Met de camper door de Yorkshire Dales

Dag 14, 15, 16                              13, 14 en 15 juni 


Drie dagen zwerven we met de camper door het National Park The Yorkshire Dales. Na de watervallen van Aysgarth verkennen we vanaf Beckden in slakkengang de Dales, zoals ze kortweg vaak worden genoemd, Slechts een paar wegen doorsnijden die maar nauwelijks getemde, wilde natuurgebied. Dit is vooral het land van wandelaars, zo zien we wel.


Willy Wonka in Kettlewell


Rijdend langs weg B6110, maken we een stop in Kettlewell, weer zo’n plaatsje dat uit niet meer dan een paar straatjes bestaat. Het ligt midden in de Dales, tussen de heuvels. In Zarina’s Tearoom drinken we koffie en eten er de beste en lekkerste fruitcake ooit. Bijzonder is, dat ze die hier serveren met Wensleydale-kaas. Een aanrader! 



Tearoom in Kettlewell

We ontmoeten er wel twee heel bijzondere heren: Willy Wonka en zijn Chief. Waar anders dan in Engeland met zijn voorliefde voor verkleedfeestjes, kom je zulke bijzondere wandelaars tegen? Willy Wonka ( bij ons bekend als Sjakie van de Chocoladefabriek) blijkt  - hoe toepasselijk - in het dagelijks leven William Whitacker, directeur van de gelijknamige chocoladefabriek in Skipton.

Hij loopt samen met zijn vriend in deze bijzondere uitmonstering in vijf dagen circa 90 mijl van zijn woonplaats Ilkley, dwars door de Yorkshire Dales, naar Bowness in het Lake District, waar hij zaterdag gaat trouwen. Met de wandeling wil hij 20.000 pond ophalen voor een liefdadigheidsinstelling, die onderzoek steunt naar leukemie. Het gaat hem vast lukken.

Na deze ontmoeting rijden we  op ons gemak verder naar Grassington met zijn winkeltjes langs het met steentjes geplaveide centrale plein.

Grassington
Hoe mooi de streek ook is, het lijkt voor winkels, restaurants en hotels moeilijk om het hoofd hier boven water te houden; in de diverse plaatsjes staat veel leeg of te koop. 


Via Burnsalll met waarschijnlijk de meest gefotografeerde brug van de Dales, rijden we over een smal weggetje via Appletreewick naar Bolton Abbey.
Brug in Burnsall in de Yorkshire Dales
We vinden het te laat in de middag om nog 10 pond parkeergeld te betalen voor het terrein bij de rivier of bij de Abbey en zijn daarom doorgereden naar Skipton, 



Overnacht:

weer op een Certificated Site van de Camping and Caravanningclub, namelijk de Crookrise Caravan CS Sitevlakbij Embsay railway. Caravansite is een groot woord. Het campinkje is niet meer dan een grasveld, waar langs een zijde plaats is voor vijf caravans. Er is nog een verhard plekje en daar mogen wij staan. Aanmelden gaat via een telefoonnummer op een schoolbordje bij de ingang van het veld. Er is op vijf plaatsen elektriciteit en een waterpunt. Aan het einde van het veld kun je een chemisch toilet legen. Geen toiletten of douches. Na telefonisch overleg kon het stageld van 10 pond onder een steen worden gelegd. 


Wandelen naar een verlaten vallei

Het Nationaal Park de Yorkshire Dales staat bekend om zijn wandelmogelijkheden. Engelsen zelf maken er graag gebruik van en overal zie je dan ook wandelaars – alleen of in groepjes - vertrekken. Wij kunnen en willen niet achterblijven. Toegerust met stevige wandelschoenen, wandelstokken en een rugzak met sandwiches en regenjacks (je weet het hier nooit, wat het weer betreft) gaan we op pad. 

Bij het National Park Informatiecentrum in Grassington hebben we een boekje met wandelingen gekocht. Er zijn er verschillende; wij kiezen voor Ten Great Walks under six miles around Wharfdale. De ervaring heeft geleerd dat zes mijl (ca. 10 kilometer) wandelen in oneffen terrein voor ons wel genoeg is. 

Met het boekje in de hand maken we een wandeling vanuit Bolton Abbey (parkeren bij Cavendish Pavillion, 10 pond voor de hele dag. Het kaartje is ook geldig bij de andere parkeerplaatsen rondom het uitgestrekte terrein van Bolton Abbey)

Het wordt een mooie wandeling door de Valley of Desolation, die ons door bos leidt, een beek laat oversteken, door weiden met schapen en koeien gaat en over het moorland (een combinatie van heide en veenland) voert.











Dze bergtop heet Simon's Seat

Het boekje geeft een goede beschrijving en de route voert over voetpaden, ruiterpaden en karresporen maar toch is het soms even spoorzoeken om het juiste hek te vinden of om te zien waar het pad nu eigenlijk loopt. Zo wandelend kun je je voorstellen hoe de verhalen zijn ontstaan van wandelaars, die hopeloos verdwaalden op de uitgestrekte heidevelden. Wij verdwalen niet maar hebben met lunchpauze en fotostops toch een dikke drie uur nodig voor de zeven kilometer, die onze wandeling telt. In die tijd zijn we wel 255 meter gestegen! 


Bolton Abbey
Na deze wandeling gaan we nog even naar de ruïne van de oorspronkelijke Bolton Abbey, die heel fotogeniek langs de rivier Wharfe ligt. Ook deze Abbey is in verval geraakt door het bevel van Koning Hendrik de Achtste om de abdijen in het land te ontmantelen. Net als Fountains Abbey is de ruïne en het land er omheen nu een trekpleister voor dagjes uit. 

De middag vordert en we rijden terug naar Skipton om boodschappen te doen. Omdat het er markt is, is het er erg druk Skipton heeft en belangrijke strekfunctie. Niet alleen heeft het plaatsje en belangrijke Highstreet, er is op liefst vier dagen markt: maandag, woensdag, vrijdag en zaterdag. We zijn er deze keer dus niet gestopt maar we weten uit ervaring, dat je in Skipton gemakkelijk een halve dag doorbrengt, zeker als je ook het kasteel bezoekt. 

We rijden nu  door langs de A65, richting Settle. In Gargrave passeren we een plaatselijke Coop voor het nodige fourageren. 


Overnachten

doen we weer op een Certificated Location van de Camping and Caravanclub. We komen terecht in Coniston Cold, langs de A65 en wel op de Pot Haw Farm en Craven Country Ride aan Moorberlane. Dit campinkje is vooral gericht op paardenliefhebbers. Ook hier staan we weer op een groot grasveld. Er is elektriciteit, een waterkraan en prima douches en toiletten. En waar vind je een camping met een groot, warm AGA-fornuis, waar we als camperaars gerust water op mogen koken of snacks op verwarmen?. De campingeigenaresse vertelde achteloos dat ze twee van deze begerenswaardige kookkanonnen hebben. 
AGA-fornuis voor de camperaars op Pot Haw Farm

Door het National Park de Dales lopen maar een paar wegen. Vanaf marktplaats Skipton (markt op maandag, woensdag, vrijdag en zaterdag) rijden we aan de zuidzijde van het park naar Settle
Pub in Settles in de Yorkshire Dales

 Na ons daar verwonderd te hebben over een pub met een wel heel wonderlijke naam, (Olde Nakede Man)  gaan we vervolgens door het uitgestrekte landschap van golvende , met gras en heide bedekte heuvels uiteindelijk naar Howes


Ribblehead Viaduct

Onderweg stoppen we nog bij het Ribblehead Viaduct, dat met maar liefst 24 bogen een dal overspant. 


Het viaduct is eind 19e eeuw gebouwd voor de spoorlijn Van Settle naar Carlisle. De aanleg van die lijn zorgde destijds dat deze dunbevolkte uithoek van de Dales een soort Wild-West uitstraling kreeg, compleet met kroegen en bordelen voor de spoorwerkers. Daar is nu overigens niets meer van te merken. Behalve een hotel en een stationnetje is er geen leven te bespeuren. 



In dit Ribbledale is het land vooral weids. Op de groene hellingen groeit gras maar er zijn nauwelijks bomen. De muurtjes van opgestapelde stenen verraden de al eeuwenlange aanwezigheid van mensen maar bebouwing is er op een enkele schuur na nauwelijks. Hier zijn meer schapen te vinden dan mensen. 


Wensleydale is kaas

In Howes kunnen we niet om de enige kaasmakerij van de lichtzure, brokkelige Wensleydale-kaas heen. De fabriek bestaat al veel langer maar dreigde ruim 25 jaar geleden te worden gesloten door het overkoepelende bedrijf, dat destijds eigenaar was. Een management-buy-out heeft dat toen voorkomen en sindsdien bedruipt de fabriek zichzelf. Net als bij de Black Sheep brouwerij gebeurt dat mede door een bezoekerscentrum, waar je kunt zien hoe de kaas wordt gemaakt, een winkel en een restaurant. 




Het leukste vinden wij de winkel, waar je de kaas in al zijn variëteiten kunt proeven. Via de bochtige, steil op en neer gaande en akelig smalle weg A664 rijden we verder naar Kendel, de grensplaats van het volgende National Park: het Lakes District. 


Overnachten doen we weer op een Certificated Location van de Camping and Caravanning Club. Dat is deze keer de Raines Hallnet ten zuiden van Kendal. He is een wat rommelige boerderij, waar op een veld plaats is voor 8 campers of caravans.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten