Nog meer zee, strand en cultuur



 9 t/m 12  juni

We willen Nafplio zien en het theater in Epidaurus. Op zich kan dit best vanuit Korinthie maar het betekent wel veel heen en weer rijden.

We rijden daarom met caravan en al richting Nafplio en vinden een plaatsje op camping Kastraki bij Assini, zo’n 12 kilometer van Nafplio. Het is geen lange tocht en rond half 11 staan we weer geïnstalleerd op deze camping. Het is niet druk en ook hier krijgen we een plaatsje direct aan het strand, in de schaduw van de vele bomen die hier staan. Het is een wonderlijke camping, die wat aan vergane glorie doet denken. Het terrein is prachtig, mooi aan zee gelegen en met veel oude bomen. Al dat groen wordt ook gekoesterd. Tegelijkertijd doen de gebouwen weer denken aan de Franse campings van twintig of dertig jaar geleden. Maar ja, als er half juni nog maar zo weinig gasten zijn, komt er natuurlijk ook niet veel geld binnen om verbeteringen van te bekostigen. Arme Grieken.

Oude Grieken

Dat gevoel krijgen we vaker, want ook hier worden we welkom geheten door een letterlijk oude Griek, die een paar woorden gebrekkig Engels spreekt. Op de vorige camping was het een al even bejaard echtpaar, dat – zo te zien – ook niet uit weelde de camping runde. Een derde voorbeeld zien we hier in het nabijgelegen dorp Tolo, waar we voor zaterdag een boottocht naar de eilanden regelen. Het boekingskantoortje wordt ook al weer beheerd door een paar-op-leeftijd, dat met een paar woorden Engels zo hun pensioen aanvult. Althans, daar lijkt het op. Ze vormen een schril contrast met de Grieken (op leeftijd en jonger en alleen mannen overigens) die we de hele dag achter hun Griekse koffie in de taveernes zien zitten.

Nafplio

’s Middags rijden we naar Nafplio, waar we de zich boven de oude stad verheffende citadel bezoeken. Verder slenteren we er langs de haven en door de straatjes van de oude stad. Een gezellige stad met winkeltjes, restaurantjes en met bloemen begroeide huizen. Gezellig.

Theater van Epidaurus

De volgende dag rijden we naar Epidaurus. Hier staat het best bewaard gebleven oude theater van Griekenland. Het is zo’n 2300 jaar oud en nog behoorlijk in tact. Er was ooit plaats voor 14000 toeschouwers, die er naar Grieks drama keken. Zoals bij eerdere opgravingen waar we waren, bekruipt ook hier de verbazing en bewondering je, dat men die 2300 jaar geleden kon bedenken, kon uitrekenen en kon bouwen. De akoestiek is er perfect. Wat beneden in de ronde ‘piste’ wordt gezegd, is letterlijk op de bovenste ring te horen. Hoe mooi gezang er klinkt, horen we van een Duits jongerenkoor dat er toevallig tegelijk met ons is en waarvan eerst leden afzonderlijk en later het hele koor een kleine proeve van hun kunnen geven. Omgekeerd rolt ook het applaus van het handjevol toeschouwers donderend naar beneden!
We rijden terug door de olijfbomen en sinasappelbomen en later door een desolaat berglandschap. Hier wonen niet of nauwelijks mensen.

Eilanden Hydra en Spetses

Bij een bezoek aan Griekenland horen ook de eilanden. We bezoeken er vrijdag twee: Hydra en Spetses via een eendaagse cruise, die vanuit Tolo wordt aangeboden. Als Onassis-imitaties laten we ons op het spierwitte schip (met tapijt op het dek, ja, ja) over de gladde zee langs de bergachtige kust naar de eilanden varen. Vooral Hydra is leuk. Best wel toeristisch maar met aardige restaurantjes en mooie winkels. Tel daarbij een haven vol boten en bootjes en je krijgt een soort Saint-Tropez gevoel. Niet verkeerd voor een middagje. Spetses valt daarna een beetje tegen.

Eigenlijk zouden we zaterdag weer doorreizen maar het is zo warm, dat we er nog een lees- en stranddag op de camping aan vast plakken. Tenslotte is het maar twintig meter lopen vanuit onze caravan naar zee.