Naar Cabo de Gato

Verder langs de kust

Maandag Tweede Pinksterdag (wat hier in Spanje trouwens een gewone maandag is) gaan we verder met onze camperreis door Spanje en vervolgen we onze tocht langs de kust naar het zuiden. We nemen een stukje autotolweg tot Aguilas en rijden daarvandaan verder, pal langs de kust. 


Camperreis Spanje  Dag 18 en 19 

Het landschap is hier mooier. Al voor Aguiilas rijden we langs een decor met veelal geel-grijze rotsige bergen, gestoffeerd met een dun waas van grijs-groene grassen en lage, stekelige bosschages. Het ziet er stoer en soms wat desolaat uit. Maar wel mooi.
Een soortgelijk berglandschap zien we tijdens onze tocht langs zee. Het geeft, al rijdend, mooie uitzichtpunten: rechts van ons de bergen, links van ons de blauwe zee. 

Koffie drinken onderweg 


De kust bij Garuche
Het aardige is dat in dit deel van de Spaanse kust de lelijke hoogbouw niet heeft toegeslagen. We komen wel langs vakantieplaatsjes met villa’s of appartementen, maar het ziet er allemaal vriendelijker uit. Het gezelligste lijkt Mojacar met zijn palmrijen en winkeltjes en eethuisjes. 


Natuurpark Cabo de Gato

Bij Carboneras moeten we via de 341 het land in. Hoewel het Natuurpark Cabo de Gata-Nijar vrijwel ten zuiden van Carboneras begint, is er langs de kust geen verdere weg het park in. We moeten de kust dus wel verlaten. Met een omweg via de A7 rijden we een stukje verder naar het zuiden weer richting zee, naar Los Escullos, midden in dit Nationaal Park.

Het is een vreemde gewaarwording om te zien dat het park tot aan zijn grenzen wordt omringd door onafzienbare rijen van plastic kassen. Een groot deel van de Spaanse oogst aan tomaten, paprika’s en komkommers wordt hier, in de omgeving van Almeria, gekweekt. Economisch natuurlijk belangrijk maar de eindeloze hoeveelheid, soms half vergaan, wit plastic is bepaald geen sieraad en maakt vaak een rommelige indruk.. 

De nederzetting Los Escullos bestaat uit niet veel meer dan enkele huizen, een hotel en onze gelijknamige camping. In dit landschap met tegen de droogte vechtende palmen en agaves lijkt deze laatste nog het meest op een ommuurde oase in een verder woestijnachtige omgeving. 
Overnacht: Camping Los Escullos. Grote camping met veel schaduw. Mooi toiletgebouw. Er zou overal gratis wifi zijn maar die werkte helaas niet. . 

 Los Escullos

De volgende dag wandelen we vanaf de camping over een zandweg in zo;n 20 minuten naar het strand en naar het Castillo San Filippe, destijds een fort ter verdediging tegen piraten. Deze zuid-oosthoek van Andalusië is niet alleen heel droog (het droogste punt van Europa zelfs) maar ook oud vulkanisch gebied. Een merkwaardige enorme lava-achtige steenklomp getuigt daarvan. 


Park Cabo de Gata

Vulkaanresten bij strand Los /Estrillos

San José

We maken een tochtje door het park en rijden naar het dorpje Las Negras en weer terug naar San José. Dit laatste dorp is wel enigszins toeristisch ingesteld. We eten er een heerlijke verse vis, op een terrasje pal aan zee. 


Windmolen bij Las Negras




Zoutpannen met flamingo's

Later rijden we nog naar het dorpje El Cabo de Gato en kijken er bij de zoutpannen naar de lichtroze flamingo’s.  In de buurt staat een vuurtoren op een duin maar we zijn gewaarschuwd dat de weg er naar toe niet geschikt is voor campers. 
Flamingo's
We overnachten er met vijf ander campers op een gedoogplaats, vlak achter de boulevard. We hebben deze twee dagen in totaal 234 kilometer gereden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten