Van Troon via Inveraray en Oban naar Loch Leven

4 en 5 juni

Het water van zee-engten, de spiegels van Lochs en hoog oprijzende groene bergen vormen deze dagen ons decor. Geologisch gezien zijn we vanaf Troon al gauw de Highlands binnen gereden, al hebben we dat nog niet direct zo gemerkt. 


Vanaf Troon rijden we langs de kust naar Greenock. Al rijdende hebben we een mooi gezicht op de zeearm de Firth of Clyde en de op zo’n 20 mijl van de kust liggende eilanden, die als rotsachtige bergen uit zee oprijzen. 

Langs de lochs

Wie aan Schotland denkt, denkt ook aan de lochs. Loch is de Schotse naam voor een meer of een inham van zee en in dit deel van Schotland rijgen deze watervlaktes zich als kralen in een ketting aaneen. 

We laten Glasgow rechts liggen en komen bij Loch Lomond, volgens de reisgidsen een van de populairste lochs. Dat is op deze vrije Bank Holiday goed te merken. Het is druk in Balloch (wat bij het Loch vooral een met opzet gebouwde verzameling winkels, restaurants en een aquarium lijk te zijn, waar families zich kunnen verpozen).

Charmanter is Luss met zijn cottages met bloementuintjes, al is het ook hier druk. Luss blijkt een populair oord om te trouwen. We zien er zelfs twee bruiloften; bij allebei zijn de mannelijke gasten in kilts gestoken. In de feestelijke uitvoering met jasjes, kousen en alles wat er bij hoort, zien de (jonge) mannen er imposant en goed gekleed in uit! 

De Lochs volgen elkaar op: van Loch Lomond rijden we naar Loch Lon en verder naar Loch Fyn. Het landschap is prachtig; groene bergen rijzen langs de oevers van de spiegelgladde lochs op. Langs de weg bloeien ook hier de rododendrons, afgewisseld met brem.

We stoppen even op een bergpas met de toepasselijke naam Rest and be thankful. Nu slingert de weg zich langs en over de berg maar in vroeger dagen moet dit een lange en moeilijke weg zijn geweest. 


We blijven de nacht staan in Inveraray  (Camping Argyll, aan de oever van het Loch).


Inveraray

Het stadje Inveraray met zijn witte huisjes ligt heel schilderachtig aan Loch Fyn. We bezoeken er de oude gevangenis en leren er veel over het gevangenisleven in de 19e eeuw, een strak leven, vol orde en discipline. 
Gevangenis in Inveraray
Arme zielen zaten er soms maanden of jaren een straf uit voor het stelen van een onderrok. Natuurlijk waren er ook lieden die meer op hun geweten hadden maar vaak werden vergrijpen wel heel zwaar gestraft. Hoewel gevangenen dat regime vast wel beter vonden dan eerdere straffen als het met een oor vastnagelen aan de galg voor 24 uur of vastgebonden op een tafel 10 of twintig slagen met een bosje wilgentakken op de blote billen krijgen. . Het aardige is dat in de gevangenis cipiers en gevangenen worden nagespeeld. Zie en huiver! 


Oban

Het imposante, grijze kasteel van Inveraray bekijken we nog van de buitenkant voordat we verder rijden naar Oban aan de westkust.

Op de drukke havenpier hier eten we bij een onooglijk groen houten kotje vers bereide mosselen. Het is ons speciaal aanbevolen door een van de ‘gevangenen’ in de gevangenis van Inveraray. 

Mosselen eten in Oban. 
Hoewel de bordjes op de parkeerplaatsen in Oban voor ons niet erg duidelijk zijn, geloven we niet dat hier overnachten op de parkeerplaats is toegestaan. We wijken uit naar de camping ten zuiden van Oban. 
Overnacht: Via een zeer smal weggetje komen we daarom in de buurt van Oban voor de nacht terecht op camping Roseview Caravan park. We krijgen het laatste plekje. 
Adres: Rose View, Glenshellach, Oban, Argyll PA34 4QJ. Geen navigatie gebruiken! Route: Vanaf de A816, ten zuiden van Oban op de rotonde richting hospital. Ziekenhuis voorbij rijden en door rijden tot je bij een kleine rotonde komt. Daar rechts en weg volgen langs huizen. De weg buigt naar links en gaat de heuvel op. Doorrijden tot je links de bordjes ziet naar Roseview Caravan Park. 
We hebben vanaf  Troon 245 km gereden.
Over het weer hebben we tot nog toe geen klagen. Regen hebben we amper gehad en eigenlijk is het nog steeds alle dagen zonnig geweest. Wel is het fris: het blijft voor ons weer voor een (katoenen) trui of een (dun) vest.

6 juni

Chocolade

Behalve van mosselen genieten we in Oban ook van chocolademelk van echte chocolade  in de Oban Chocolate Factory. Een aanrader, net als de ter plekke gemaakte cakes en chocoladebonbons. 

Mc Caigs Tower

We hebben dat lekkers wel verdiend, vinden we, nadat we naar Mc Caigs Tower zijn geklommen en naar Dunollie Castle zijn gewandeld. De Tower lijkt op het Colosseum en is ooit door een rijke  bankier gebouwd als een soort werkelozenproject. In zijn plan moesten er nog beelden in de bogen komen maar voor die tijd overleed hij. Zijn bouwwerk is nooit afgemaakt. Mooi is het niet maar daarvandaan heb je wel een prachtig uitzicht over de stad en de baai.

De ruïnes van het kasteel Dunollie vinden we wel maar de toegang tot het Lairdshuis kunnen we niet vinden. We laten het weer bij foto’s. 



We maken nog een omweggetje naar het bergbeklimmersparadijss Glencoe maar vinden het visitorscentrum tegenvallen. Voor de expositie moet je betalen en de gehoopte informatie over wandelingen in de omgeving ontbreekt, helaas. We troosten ons met het onderstaande  plekje aan Loch Leven. 

Loch Leven

Penny wise en pound foolish   

We zijn er altijd goed in geweest. Vandaag hebben we pakweg 20 pond bespaard door niet op een camping te staan maar te kiezen voor een gratis plekje bij Lochleven Seafood /café aan de B 863 langs Loch Leven. www.lochlevenseafoodcafe.co.uk.


Daar graven, kraken en peuteren we ons door twee zeeverse krabben. Dat we uiteindelijk meer dan het dubbele van de besparing hebben uitgegeven, deert ons niet zo. De krabben, de ansjovisjes, de wijn en de pannacotta zijn allemaal even heerlijk. Bovendien staan we voor het Café geparkeerd met een goddelijk uitzicht op het Loch.

Met camper bij Loch Leven Seafood Café
Loch Leven Seafood Café
Morgen rijden we door naar Fort William.

We hebben vandaag 83 kilometer gereden.