Laatste dagen in Marokko

Dag 19, 20 en 21

De laatste twee dagen van deze camperreis door Fascinerend Marokko reizen we van Fes noordwaarts. We bezoeken Moulay Idriss, de Romeinse opgravingen in Volubilis en de blauwe stad Chefchaouen.  Daarna wacht de bootreis naar Spanje.

Moulay Idriss

Onze eerste stopplaats Moulay Idriss is niet ver van Fes. Deze witte, tegen een berg geplakte stad is de heiligste plaats in Marokko Hier staat de graftombe van Idriss I, stichter van de staat en eerste koning van Marokko en achterkleinzoon van de profeet Mohammed. We parkeren allemaal de campers langs de toegangsweg naar het stadje en wandelen daarvandaan naar het centrum. Als niet-moslims mogen we niet bij de koranschool en de graftombe komen maar deze alleen vanaf de buitenzijde bekijken en een blik werpen in de lange binnenplaats met zijn met mozaïek ingelegde wanden. 


Daarna klimmen we onder aanvoering van Hans de trapjes op en door de steile steegjes naar een terras, hoog boven het stadje.


Daar hebben we een mooi uitzicht op de witte huizen en op het groene dak van het mausoleum. Dat mausoleum is voor de moslims in Marokko heel belangrijk. Zes maal in het leven dit mausoleum bezoeken staat gelijk met één bedevaart naar Mekka. Daarmee is het voldoen aan die heilige plicht voor veel Marokkaanse moslim haalbaarder. 


Noga en olie

We dalen weer af naar de Place du Souk en bezorgen daar de plaatselijke middenstand een goede verkoopdag.
Place du Souk in Moulay Idriss


De verkoper snijdt blokken noga af van een kilo.
Hans prijst zeer de noga aan, die hier in de streek wordt gemaakt en in de stalletjes op het leuke plein wordt verkocht. Een van de stalletjes kan dankzij Hans op ons aller klandizie rekenen. Weegschalen in Marokko lijken vooral een kilo (nou vooruit, soms ook een halve kilo) te kunnen wegen. En dus is het bijna onvermijdelijk dat wij – en vele medereizigers met ons - terugkeren naar de camper met een blok noga een maar liefst een kilo! 
Deze olijfolie-verkoper verkoopt onze ettelijke liter
Ook een plaatselijke olieperserij/annex –handel wordt aangedaan. Daar worden de meegebrachte lege waterflessen gevuld met de olijfolie uit de streek. Ook deze verkoper heeft zo een goede dag! 


Volubilis 

Vlakbij Moulay Idriss ligt de oude Roeinse stad Volubilis, althans wat daar van over is. Deze grote Romeinse opgraving staat sinds 1997 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. De stad dateert uit de derde eeuw voor Christus en was in die tijd een van de welvarendste en belangrijkste steden van Marokko. Er is veel bewaard gebleven en cultuurminnaars lopen er dan ook watertandend rond. Wij volgen zo goed mogelijk de route over het terrein en vinden onder meer de basiliek, de toegangspoort tot de stad, het capitool, de olieperserij, de thermen en de bakkerij.



Het mooiste zijn natuurlijk de mozaïeken. Het is wel duidelijk dat Volubilis destijds een rijke stad was met belangrijke en welgestelde inwoners, die zich grote huizen met prachtige vloeren en baden met mozaïek konden veroorloven. 

Inmiddels hebben ooievaars de stad ook ontdekt en bouwen ze er nesten op de antieke pilaren.
We lopen er met plezier een paar uur rond. Daarna melden we ons op de camping, enige kilometers terug. 


Chefchaouen

Onze laatste dag in Marokko dreigt letterlijk in het water te vallen, of liever gezegd: het water valt op ons. Het regent, giet, plenst en klettert de hele dag. Al rijdend naar de blauwe stad Chefchaouen zien we velden met grote plassen water en rivieren, die in kolkende bruine modderstromen zijn veranderd.  De plaatselijke bevolking legt gretig dit fenomeen met hun telefoons vast. 
Vlak voor Chefchaouen dreigt het water zelfs de bovenzijde van de brug te bereiken maar zover komt het hier niet. 




