Dag 27 – 17 juni
Hello!. Hello!, Goodbeye!, Hello!. We horen het vele malen deze dag als we vanaf de camping naar de oude Mesi brug (Ura e Mesit) bij Skhoder fietsen. De Albanese kinderen groeten ons vrolijk met deze woorden (op school geleerd?) en fietsen of hollen soms een stukje met ons mee.
Fietsen door het achterland
Na een aanloopje langs de grote weg voert de 15 kilometer lange route over binnenweggetjes, door een droog gevallen rivierbed, langs een irrigatiekanaaltje en door een paar kleine Albanese dorpjes. De oude brug ligt ten Oosten van Skhoder maar met dit fietstochtje door het achterland vermijden we het drukke en chaotische verkeer in die stad.
Een droge rivierbedding oversteken |
Zomaar een winkeltje in een Albanees dorpje |
Fietsen door het achterland |
Mesibrug
De 108 meter lange brug dateert uit de Turkentijd en telt 12 bogen. Inmiddels ligt er een nieuwere brug naast.
Net als we de brug hebben bekeken, betrekt de lucht. Uit voorzorg bestellen we op een terras een kop koffie. Als de bui losbarst worden we door de vriendelijke eigenaar naar binnen gedirigeerd. Onze fietsen kunnen wel in zijn garage gebaart hij en persoonlijk sjouwt hij alvast en fiets naar binnen, terwijl Job met de andere volgt.
Als dank bestellen we een lunch van salade, kaas en brood bij hem. Wij zijn overigens de enigen in de met mannen volgepakte gelagkamer, die dat doen. De andere aanwezigen houden het bij een kop koffie en komen verder slechts rokend hun lunchtijd door.
Als de lucht weer open breekt fietsen we langs dezelfde route weer terug naar de camping.
’s Avonds genieten we nog van de bijzondere zonsondergang hier: de zon verdwijnt achter de bergen aan de overkant van het meer en zet lucht en water in een roze-oranje gloed.
Camping Lake Skhorda |
Laatste dag Albanië
Dit is onze laatste dag in Albanië, ook weer een land met een zeer vriendelijke bevolking, die er alles aan doet om met hun beperkte middelen het ons toeristen naar de zin te maken. We hebben ons verbaasd over de tegenstellingen, die we hebben gezien, ons verwonderd over het simpele en arme bestaan van een flink deel van de bevolking en tegelijkertijd over de zichtbare uitingen van welvaart van een ander deel. We hebben glimpen gezien van de oude steden, van de woeste natuur in de bergen en van de serene en romantische sfeer aan zee en aan het meer. Kortom, een boeiend land.
Gereden: Met de camper 0 kilometer; gefietst 30 kilometer
Weer: bewolkt, bui, later zonnig