Ring of Kerry

Wie Ierland zegt, noemt bijna in één adem de Ring of Kerry, oftewel de rondrit op het grote schiereiland in het Zuid-Westen van Ierland. Niet ten onrechte, vinden wij. De tocht geeft zo ongeveer een samenvatting van alles wat Ierland te bieden heeft. We zien kliffen, strandjes, baaien, eilandjes, vergezichten over zee, leuke dorpjes, bergen, golvende weiden en zelfs bos. 

Cobh, Copper Coast en Kilkenny

Van 1848 tot 1950 emigreerden meer dan 6 miljoen Ieren uit Ierland. Ongeveer 2,5 miljoen daarvan vertrokken uit Cobh, het kleine havenplaatsje ten zuiden van Cork. Al die mensen zeiden hun familie vaarwel, gedreven door hongersnood en armoede en met hoop op een beter leven in vooral Amerika, Canada en Australië. 

We proberen de aantallen tot ons te laten doordringen en zijn er stil van. We lezen en leren erover in het Heritage Center, een paar honderd meter lopen van onze camperplaats aan de kade in Cobh. 



Dag 22, 23, 24         30, 31 augustus, 1 september 

Heritage Center in Cobh

Dag 22

Het Heritage Center is gevestigd in het oude Victoriaanse treinstation, waar heel veel van die vroegere emigranten aan kwamen alvorens aan boord te gaan op de schepen, die hen verder brachten. In diorama’s vertelt het centrum het verhaal van de emigranten maar ook van de 39.000 politieke gevangenen en armoedzaaiers, die voor bijvoorbeeld voor een diefstal een jarenlange werkstraf kregen in Amerika en Australië en vanaf Cobh  (vroeger Queenstown geheten) werden verscheept. 

De situatie onder in het ruim van een emigratieschip

Als laatste haven deed de Titanic op zijn eerste (en laatste) reis Cobh aan

Verder is er in het centrum aandacht voor de Titanic, die hier haar laatste stop maakte en nog 123 passagiers aan boord nam. Ook de ramp met het passagiersschip  Lusitania, dat niet ver van Cobh in 1915 werd getorpedeerd door een Duitse onderzeeër komt aan bod. . Bijna 1200 mensen verdronken daarbij; veel van de 760 overlevenden werden in Cobh ondergebracht. 

Bij elkaar een intrigerend en interessant museum, dat vooral een goede kijk geeft op de enorme emigratiestroom. Voor het centrum staat een standbeeldje van de 15-jarige Annie Moore die in december 1891 samen met haar twee broertjes emigreerde naar Amerika. Op 1 januari 1892 was zij de eerste immigrant op het net geopende Ellis Island in New York.

Het hier vertelde verhaal van de enorme emigratiegolf maakt letterlijk zichtbaar dat zoveel Amerikanen en Australiërs afstammen van Ierse grootouders of betovergrootouders. Ook veel van de van hoop en heimwee doordrenkte traditionele Ierse songs herinneren aan die tijden en komen zo in een duidelijker perspectief te staan. 

N.B. In 2017 hebben we ook nog de stad Cork zelf en omgeving bezocht, waaronder de voormalige gevangenis, ook een museum, dat we de moeite waard vinden. We zijn daarbij ook in het 8 kilometer ten noorden van Cork liggende Blarney Castle geweest. 

Youghal

Nog onder de indrukvan Cobh rijden we na dit bezoek door langs de kust naar Youghal. Volgens ons Marco Polo gidsje is dit geheel ommuurde plaatsje de moeite waard. Ons valt het eigenlijk een beetje tegen. De delen van de middeleeuwse muur en de St. Mary’s Church zijn best een bezoekje waard maar verder maakt het plaatsje een wat vervallen indruk. In een uurtje hebben we het wel bekeken. 

We rijden door naar Ardmore en vinden daar een fijne overnachtingsplaats op Ardmore Seaview Motorhome Park. 

Bijschrift toevoegenCamperplaats met zeezicht in Ardmore

Overnacht: Ardmore Seaview Motorhome Park. Dit is het terrein van een boer, die een weide heeft gereserveerd voor campers. Je staat op het gras, vlak aan zee en via een pad langs het water op wandelafstand van het dorpje. Water laden kan, net als grijs water lossen en toilet legen. Prijs 10 euro. GPS N 51.957132, W 7.728490. Let op, dit is anders dan vermeld bij Campercontact, no. 49287. 

Copper Coast

Dag 23

Een medecamperaar beveelt ons de kustroute aan (te volgen via kleine bruine bordjes Coastal route). De route voert langs de Copper Coast en vooral het gedeelte tussen Dungarvan en Tramore is heel mooi. De kliffen zijn weliswaar niet zo spectaculair als aan de westkust maar de combinatie met het golvende landschap maakt het zeker ook tot een mooie en rustige route. 

Van Tramore rijden we via Waterford naar Kilkenny. Het geslepen kristal van Waterford (de fabriek is dicht maar de winkel bestaat nog) laten we aan ons voorbij gaan en via de M9 zijn we in korte tijd in Kilkenny. 

Kilkenny 

Dag 23 en 24

Kilkenny is na Waterford de oudste stad van Ierland. 

Kasteel

Het indrukwekkende kasteel, dat de bovenstad domineert, dateert van begin 1200, althans het oudste deel ervan. Zoals vaker het geval met kastelen is er ook hier in de loop van de eeuwen het nodige aan veranderd en aangebouwd. Bijzonder is dat het zo’n 600 jaar de voornaamste Ierse residentie was van de machtige en steenrijke familie Butler. In 1967 is het kasteel verkocht aan de stad Kilkenny. 

Nadat het kasteel zo’n dertig jaar heeft leeg gestaan, is het helemaal opgeknapt en zeer zorgvuldig gerestaureerd. Het interieur laat nu de Victoriaanse tijd zien. 

Schilderijengalerij in kasteel Kilkenny

We zien een aantal weelderige woonvertrekken maar de meeste indruk maakt de schilderijengalerij. Deze vleugel is in de 19e eeuw speciaal gebouwd en in 1860 verbouwd om de ruim 300 schilderijen tellende collectie portretten van royals en voorouders te laten zien. Het geeft ook wel aan hoe fabelachtig rijk de familie was. Let wel, in dezelfde tijd dat er zo’n grote armoede was onder Ierse boeren en vooral jonge mensen die barre omstandigheden ontvluchtten door te emigreren. 

Middeleeuwse mijl

De stad Kilkenny heeft een Middeleeuwse mijl uitgezet en die wandeling voert naar de kathedraal aan de andere kant van de stad. Onderweg kom je langs een aantal mooie huizen. Het mooiste is het Rothe huis met twee binnenplaatsen. Daar tegenover ligt de Smithwicks Brouwerij. 

Smithwicks Brouwerij

De brouwerij bestaat al meer dan driehonderd jaar. Voor die tijd maakt monniken op die plaats ook al licht-alcoholisch bier. Wij zijn rond de middag de enige gasten voor een rondleiding en krijgen daardoor een heel leuke privé-tour. De gids vertelt niet alleen over de manier waarop bier wordt gebrouwen maar ook over de familiegeschiedenis van de Smithwicks. En dat geeft een kijkje in de wijze waarop de katholieke Ieren werden behandeld door de protestante Engelsen. 

Zo kon de katholieke familie Smithwick meer dan honderd jaar niet onder eigen naam brouwen. Het was katholieken namelijk onder de Engelse overheersing verboden om te handelen of bezit te hebben. Een protestantse koopman uit Kilkenny woonde dan ook in het bij de brouwerij horende huis en diens naam stond op de toegangspoort. Pas in het begin van de 19e eeuw kon de familie de eigen naam op de poort zetten. 

 Aan het einde van de rondleiding mogen we drie soorten bier proeven. 

Muziek in de pub 

We zijn twee avonden in Kilkenny en twee avonden maken we muziek in een pub mee. De eerste avond een groep van zes dertigers in Matt The Millers. In een echt optreden, compleet met versterkers, brengen zij met enthousiasme een repertoire van traditionele en vaak opgewekte songs. 

Drie vijftigers brengen de volgende avond in Kilkenny’s oudste pub, de Kytelers Inn, rond etenstijd een reeks van reels op banjo, viool en accordeon. Fascinerend om te horen hoe de viool weer het tempo en de melodie aangeeft en de anderen in variaties volgen. Om beurten zingen de mannen er enige hartverscheurende songs bij. 

Het laat weer zien, dat iedere muzikale sessie in iedere pub weer anders is. 

Overnacht: Twee nachten op de kleine camping Tree Grove, zo’n 2 kilometer van het centrum. .campercontact 10147/  GPS: N 52.63993,  W 7.22997   Wij lopen langs Castle Road in een goed half uur naar het centrum. 

Gereden: van Cobh, via Copper Coast naar Kilkenny: 148 kilometer  

Weer: Overwegend bewolkt zo nu en dan zon, paar spatjes regen.

Wicklow Mountains en Howth

Dublin slaan we over; we zijn er in het verleden diverse malen geweest. Maar de omgeving van Dublin is leuk en interessant: in het zuiden de Wicklow Mountains en ten noorden van de stad het vissersplaatsje Howth. Beiden goed bereikbaar met de camper. 

Dag 25, 26, 27         2. 3 en 4 september 

Wicklow Mountains

Van Kilkenny rijden we met de camper naar de Wicklow Mountains. We maken het ons gemakkelijk en rijden het eerste stuk over de M9 maar Carlow. We slaan af via de R747 naar de N81 en komen via de R756 bij het Glendalough Visitor Centre. Het is een mooie rit, die via de Wicklow Gap door de dalen van de Wicklow Mountains voert. Maar welke weg je hier ook rijdt, ze zijn allemaal mooi en geven al rijdende een prachtig zicht op de glooiende, groene bergen. 

Glendalough

Het oude kloostercomplex Glendalough ligt midden in de Wicklow Mountains en geldt als één van de mooiste (en drukst bezochte) plekken van Ierland. Het landschap is er ruig en ademt geschiedenis. Bij de overblijfselen van de ooit door St. Kevis gestichte kloostergemeenschap uit de 6de eeuw horen de resten van een kerk en een prachtig bewaard gebleven ronde stenen toren. Ook is er een oud kerkhof, dat incidenteel nog steeds wordt gebruikt, te oordelen naar de grafopschriften. 

Vlakbij liggen twee meren: Lower en Upper Lake. Langs de uitgezette wandelroute lopen we naar de ruïne van de kerk en de meren. Een mooie – en niet moeilijke – wandeling door het bos, langs het water en met de groene bergen rondom. We zien zelfs een paar herten. Na onze wandeling rijden we naar Roundwood en vinden daar een plekje op de camping aldaar.

Overnacht: www.dublinwicklowcamping.com Campercontact: www.campercontact.com/ no.28717      N 53.06911, W 6.22259 
Gereden: 120 kilometer 
Weer: half bewolkt, zonnig 

Tip: Er is ook een camperplaats in Greystone, aan zee. www.campercontact.com. no. 12487Je kunt daar met de DART-trein naar Bray en terug wandelen over de kliffen. We hebben in het verleden deze mooie wandeling wel eens gemaakt. Ook goed te doen als je in Dublin bent en een dagje naar buiten wil. De DART brengt je vanuit de stad naar Bray of Greystones. Omgekeerd kun je met de DART vanaf deze camperplaats naar de stad.

Bianca van het blog Bianca over de grens  woont in Ierland en geeft een overzicht van deze tochtjes. 

Tip: Een 25 kilometer ten zuiden van Glendalough heb je in Avoca de weverij van de Avoca-sjaals. 

