Donegal en Sligo

Donegal 

“Fourty shades of green”, veertig tinten groen, zong Johnnie Cash, geïnspireerd door zijn bezoeken aan Ierland. We kunnen zijn impressies beamen, als we – onder een stralende zon – twee dagen dwars door een flink deel van county Donegal rijden. De tinten groen van grasland, weiden, bosschages, heggen en berghellingen zijn niet te tellen. 

Dag 7, 8, 9        15, 16, 17 augustus

Ons streven is om zoveel mogelijk de Wild Atlantic Way te rijden. Op zich is dat niet moeilijk, want de route voert over gewone, bestaande wegen, volgt waar mogelijk de kustlijnen en wordt steeds aangegeven met een blauw bordje met een wit golfje. Bordjes volgen en soms spoorzoeken dus door een landschap van weiden en met gras begroeide duinen. 

N.B. In 2017 waren we ook in Donegal en reden we het eerste deel van de Wild Atlantic Way. 

National park Glenveagh

Zo nu en dan wijken we echter ook af van de route, in Donegal omdat we ook het National Park Glenveagh willen zien en dat ligt niet aan zee. Hier ziet het landschap er echt anders uit. De kalige bergwanden doen denken aan Schotland, een beeld dat nog versterkt wordt door de rij van lochs in het park. 

Glenveigh Castle

Uitzicht vanuit Glenveigh Castle

Glenveigh Castle ligt prachtig aan een meer

Het geheel is een natuurgebied, waar je verder niet met de auto in mag; parkeren kan bij het bezoekerscentrum. Een shuttlebus brengt ons verder naar Glenveagh Castle, prachtig gelegen aan de rand van het loch en met zicht op de bergen. 

Kasteel

Het kasteel – dat rond 1870 als huis voor de jacht is gebouwd – werd door de drie achtereenvolgende eigenaren als zomerverblijf gebruikt. De ontstaansgeschiedenis is ronduit droevig: de eerste eigenaar verjoeg zijn pachters en hun gezinnen, bij elkaar rond 270 mensen, van het door hem aangekochte land om het als jachtgebied te kunnen gebruiken. Een paar jaar later is het kasteel gebouwd, toen nog vreemd afstekend in het verder ongerepte landschap. . 
Zijn weduwe en de laatste eigenaar hebben rond het kasteel meer dan 10 hectaren aan tuinen laten aanleggen. Het kasteel zelf kunnen we alleen bezoeken met een rondleiding maar de gronden rondom het kasteel zijn vrij toegankelijk en bieden verschillende wandelingen. Al met al kun je er gemakkelijk een hele of halve dag zoet brengen. 

Wij rijden na enige uren door en zoeken, rijdend langs de rand van het National Park, de WAW weer op. 

We zijn overigens blij met onze Collins-atlas van Ierland. Hierin kunnen we de route goed volgen. Bovendien geeft de atlas de plaatsnamen naast het Gaelic ook in het Engels weer. Langs de weg staan op sommige kleine richtingaanwijzers alleen de plaatsnamen in het – voor ons onleesbare – Gaelic. 

Overnacht: Een betoverend plekje voor de avond en nacht vinden we op een doodlopend weggetje bij Mullaghdoe Beach. Campercontact 28850. 

GPS: N 55.03708,  W 8.36932 Je loopt er via een trap zo een strandje op We maken er nog een korte wandeling, dwars door het veld, naar een monumentje ter nagedachtenis van een mijnramp. Weer: zonnig en droog.Gereden: 90 kilometer 

Dag 8

Donegal-tweed in Ardara

De volgende dag rijden we verder via de WAW en stoppen we in Ardara, het centrum van de tweedweverij. In de Triona-weverij kunnen we – samen met een bus vol Amerikaanse toeristen – een kleine demonstratie bijwonen van het weven en verwerken van de Donegal-tweed. Leuk om te zien maar het gaat de weverij natuurlijk vooral om het verkopen van jassen, sjaals en truien. 