Van Chefchaouen zelf zien we in de stromende regen niet veel. We parkeren er wel maar komen niet verder dan de groente- en fruitmarkt. Maar de Place Uta-el-Hamman en de Grote Moskee met zijn achtkantige minaret kunnen we in deze nattigheid niet vinden. Evenmin als de medina met zijn steegjes met blauw gekalkte muren, waar binnen kleine weverijen zouden moeten huizen. Het is duidelijk: naar Chefchaouen moeten we bij een mogelijke volgende reis nog eens terug. Dan gaan we Chefchaouen echt ontdekken aan de hand van de 10 tips van Expeditie Aardbol.  
Chefchouen in de stromende regen




Hiervandaan rijden we door het natte - maar door de overdadige regen ook zeer groene – land noordwaarts naar badplaats Cabo Negro. Onderweg wachten ons nog enige spannende minuten in Tatouan, waar een deel van het wegdek is verdwenen en het restant wordt overspoeld door het water. Het verkeer perst zich chaotisch over dit ene, smalle, onder water staande rijstrookje. Met de verkeersstroom mee rijden we tot onze assen op goed geluk door het water en halen opgelucht adem als we weer steen en modder onder de wielen voelen. 



In Cabo Negro onthalen Hans en Nancy ons op een heerlijk afscheidsdiner in een fraai restaurant. We overnachten op et terrein van het restaurant.


Vertraging

De volgende morgen rijden we al vroeg in een semi konvooi naar de haven van Tanger Med. Het idee is dat we zo zeker op tijd alle douaneformaliteiten hebben afgehandeld en al onze campers door een soort scan zijn geweest om te checken of we geen vluchtelingen of verboden waar meenemen. Dit alles is ruim op tijd klaar om onze boot van 12 uur te halen. De maatschappij blijkt het echter met het vaarschema niet zo nauw te nemen. Het komt er op neer, dat we de hele middag op het haventerrein wachten en uiteindelijk pas om half vijf inschepen en om vijf uur varen. "Ach, ook dat hoort bij reizen", aldus de immer onverstoorbare Hans.
Met vijf uur vertraging is daar onze boot.


De vertraging gaf ons nog de onverwachte mogelijkheid om naar broer en schoonzus te zwaaien, die met een andere boot het land in kwamen om aan een lange reis met de NKC te beginnen. 

Aan het einde van onze anderhalf uur durende zeereis naar Algeciras heeft onze groep met enige weemoed afscheid van elkaar genomen. Onze drieweekse reis door Fascinerend Marokko is ten einde en ieder gaat zijns en haars weegs. 


Dag 19 Gereden:105 kilometer Overnacht: Camping Zerhoun Belle Vue in de buurt van Moulay Idriss 

Dag 20 Gereden: 260 kilometer Overnacht: bij restaurant in Cabo Negro  

Dag 21 Gereden: 60 kilometer Overnacht: In Algeciras op parkeerplaats bij de Carrefour 


Terugreis

Ons wachten zondag en maandag afspraken. We reizen daarom langs de snelste weg (Sevilla – Salamanca – Valladolid – Burgos – San Sebasitan – Bordeaux – Angouleme - Limoges - A20/N20 - Parijs – Arras – Lille - Gent – Antwerpen) naar huis. We doen er vier dagen over. 

Dag 1: 
gereden:  800 kilometer, overnacht op mixparking in Valladolid (campercontact) 

Dag 2: 
gereden 650 kilometer, overnacht bij supermarkt Leclerc in   Barbezieux              aan de A10. (Campercontact)

Dag 3:
gereden: 620 kilometer. overnacht aan het kanaal in Pont Saint Maxime, vlakbij Senlis (campercontact)

Dag 4:
Gereden: 380 kilometer naar huis

3 opmerkingen:

  1. Fijn, dat we weer mee konden reizen met jullie. Een kennismaking met dit fascinerende land, die misschien wel naar meer smaakt. 3jaar geleden alweer waren wij voor het eerst in Marokko. Een terugkeer is er nog niet van gekomen, misschien volgend jaar. Over 2 weken starten wij onze reis nar de Zwarte Zee. We zullen er verslag van doen op www.elenes.nl Hartelijke groet elenes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn, dat we weer mee konden reizen met jullie. Een kennismaking met dit fascinerende land, die misschien wel naar meer smaakt. 3jaar geleden alweer waren wij voor het eerst in Marokko. Een terugkeer is er nog niet van gekomen, misschien volgend jaar. Over 2 weken starten wij onze reis nar de Zwarte Zee. We zullen er verslag van doen op www.elenes.nl Hartelijke groet elenes.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooie reis hebben jullie gemaakt. Fantastische plaatsen en wat leuk om dat op deze manier met een groep te doen. Staat genoteerd op ons lijstje als we wat ruimer in onze vrije tijd zitten.

    BeantwoordenVerwijderen