We kiezen voor deze overnachtingsplaats bij Roundwood, omdat we het plan hebben om de volgende dag een wandeling te maken rondom het Vartrymeer. Helaas gooien fikse regenbuien de volgende morgen roet in het eten. Onze wandeling gaat niet door. 

Ook voor een bezoek aan de tuinen van Powerscourt bij Enniskerry is het weer niet geschikt. En Anne Treur van Dit is Ierland schreef er nog wel zo aantrekkelijk over.: www.ditisierland.nl/powerscourte 

We overwegen nog een lunch bij Ierlands hoogst gelegen e sfeervolle pub: Johnnie Fox bij Glencullen. https://www.jfp.ie/ GPS: N 53.221667 W -6.219167 
Ook hier waren we eerder en hebben we goede herinneringen aan. 

Howth

Toch kiezen we ervoor om door te rijden naar Dublin Port om te proberen onze tickets bij Irish Ferries om te boeken naar een vroegere boot. Dat lukt: In plaats van zondagmorgen 8.00 uur varen we nu zaterdagavond 9.00 uur. 

De middag brengen we verder door in Howth, een sfeervol vissersplaatsje iets ten noorden van Dublin en op een goed half uur rijden van Dublin Port. Gelukkig wordt het in de middag toch droog en lopen we een tijdje rond in Howth. 

Tip: Howth is ook vanit Dublin gemakkelijk bereikbaar met de DART. En andersom natuurlijk. Zie ook de tips van Bianca over de grens.

Tip: Heb je meer tijd – en zit het weer mee – maak dan de wandeling over de kliffen bij Howth. Op het kleine kantoortje van de Tourist Office hangen routes van 1,5 (groen) of 2 uur (blauw) lopen. De weg volgen naar boven, langs het water en de rest wijst zich vanzelf. Een mooie wandeling, die we in het verleden twee keer hebben gedaan. 

 Tip: Om dichtbij Dublin Port te overnachten heb je twee opties. Je kunt naar  www.campercontact.com/ no. 28984/: Camac Valley Caravan en Camping Park, niet ver van de rondweg M50 bij Crondalkin. GPS: N 53.30424, W 6.41461. 
 Aan de haven in Howth is een tweede optie. Gewoon naar Howth rijden. Er staan daar altijd wel campers. N.B. Deze optie lijkt sinds de zomer van 2017 veel moeilijker. Volgens een brief van de havenmeeste moet je precies in een (klein) parkeervak passen en mag je niet met de achterzijde oversteken op een voetgangerspad. 

Let op 1: de tolltunnel kost 3 euro, maar op werkdagen tussen 16.00 en 19.00 uur 10 euro.

Let op 2: Op de rondweg M50 geldt tol tussen afrit 6 en 7. Er is geen hokje; je moet binnen 30 uur betalen via www.eflow.ie. 

Uiteindelijk varen we zaterdagavond laat van Dublin naar Holyhead, waar we midden in de nacht aankomen. Gelukkig is er een Camperplaats vlakbij de terminal. 

Overnacht: www.campercontact.com/nl/no. 47374/  De Long Stay Parking van de Stena Line. GPS: N 53.31169, W 4.62446. We betaalden 3,50 euro voor een plekje op dit mix-parkeerterrein. 
Weer: Veel regen, in de middag opklaringen en droog Gereden: 83 kilometer 

De volgende dag rijden we door Wales met een stop bij het plaatsje met de langste plaatsnaam ter wereld. 

Verder gaat de route langs de Motorways naar Hull, waar we in de loop van de middag zijn. Rond 5 uur gaan we aan boord van de Pride of Rotterdam. We genieten van ons dinerbuffet, zitten een tijdje in de lounge en zoeken dan onze hut op. De volgende morgen rijden we rond half 9 in Europoort van boord en een klein uurtje later zijn we thuis. 

Afstand Holyhead-Hull: ca. 350 kilometer