Sandomierz, kasteel van Lancut en Sanuk

Vanuit Warchau gaan we verder met onze camperrondreis door Polen. We rijden zuidwaarts en doen achtereenvolgens in vier dagen het stadje Sandomierz, het kasteel van Lancut en het openluchtmuseum in Sanok aan. 

De route naar Sandomierz valt ons niet mee. We volgen een heel eind weg 801, min of meer parallel aan de rivier Wisla. Het betekent in een zeer matig tempo rijden door het Poolse platteland met (alweer) kleine dorpjes, bossen en lichtgolvende akkers en weiden. Het laatste deel over weg 79 gaat gelukkig wat rapper. Al met al zijn we blij als we in de loop van de middag de camper op de handrem kunnen zetten op de camping in Sandomierz. Het kinderliedje ´Jantje zag eens pruimen hangen´komt hier tot leven. We staan direct onder de pruimenbomen en hoeven ons maar te rekken om rijpe exemplaren te plukken. Tijd voor de was, een wijntje en pruimen, dus. 


Overnacht: dag 13 in Sandomierz, op camping Camping Browarny, GPS: N 50.68007° E 21.75515. Campercontact no.12005.  Een leuke camping met ruime plekken. We staan onder de pruimenbomen. In 10 minuten lopen we via de achteruitgang van de camping naar het stadje. 


Sandomierz 

Het is feest in de stad. Dat is duidelijk te zien en te merken, deze zaterdag in Sandomierz. We wandelen er in tien minuten vanaf de camping naar toe. Er wordt een triatlon gehouden en de neringdoenden hebben hun waren uitgestald. Vooral ijs lijkt favoriet; om de paar huizen bedelen de bordjes met ´lody´ (ijs) om de aandacht. De plaats wordt ook wel de 'parel van de Poolse Renaissance' of 'Klein Krakow' genoemd maar dat zien we er eerlijkheidshalve niet aan af. Het is zeker een leuk plaatsje met zijn hellende markt met daarop het stadhuis en de gekleurde huizen er omheen maar zo bijzonder vinden we het nu ook weer niet. 
Feest in de stad Sandomierz



Sandomierz, stadhuis op hellend marktplein


kathedraal Sandomierz

We wandelen naar de oude poort en bekijken de kathedraal, die helaas van binnen in de steigers staat. Dat Sandomierz al heel oud is blijkt ook wel uit de middelbare school die er staat en die al van eeuwen her dateert. Sandomierz probeert zich verder toeristisch op de kaart te zetten door een rondleiding door het oude stelsel van stadskelders, die vroeger werden gebruikt voor de opslag van handelswaar. Wij laten deze rondleiding door bakstenen gangen echter aan ons voorbij gaan. 

Al met al hebben we Sandomierz in een paar uurtjes wel bekeken en rijden we de camping af naar het 100 kilometer zuidelijker liggend Lancut (iets ten oosten van Rzeszow). Onderweg rijden we in een flinke plensbui maar eenmaal in Lancut is het weer droog


Kasteel van Lancut

Trekpleister in Lancut is het gelijknamige kasteel en dat bevalt ons meer. We parkeren de camper voor de bibliotheek in het dorp en lopen daarvandaan een paar honderd meter naar de ingang van het kasteel. 

Het kasteel is in de 18e eeuw vooral ingericht en fraaier gemaakt door de steenrijke Prinses-maarschalk Izabella, een vriendin van spilzieke koningin Marie-Antoinette van Frankrijk. Je kunt je voorstellen hoe de dames plannetjes voor hun onderkomens uitwisselden.
voorbeeld van een van de parketvloeren





Izabela maakte van haar kasteel in ieder geval een paleisje met prachtig ingelegde parketvloeren en schitterende kachels. We komen door fraaie slaapkamers en een luxe badkamer met bad. Jammer genoeg is er vandaag een evenement in het kasteel, waardoor we de balzaal (waar een pianist aan het repeteren is) missen, evenals het theatertje. Door dit evenement zijn er vandaag ook geen tours met de audioguide mogelijk, dus lopen we noodgedwongen achter een groep met een Pools sprekende gids aan. Van wat zij vertelt, verstaan we natuurlijk geen woord maar de mooie kamers kunnen we in ieder geval zien. 
rouwkoets

jachttrofeeën
Als toetje komen we nog in het koetshuis met een grote verzameling rijtuigen, waaronder een imposante rouwkoets. In de ruimte kijken de jachttrofeeën, zoals nijlpaarden, een zebra, enige beren en talloze herten op ons neer. Ook rond dit kasteel liggen weer prachtige tuinen, waar in vroeger tijden de dames en heren zich konden verpozen maar die nu gewoon voor iedereen toegankelijk zijn. 
Tip: het kasteel is gemakkelijk te vinden via GPS: N 50.06827 E 22.23469

Na het bekijken van het kasteel (met sloffen om onze schoenen om de parketvloeren niet te beschadigen) vinden we een plaatsje voor de nacht op een nieuwe camping in Lancut.


Overnacht: Dag 14 in Lancut op de nieuwe Camping Langcut, ul. K. Wielkiego 20. www.campinglangcut.pl. Kleine camping met heel vriendelijke ontvangst. De plekken hebben allemaal een eigen stukje gravel om op te staan en daarnaast een stukje gras. De camping ligt ongeveer 1 km lopen van het kasteel. 

Van Lancut is het de volgende dag met de camper zo’n anderhalf uur rijden naar het nog wat zuidelijker gelegen Sonok. Hier komen de bergen van de Karpaten in zicht en dat levert een prachtige rit op. Helaas stortregent het vandaag, wat het mooie uitzicht wel belemmert. Onze Garmin stuurt ons voor de beoogde camping Diabla Gora, ten noorden van Sonok over een smal weggetje over een berg. Bij iedere tegenligger moeten we half in de met gravel enigszins verharde berm. Die camping ziet er in de regen wel erg troosteloos en verlaten uit. We rijden daarom door naar Sonok. Daar ligt Autocamping Sosenki er weliswaar ook zeer nat en verlaten bij maar deze ligt vlakbij het openluchtmuseum De Skansen, wat we willen bezoeken. Gezien de plensregen zien we daar voor vandaag van af. 
Overnacht: Dag 15 In Sonok op Autocamping Sosenki (wwwsosenkisanok.pl, GPS N49.56617, E22.21256. Een zeer eenvoudig terrein met hutten, waar je ook met de camper terecht kan. Je kunt er water laden en lossen en er is elektriciteit. Heel simpel sanitair. Het voordeel is dat het heel dichtbij het openluchtmuseum is. 

Openluchtmuseum Skansen

Het is bijna traditie bij onze reizen: een bezoek aan een open luchtmuseum. We waren in Ierland bij het museum bij Bunratty en in Noorwegen in Lillehammer. Dit museum in Oost-Polen geldt als het grootste in zijn soort in Polen en we brengen er met plezier een ochtend door. Om daadwerkelijk in de hier bij elkaar gebrachte gebouwen te kunnen, moet je een gids volgen. Alleen de gidsen hebben namelijk een sleutel! Wij zijn deze morgen de enige mensen die een Engelstalige gids willen, zodat we een privé rondleiding krijgen. (De gids kost 60 zloty).

Het museum schenkt vooral aandacht aan de zuid-oosthoek van Polen, een streek die van oudsher werd bewoond door Oekraïners, Polen, joden, zigeuners en andere bevolkingsgroepen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog doodden de Duitsers de joden en zigeuners terwijl de Oekraïners, die streefden naar een eigen onafhankelijke staat, de Polen vermoordden. In de jaren 1944-1946 werd een deel van de Oekraïense bevolking gedeporteerd uit deze streek naar de toenmalige Sovjet-Oekraïne en in 1947 ook naar het (ex-Duitse) Poolse Vorpommern en Neder-Silezië, waar ze de plaatsen van de naar Duitsland verdreven Duitsers opvulden. De gids vertelde dat mensen 24 uur de tijd kregen om te vertrekken en per persoon maximaal 25 kg bagage mochten meenemen. Het resultaat van al deze deportaties was dat huizen halsoverkop werden verlaten en dat dorpen in feite ophielden te bestaan. Een aantal van die huizen staat nu in dit openlucht museum. 




In de strek werd in de 19e eeuw al olie gevonden en opgepompt. Rockefeller kwam kijken hoe dat moest. 





Interieur postkantoor
 De gids leidt ons door een aantal eenvoudige huizen en langs enige houten kerkjes. Zoals altijd in zo’n museum is er een schooltje en zijn er de huizen van de meer welvarende inwoners van de streek. Om een beeld te geven van een dorp aan het begin van de 20e eeuw is er een marktplein nagebouwd met winkeltjes en beroepen. Op drukkere dagen worden daar ook demonstraties gegeven. Hoewel we die levendigheid wel een beetje misten, vonden we het een leuk en zeker ook interessant museum. 

Na dit bezoek rijden we westwaarts, richting Krakau. Deze streek van Polen staat bekend om de houten kerken. Vanuit Sanok is er zelfs een speciale route die langs een aantal kerken voert. Dat gaan we niet doen. 

Wel stoppen we onderweg in Sekowa bij het op de Werelderfgoedlijst van UNESCO prijkende houten kerkje van St. Philip en St. Jacob. (GPS: N 49.63064 E 21.18606). De kerk is gesloten, dus de binnenkant hebben we niet gezien. Een kilometer van de kerk is een camperplaats, waar we overnachten. 
Overnacht: dag 16 in Sekowa op een gratis camperplaats bij sportveld. Campercontact no. 55879.Prima plekje met zelfs een afwasbak, elektriciteit en wifi! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten