Rock of Cashel en Newgrange

Ierland wordt al duizenden jaren bewoond. Op onze laatste dag op het groene eiland zien we in Newgrange ganggraven van meer dan 5000 jaar oud, ouder dan de piramiden in Egypte en – zo laten de Ieren fijntjes weten – ook ouder dan Stonehenge in Engeland. De ruïnes op de rock of Cashel, die we een dag eerder bezocht hebben, zijn minder oud. Toch zetelden hier al in de 4e eeuw de koningen van Munster (destijds een provincie van Ierland) en predikte de heilige St. Patrick er in het jaar 450. 


Rock of Cashel 

De Rock of Cashel ligt niet ver van onze overnachtingsplaats de Applefarm bij Cahir. We rijden via de M8 een kleine 20 kilometer naar het noorden, naar het dorp Cashel. 

Parkeren (en eventueel overnachten) 

Bij de Rock zelf is een parkeerterrein maar wij parkeren in het dorp, op een parkeerterrein achter Mainstreet. N52.51723 W. 7.88986. Je zou er onzes inziens ook goed kunnen overnachten en bent dan vlak bij het centrum, met restaurants, winkels en pubs. Ook kun je dan zien hoe de rots ’s avonds ’s avonds fraai wordt verlicht. 

Vanaf het parkeerterrein lopen we in minder dan 10 minuten naar de Rock zelf. Dat is een bijzonder fenomeen: op een enorme rots, midden in het verder vlakke land, staan ruines van een kapel, een romaanse en een Gotische kerk. We krijgen er een interessante rondleiding, waarin duidelijk wordt hoe belangrijk deze plek is geweest in de geschiedenis van Ierland. Na eerst meer dan 700 jaar een vesting te zijn geweest voor de koningen van Munster, schonk een van die koningen de rots aan de kerk, waardoor de plek een zetel werd voor aartsbisschoppen. 
Rock of Cashel

De gotische kerk is tot een ruine vergaan
bogen in de Romaanse zandstenen kerk

Romaanse zandstenen kerk
Van de oude, houten vestingen is niets meer over maar de aartsbisschoppen bouwden op de rots achtereenvolgens een koorhal (inmiddels mooi gerestaureerd), een romaanse kapel in zandsteen en een gotische kerk. Vooral de laatste is voor een flink deel tot ruine vergaan. Desalniettemin ziet het geheel er nog steeds uit als een imponerende burcht. 


Bijgeloof

Het feit dat de heilige St. Patrick er ooit preekte maakt het voor de Ieren nog meer een bijzondere plek. De Ieren – nooit vies van wat bijgeloof of een mooie legende – kennen het half vergane Keltische kuris, dat ook op de rots staat, bijzondere krachten toe. Wie er op zijn rechterbeen in negen stappen kloksgewijs rondheen hinkelt zal binnen een jaar trouwen! Niet op je linkerbeen doen, of tegen de klok in, want dan werkt het niet. Waarschijnlijk onder het motto ‘baat het niet, dan schaadt het niet’, zien we diverse Ierse jonge vrouwen al giechelend rond het kruis hinkelen. 

We rijden verder over de M8 en M7 richting Dublin. Om ‘gedoe’ met het betalen van de tol tussen de afritten 6 en 7 op de rondweg M50 rond Dublin te vermijden, stuurt de navigatie ons deels door de stad naar de M1. Het probleem is dat de tol van welgeteld 1,90 euro niet ter plekke kan worden betaald maar via een registratie op www.eflow.ie. Een procedure die ons vorig jaar veel getob opleverde en we nu dus willen vermijden. 

Overnachten 

Een overnachtingsplaats vinden we zo’n 40 kilometer ten noorden van Dublin, aan de kust, in Skerries, aan het South Strand, N53.57791, W 6.10460. Doorrijden tot de freeparking plaatsen. We staan er met zicht op zee. Openbare toiletten liggen niet ver weg en ’s nacht is het er rustig. 

Newgrange 

De volgende dag moeten we even zoeken naar Newgrange. We vinden het bezoekerscentrum aan een smalle weg, ten westen van Drogheda en Donore. Niet voor niets, want hoewel de grafheuvels bij de gehuchten Knowth en Newgrange liggen, moet iedereen eerst naar het bezoekerscentrum om te betalen voor de voor die dag beschikbare toegangskaarten. 

Bussen brengen ons vervolgens op de ons toegewezen tijd naar de grafheuvels. Daar krijgen we op beide plekken in een uur tijd een rondleiding, toelichting en tijd om zelfstandig rond te kijken . 
Grafheuvel in Knowth

De gerestaureerde grafheuvel van newgrange

Sluitsteen in Newgrange. Daarboven het venster, waar op 21 december een kwartier lang de zon schijnt

We hebben nooit iets eerder gezien, dat lijkt op deze Keltische grafheuvels die stammen uit ongeveer 3000 jaar voor Christus. Het zijn op het oog grote e bulten’ in het landschap, maar ze blijken opgebouwd te zijn uit een kring van enorme brokken kalksteen en daarna bedekt met een enorme laag aarde. In de heuvels is een gang, die leidt naar (vermoedelijke) graven. Op de stenen zijn symbolen of vormen gegraveerd. De enorme stenen komen van 25 kilometer verder noordwaarts en zijn vermoedelijk ooit over zee en de rivier de Boyne aangevoerd en vervolgens met mankracht de heuvel opgebracht. Onvoorstelbaar als je er over na nadenkt. 
Op deze wijze zijn de enorme stenen vermoedelijk vervoerd

Zonlicht op 21 december

In Newgrange mogen we daadwerkelijk de nauwe, lage gang in, die naar de grafkamer leidt. Heel bijzonder is, dat door een soort raam boven de ingang op 21 december ’s morgens rond 9.00 uur een kwartier lang het zonlicht naar binnen in de grafkamer schijnt. De bouwers van destijds hebben dit dus niet alleen kunnen uitrekenen maar hebben het ook weten te realiseren! Met een lamp wordt nu dit schouwspel nagedaan en later zien we op een film in het bezoekerscentrum hoe de zon dan de stenen in een geel-oranje gloed zet. 
Naar het hoe en waarom van deze bijzondere bouwwijze kan slechts worden gegist. Een verklaring zou kunnen zijn dat de binnenvallende strepen zonlicht het symbool waen van een niew jaar, met weer meer zonlicht dan in e achterliggende donkere maanden.

Je kunt mee loten om het schouwspel in werkelijkheid te zien; vorig jaar waren er meer dan 32.000 gegadigden, terwijl er tegelijkertijd hoogstens 20 mensen in de grafkamer passen. Hoewel we dit dus deze dag niet meemaken, vinden we het hele bezoek toch een bijzondere ervaring. 

Overnacht

Na dit bezoek rijden we naar Howth, net ten Noorden van Dublin. Hier vinden we net als vorig jaar een plekje aan de haven en brengen we onze laatste avond in Ierland door.We moeten hier bij vermelden, dat de overnachtingsmogelijkheden hier drastisch zijn beperkt . Campers mogen niet buiten de aangegeven vakken uitsteken en ook niet de voetpaden of havenwerkzaamheden blokkeren, zo wordt ons de volgende morgen via een papier onder de ruitenwisser te verstaan gegeven. 


Hierna rest ons nog de overtocht met Irish Ferries van Dublin naar Holyhead, 
We rijden na de overtocht  in Engeland nog van Holyhead naar Chester. Dit is een prachtig  ommuurd stadje met bijna meer middeleeuwse panden dan in York. We lopen er in de avond nog even doorheen. Overnacht op mixparking aan de rand van het centrum (Campercontact no. 9946 ). Ons plan om de volgende morgen nog foto's te maken valt door hevige regen helaas letterlijk in het water. De rit op maandagmorgen, dwars door Engeland van Chester naar Hull neemt enkele uren in beslag en laat ons nog tijd voor boodschappen in Hull. Op het schip de Pride of Hull sluiten we deze reis af met een prima buffet en en leuke show, om de volgende morgen uitgerust de laatste kilometers naar huis te rijden. 

Dag 38 en 39 van reis door Engeland en Ierland
Dag 18 en 19 in Ierland                 7 en 8 juli
Dag 40 en 41 terugreis                   9 en 10 juli

Geen opmerkingen:

Een reactie posten