Dunbevolkt

Donegal geldt met zijn 160.000 inwoners als een ruige en dunbevolkte county. Toch zien we langs onze route regelmatig bebouwing van kleine dorpjes of los staande huizen. Ons valt daarbij op dat vrijwel alle huizen vrijstaand zijn, geen Ier hier, die in een rijtjeshuis woont. Rond alle huizen zien we ook een flinke lap grond. Het geheel maakt op ons een welvarende indruk. 

Kliffen van Slieve League

Hoogtepunt van de dag is het bezoek aan de hoge kliffen van Slieve League. Deze kliffen rijzen zo’n 600 meter vrijwel loodrecht uit zee op en zijn wel twee keer zo hoog als de beroemde kliffen van Moher. 
De kliffen staan goed aangegeven met bruine borden. Op een gegeven moment vanaf de R263 de borden Burglass Point volgen. Vanaf de parkeerplaats is het over een op- en neergaande weg nog zo’n 20 minuten lopen naar het uitzichtpunt op de kliffen. Het is een prachtig en imposant gezicht. 

Anne van Dit is Ierland heeft een leuk artikel over deze kliffen geschreven. 

Kliffen van Slieve League

In de omgeving ligt het dorpje Glencolumbkille. Hier is een Folk Village Museum met  cottages uit de periode 1700 tot 1900 te bekijken. We realiseren ons dat echter te laat, Terug rijden zien we niet zitten, zodat we uiteindelijk dit openluchtmuseum hebben gemist.  

In 2017 hebben we dit goed gemaakt en zijn we tijdens die tocht door Donegal wel in Glencolumbkille en het aardige museum geweest. 

Reel Inn in Donegal-town

We rijden van de kliffen terug naar Killybeg en door naar Donegal Town, een plaatsje met een aardig centrum, met restaurantjes, pubs en winkeltjes. Gezellig om doorheen te lopen.

We beleven ook in Donegal een muzikale avond in de pub, The Reel Inn in Bridgestreet. Er is hier iedere avond muziek en dat trekt een mix van toeristen en lokaal publiek. Deze avond spelen er 2 50-plussers. Ook treden er drie zusjes op, die Ierse dansen uitvoeren en zo als jongeren een Ierse traditie in ere houden. Dat Ieren van jong tot oud kunnen zingen bewijzen de jonge barkeeper, die een paar nummer zingt maar bovenal een 96-jarige man uit Belfast. Deze kan niet alleen samen met zijn ook bejaarde vrouw alle nummers woordelijk meezingen maar zingt ook met vaste en heldere stem twee songs solo. Een emotionele gebeurtenis, die hem applaus van de pubbezoekers oplevert. Kortom, ook weer een bijzondere avond.

Overnacht: Quai Street Car Park, Campercontact 26230. Op 500 meter van centrum.  GPS: N 54.65110,  W 8.11440 

 Weer: prachtig zonnig en warm weer.

Sligo

Dag 9

We worden na een nacht slapen met regen wakker. Het weer is volledig omgeslagen. Via Ballyshannon rijden we naar Sligo, de stad waar de dichter Yeats woonde en werkte. Hij ligt begraven in Drumcliff, 6 kilometer voor Sligo, vlakbij een vreemd gevormde tafelberg.

Carrownor Megalithische Begraafplaats

De stad Sligo zelf slaan we over. Wel stoppen we een stukje ten zuiden van deze plaats bij de Carrownor Megalithische Begraafplaats, een verzameling van 5500 jaar oude grafcirkels en hunebedden. 

Overnacht: We rijden door richting Ballina en vinden alweer zo’n mooi plekje voor de nacht, aan een klein haventje in Crossmolina.  Campercontact no 46213   GPS: N 54.09339,  W 9.29920   Gereden deze twee dagen: 286 kilometer Weer: Zwaar bewolkt, veel regen, 16 graden.