Van Toledo naar Nuevalos

Vanaf Toledo rijden we met de camper met een boog om Madrid heen naar het Noord-Oosten. Omdat we vier weken geleden vanwege de regen de route hebben omgegooid en toen naar de kust (naar Valencia) zijn gereden, kiezen we nu voor een andere route richting Frankrijk. Het plan is nu om ongeveer halverwege de Pyreneeën een doorsteek te maken. 

Camperreis |Spanje    Dag 39 en 40 

We gaan dus richting Zaragoza en daarvandaan naar het Noorden. Alsof we het nog niet wisten valt ons al rijdende nog eens op hoe groot Spanje is. Nadat we Madrid en de voorsteden eenmaal achter ons hebben gelaten, rijden we weer vele kilometers door dunbevolkt gebied. De olijfbomen zijn hier verdwenen maar golvende akkers zien we nog steeds. 

Later volgt er een stuk langs groen beboste bergen, afgewisseld met rode rotsen. Campings zijn in dit stuk van Aragon dun gezaaid, merken we. Zo'n 100 kilometer voor Zaragoza vinden we toch een stopplaats, midden in de natuur.. 
Bij de ACSI-camping Lago Resort in Nuevalos houden we het voor gezien. Bij deze eenvoudige camping bij een stuwmeer blijven we twee nachten staan onder de bomen en tussen de bergen. GPS: N 41.21817 W 1.79219. 
We hebben vandaag 319 kilometer gereden 

 Monasterio de Piedra

Belangrijkste bezienswaardigheid in de omgeving is het Monasterio de Piedra, zo’n vier kilometer van de camping verwijderd. Op aanraden van de campingbaas gaan we de bochtige en steile weg er naar toe niet lopen of fietsen maar rijden we er met de camper heen (volop parkeergelegenheid bij het klooster). 

Het klooster zelf is tegenwoordig niet meer als zodanig in gebruik maar wordt als hotel geëxploiteerd. Het mooie park eromheen is wel toegankelijk en zeker de moeite waard.

Zoals altijd hebben ook hier de monniken rond 1200 een perfecte plek voor hun onderkomen uitgezocht. De omgeving is hier kurkdroog maar vlakbij het klooster zorgen tal van watervalletjes voor voldoende water. Her en der hebben de monniken het water een beetje weten te verleggen, Het resultaat is heden ten dage een weelderig dal met allerlei bomen en overal klaterende watervalletjes, stroompjes, vijvers en beekjes Via een route van paadjes, trappetjes en bruggetjes wandel je langs en boven de watervallen en door de kloof. Het is er heerlijk koel en fris. We lopen er dan ook met plezier enige uren rond. 







De bezichtiging van het klooster valt daarna een beetje tegen. Het is deels rond 1840 verwoest en het nog bestaande deel is tamelijk eenvoudig. Voor zover wij uit de Spaanse toelichting hebben begrepen was het klooster wel een van de eerste plaatsen waar de door Columbus uit Zuid-Amerika meegebrachte cacaobonen tot chocolade werden verwerkt.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten