Aphrodisias, Pamukkale en Kas

 

Dag 14, 15, 16 leiden ons van en naar de krijtrotsen van Pamukkale. Dag 17 en 18 besteden we rond het leuke plaatje Kos Daar gaan we mee met en dagtocht naar de Salikentkloof en maken we per boot een uitstapje naar het Griekse eiland Kastellorizo. 

Rijden, rijden in mijn wagentje geldt zeker voor de rijdagen (dagen 14 en 16). Het zijn lange dagen, waarin we respectievelijk zo’n 300 en 260 kilometer rijden. Beide best wel lange tochten voeren door een prachtig landschap, waarin de weg soms langs de bergen gaat maar en ook wel met vele Z-bochten zich er op en neer overheen slingert.  Soms komen we door dorpjes, waar de tijd even lijkt te zijn stilgestaan. Mannen zitten in de schaduw rustig hun thee te drinken, anderen rijden af en aan met tractoren vol met oogst van het land of gras of hooi. Vrouwen bemensen stalletjes langs de weg, waarin deze de opbrengsten van het land verkopen. In deze tijd van het jaar vaak meloenen, maar we zien ook tomaten, vijgen en diverse soorten bonen.

Soms komen we onderweg op een mooi punt ook  reisgenoten tegen en staan we ineens met een aantal campers bij elkaar. 



 

lunchplekje onderweg

Fruit kopen onderweg




Aphrodisias

Op dag 14 volgen we heel lang de D550 en D585. Een mooie stop maken we bij Aphrodisias. Op deze opgraving zijn ondermeer vele prachtig gebeeldhouwde sarcofagen te zien, verder een meer dan 300 meter lange renbaan, ook weer een theater en baden. Pronkstuk is wel de toegangspoort tot de tempel van Aphrodite. A en ik lopen over deze opgraving, waar het stil en rustig is, deels ook begroeid met bomen en struiken. Eigenlijk vinden we het misschien nog wel mooier en indrukwekkender dan Efeze. Er moet hier destijds heel veel vakwerk zijn verricht, getuige de vele – soms wat achteloos opgestapelde – friezen met prachtig uitgewerkte gebeeldhouwde koppen.







Deel van de 30 meter lange renbaan

Pamukkale

Pamukkale zelf is beroemd om de kalkrotsen. Sneeuwwit blinken de kalksteenterrassen in de zon. Je mag er alleen blootsvoets op. Bovendien kost de wandeling naar de top van de rotsen zo’n 25 euro per persoon. Dat vinden we te dol. We bekijken dus van beneden hoe de mensen als mieren hoog tegen de rots geplakt lijken te zitten. Beneden amuseren Turkse families zich prima in het water dat van de rotsen via kleine stroompjes naar beneden komt.







Boven kun je ook de zoveelste opgraving nog bekijken, die van Hierapolis. We laten dat dus aan ons voorbij gaan. Jammer genoeg hebben we ook de mogelijkheid gemist van een relatief voordelige ballonvaart hier. .Dat kon om 6 uur  ’s morgens. Enige mensen van onze groep hebben dit wel gedaan en deelden na afloop ook foto’s, die zij van bovenaf maakten.

 

Overnacht in Pamukkale bij Willy’s Place. Weer fijn een camping met een zwembad. En helaas ook met heel luide muziek.


 Op dag 16 hebben we wederom een stukje D 585 gereden en later de 20-26 en 20-27 gevolgd. Deze route voerde ons naar Kas. 


Kas 

Dag 17 en dag 18 zijn we in het gezellige plaatsje Kas. De reisbegeleiding heeft een bus geregeld naar de Salikent Canyon, een prachtige nauwe kloof. A gaat met het merendeel van de groep de kloof in, een tocht die soms klauteren over grote stenen vereist en deels door het water voert. B en ik blijven met een reisgenoot heerlijk onder de bomen zitten totdat de groep stoere wandelaars weer terug is. We lunchen er lekker, bijna met onze voeten in het water. De bus brengt ons weer luxueus terug naar de camping. 



Eenmaal weer terug op de camping lokt de zee, waar we zo vanaf de camping in Kas het water inlopen. 



s Avonds heb ik met een deel van de groep heerlijk gegeten in een van de vele restaurantjes op het plein in Kas.

Griekse eiland Kastellorizo. 

De volgende dag zijn A en B en ik met een boottochtje overgestoken naar het Griekse eiland Kastellorizo. Dat blijkt een schilderachtig plaatsje aan een diepblauwe baai. De huisjes hebben mooie pastelkleuren en de Grieken maken  het geheel nog fraaier met mooi gekleurde deuren, tafeltjes en stoelen.. We zijn er effectief van ca. 10.00 tot ca 15.00 uur. De overtocht zelf duurt maar een half uur maar aan beide zijden kosten de douaneformaliteiten best veel tijd. Net als voor een vliegreis moet je een uur van te voren aanwezig zijn om in een langzaam voortschuifelen rij je paspoort te laten zien en van indrukwekkende stempels te laten voorzien. Alles bij elkaar een mooie dag, die weer wordt besloten met een frisse duik in zee.






Overnacht in Kas;  bij Camping kas.  Let op: bij binnenkomst in Kas de haven blijven volgen totdat je rechtsaf bordje Camping Kas ziet. Weer haven blijven volgen totdat je scherp naar links eenrichtingsstraat in kunt, n.b. tegen het verkeer in. Na enige tientallen meters dan rechts het hek naar de camping. 

Ons plaatsje op een smal terras op de camping in Kas. Let op: achteruit tussen muurtje en olijfboom door 

 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten