes met vakwerkhuizen. En ze schenken er Rudesheimer Kaffee en dat smaakt met dit weer! Ook is er een aardig museum van muziekdozen en pierementen. Ze klinken niet allemaal even zuiver maar grappig is het wel. 

Rudesheim

Rudesheim

Mechanische piano in museum Rudesheim

Koblenz

We blijven op de Rechter Rheinufer, rijden langs de Lorelei en komen in de middag aan in Koblenz. We vinden een plaatsje op de parkeerplaats in Koblenz  N 50.365592 - E 7.5740004

Daarvandaan is het zo’n 20 minuten lopen naar de stad en het Deutsches Eck, de plaats waar Rijn en Moezel samen vloeien.

Koblenz

Koblenz

Koblenz

Deutsches Eck

16 april, woensdag . rijden we naar huis.