Met de camper in Cappadocie

 

Cappadocië is een sprookjesachtig gebied in het midden van Turkije. De combinatie van harde graniet en zachte turfsteen, die door erosie vaak is weggesleten, zorgt voor grillige pieken en 'schoorstenen'. Bijzonder is dat in deze streek vroeger Christenen woonden, die vaak werden opgejaagd. Zij houwden in de bergen ondergrondse steden en kerken uit. Bijzonder zijn ook de duivenhokken die deze vroege bewoners in de bergen uithakten. De postduiven zorgden voor onderlinge berichtgeving. 

Dag 31 tot en met 34 verblijven we op de camping in Ortahisar. Het is de mooiste camping die we in dit land hebben bezocht. Een prachtig eigentijds en schoon toiletgebouw en een zwembad.

S Morgens zien we de luchtballonnen over vliegen.

Op dag 31 hebben we een rondrit met een bus door Cappadocie. Het landschap hier is heel bijzonder. De kenmerkende ‘schoorstenen’zijn in de loop der eeuwen ontstaan door erosie van de verschillende  lagen harde rots en zachtere steensoorten. Het levert prachtige vergezichten op op de kleurige rotsformaties. Daarnaast zijn er in de loop der eeuwen woningen, kerken en duivenhokken uitgehouwen in de kalkrotsen.

We bezoeken de oude ondergrondse stad Derinkuyu. Deze is gesticht, dat wil zeggen uitgehouwen in de rotsen,  door vroege Christenen. Vaak moesten mensen vluchten voor vervolgers en vonden ze een schuilplaats in de ondergrondse gangen en kamers. De gangen konden ze met grote sluitstenen afsluiten. Het betekent een tocht van kruipdoor sluipdoor door hele lage gangen via traptreden naar beneden. De stad kende zo 12 verdiepingen onder de grond, wij gaan tot de 8^e. Het geheel zit ingenieus in elkaar, want er zijn ventilatiegaten en men kon er voorraden en water opslaan. Vaak wel nodig als mensen er soms weken tot maanden moesten schuilen.

Bijzonder is wel dat er begin 19^e eeuw nog mensen ondergronds leefden om te vluchten voor Egyptenaren.

Op dag 32 is er een mooie wandeling door en over een kloof. Het betekent veel klimmen en dalen. Dat blijkt voor mij te steil en te moeilijk en ik loop op mijn gemakje terug naar de camping. Wel ga ik in de middag nog naar een vlakbij de camping gelegen uitgehouwen kerk.

In het programma van de reis zitten enige dagen dat er bij de briefing wijn of bier wordt geschonken. Vandaag worden zo met de groep alle verjaardagen, huwelijksjubilea en dergelijke gevierd.

Dag 33 is een vrije dag maar de reisbegeleiding heeft nog facultatieve uitstapjes geregeld. Een groepje gaat naar het stadje Avanos, waar ondermeer een pottenbakkersfabriek staat en ook veel aan weefkunst wordt gedaan.

Samen met nog acht vrouwen kies ik voor een bezoek aan de oude hamman in Urgup. Later lopen we nog door het stadje langs de winkeltjes.

Ook een groep van tien mannen gaat na ons naar de hamman en hebben veel plezier met elkaar.

 Ballonvaart

Het letterlijke hoogtepunt van de reis volgt op dag 34. Wie wil kan mee op de facultatieve ballonvaart. ’s Morgens om half zes worden we met busjes opgehaald. In de vallei, waar de ballonnen opstijgen is het een bedrijvigheid van jewelste. Meer dan 100 ballonnen worden klaargemaakt om de lucht in te gaan. Met auto’s met aanhanger worden de ballonnen aangevoerd, waarna de in een lange sliert opgevouwen ballon in teamwork door vier man word uitgepakt. Daarna wordt er via ventilatoren lucht in geblazen, wordt de enorme mand bevestigd en de gasvlam gekoppeld. De mand is in compartimenten verdeeld, waar per compartiment drie of vier mensen in kunnen. Met enig kunst- en vliegwerk stappen we in. Korte tijd later zijn we los en zweven we over het prachtige feeërieke landschap van Cappadocië. Het is een geweldige ervaring, die noodt tot bijna constant fotograferen. Helaas wordt er al na een krappe drie kwartier (zachtjes) geland. Het uitstappen uit de mand kost wat moeite maar sterke handen helpen een handje. Traditiegetrouw krijgen we daarna een diploma en zogenoemde 'champagne’, die naar snoepjes smaakt. De busjes brengen ons weer terug naar de camping. Daar hebben we verder een rustig dagje. 

Overnacht op camping Kaya. De campingeigenaresse blijkt ook de eigenaar van maar liefst tien ballonnen, alsoook van het enorme moderne hotel, waar we 's avonds een prachtig buffetdiner hebben. Voor ons was de (facultatieve) ballonvaart door de reisbegeleiding geregeld. Dit privé regelen lijkt niet moeilijk: in de plaatsjes in Cappodocië wordt veel geadverteerd door de verschillende ballonbedrijven. Het zal ook niet moeilijk zijn om een vlucht via de camping te boeken.