Drie dagen staan we met de camper een paar metrohaltes verwijderd van het centrum van Sint Petersburg. In die dagen verzetten we tienduizenden stappen en maken vele ritjes met de metro om een beeld te krijgen van deze door tsaar Peter de Grote gestichte stad. We dwalen langs de pastelkleurige paleizen, kijken uit over de Neva en slenteren door de groene parken. Als kers op de taart wandelen we door de tuinen en het paleis van de Peterhof.
Sint Petersburg is weliswaar al lang niet meer de hoofdstad van Rusland maar heeft wel de allure van een stad, waar tsaren woonden en zich thuis voelden. Ze bouwden er paleizen en lusthoven voor zichzelf, hun familie en hun minnaars of minnaressen. Veel van die gebouwen hebben nu een officiële functie of zijn in gebruik als museum. Je kunt gemakkelijk een aantal dagen langs en in al dat moois doorbrengen en dan nog heb je lang niet alles gezien en beleefd. We raadplegen daarom onze Dominicus reisgids en het handzame ANWB-gidsje Sint Petersburg en bezoeken een aantal hoogtepunten.
Hermitage
Het eerste hoogtepunt is natuurlijk de wereldberoemde Hermitage, gevestigd in het mintgroene Winterpaleis aan de Neva. Hans heeft via internet toegangskaarten geregeld en wijst de weg. Gezamenlijk reizen we er met de metro (groene lijn/oranje lijn/paarse lijn, uitstappen op station Admiraliteitskaya) naar toe. Eenmaal in het museum zijn we geen groep meer en kiest ieder wat hij/zij wil zien in de enorme collectie.
We vergapen ons aan de prachtige statige entree met de Jordaantrap en dwalen met alle andere toeristen door de voormalige crème met gouden paleiszalen met enorme kroonluchters, vergulde tronen en een gouden pauwenklok. Tsarina Catharina de Grote legde de basis voor de enorme kunstcollectie, die in de loop der eeuwen steeds verder is uitgegroeid. Wij beperken ons tot de Hollandse en Vlaamse meesters en bewonderen talloze schilderijen van onder meer Albert Cuyp, Ferdinand Bol, Frans Hals en natuurlijk Rembrandt.
Een beetje Amsterdam
Eenmaal weer buiten voelen we ons nietig op het enorme Paleisplein.
Om de stad vanuit een ander standpunt te bekijken vertrekken we met een rondvaartboot vanaf de Admiraliteit voor een vaartochtje over de Neva en door de riviertjes en kanalen in de binnenstad. Varend langs de hoge, fraaie gebouwen en onder de bruggen door, kunnen we ons voorstellen dat tsaar Peter ooit geinspireerd was door Amsterdam.
Nevski Prospekt
We slenteren op zaterdag samen met vele Russische families de lange winkelstraat Nevski Prospekt af, langs nog meer paleizen, langs kerken en het Plein der Kunsten.
Wederom een prachtige Jugendstilgevel en heerlijke koffie vinden we een stukje verder in een schitterende delicatessenwinkel.
Gouden kerken
We bewonderen van binnen en van buiten de kleurrijke mozaieken in de Opstandingskerk van de Verlosser, hier ooit gebouwd om de plek te markeren waar tsaar Alexander II is vermoord. Het gehele interieur van deze kerk is versierd met mozaieken.
 |
| Deze voorstellingen zijn niet geschilderd maar ingelegd met miljoenen steentjes |
De enorme Isaacskathedraal is een andere kerk, waar we onze ogen uitkijken in het enorme interieur. Hier beklimmen we ook 240 treden om vanaf de omloop rond de gouden koepel de stad van bovenaf te bekijken. We hebben er onder andere goed zicht op het enorme plein met standbeeld van - natuurlijk - tsaar Peter de Grote.
 |
| Het enorme interieur van de Isaac-kathedraal |
Overigens zijn kerken hier geen kerken maar musea, waarvoor je een (bescheiden) entree moet betalen. We hoeven de haren hier dan ook niet te bedekken Toch zien we dat sommige Russische vrouwen wel doen, net zoals zij een kruisteken maken en devoot naar de iconen knikken. We blijven dat bijzonder vinden in dit atheïstische land.
Ook heel veel goud blinkt er op de spitse toren bij de Paulus en Petruskerk, aan de overkant van de Neva. Deze kerk staat midden in een vesting, ooit gebouwd als verdediging tegen de Zweden. Nu is het een geliefd doel voor een zondagsuitje van zowel Russen als toeristen. In de kerk liggen vrijwel alle Romanov-tsaren begraven maar wij hebben geen zin om ons bij de lange rij toeristen aan te sluiten en slaan het interieur van deze kerk over. Net zo min als we zin hebben om geld te betalen om vanaf de muur zicht op de Neva en op de paleizen aan de overkant te hebben.
In het spoor van Dostojevski
Een heel andere kant van Sint Petersburg zien en voelen we als we rond de Hooimarkt een wandeling maken in het spoor van de schrijver Dostojevski, die hier woonde en werkte. De hoofdpersoon in zijn roman Schuld en Boete wandelt rond in deze volksbuurt met zijn hoge huizen met balkonnetjes aan een smal, bochtig kanaal en wij volgen zijn spoor. Wij kunnen ons ook voorstellen dat na de Revolutie gevluchte Russen zich thuis voelden in Parijs, want deze buurt doet ons ook aan deze Franse stad denken.
Zomertuin
Veel aristocratischer is de mooie Zomertuin, die tsaar Peter liet aanleggen en die enigszins is geïnspireerd op de tuin van Versailles. Vroeger een verpozingsoord van de tsaar en tsarina is de tuin inmiddels al lang openbaar gebied. Russische families wandelen er met hun kinderen en ook wij vinden het op deze warme meidag heerlijk tussen de bomen.
Met een beetje fantasie kun je je voorstellen hoe aristocratische families zich hier vroeger kwamen amuseren, langs de vele beelden wandelden en zich even onbespied waanden in de met groen overhuifde lanen.
Peterhof
Toch was deze relatief bescheiden Zomertuin met klein paleisje tsaar Peter niet genoeg. Zo’n 30 kilometer verderop, aan de Finse Golf liet hij een schitterend Paleis bouwen en een enorme tuin aanleggen. In dit lustoord Peterhof stak hij ongetwijfeld familie en vrienden de ogen uit met tientallen vergulde beelden en vele klaterende en spuitende fonteinen. 
Er is een imposante trap met een cascade aan vallend water en – wat een dikke pret – er zijn een soort Bedriegertjes,onverwacht over de paden spuitende kleine waterbogen. Het bijzondere is dat dit allemaal werkt, borrelt en spuit zonder pompen maar op de kracht van het water zelf.
Binnen persen we ons met horden (Chinese) toeristen door de zalen, daarbij opgejaagd door nors kijkende struise Russiche bewaaksters. Ook hier vergapen we ons aan de rijkdom, het vele bladgoud, de schilderijen van vooral familieleden, het meubilair en zeker ook aan de prachtig ingelegde houten vloeren. De met eikenhout betimmerde werkkamer van tsaar Peter steekt er eenvoudig bij af.
Russische bureaucratie
Op de laatste avond van ons verblijf in Rusland beleven we nog een staaltje Russische bureaucratie. Hans heeft een afscheidsdiner geregeld in een restaurant niet ver van de Peterhof en afgesproken dat we met onze campers op het terrein van het restaurant mogen staan. Dat mag weliswaar van de restauranthouder maar de politie maant ons te vertrekken Waarom? Aan de overkant van de straat ligt, ver van de weg, namelijk een verblijf van Poetin, weliswaar niet zo groot als het zojuist bezochte paleis maar toch ook een aardig optrekje.
Of wij met onze campers zijn uitzicht bederven of dat men bang is voor gevaarlijke activiteiten, is niet duidelijk. Wel dat we weg moeten. We verkassen naar een terrein 1,5 kilometer verderop en wandelen terug naar het restaurant. We zitten nog niet aan tafel als blijkt dat we ook van dat terrein weg moeten. Hier oefenen namelijk militairen voor de bewaking van het huis van Poetin.
De mannen wandelen dus wederom terug naar de campers. Met hulp van de vriendelijke militairen vinden zij een plekje een paar honderd meter verderop. Veel later dan gepland genieten we alsnog van een gezellig afscheidsdiner.
Dag 27, 28, 29
Overnacht: bij hotel in buitenwijk van Sint Petersburg. De metro (groene lijn) is op 500 meter afstand.
Dag 30
Gereden van Sint Petersburg naar Peterhof: 50 kilometer Overnacht: op parkeerterrein, niet ver van verblijf van Poetin.
Niet met de camper naar Sint Petersburg?
Wil je wel naar Sint Petersburg maa zie je de reis per camper niet zitten? Thegreywanderers gingen met de camper naar Finland en reisden per trein van Helsinki naar Sint Petersburg.
Ze schreven een blogpost met tips hoe je dat kunt regelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten