Nog meer Algarve: Albufeira, Faro, Olhao, Tavira

23, 24 september

Albufeira

Je hebt toeristisch, erg toeristisch  en super toeristisch. In de laatste categorie valt zonder enige twijfel Albufeira. We gaan er maandag 23 september vanaf de camping met de bus heen en dwalen door de straatjes vol winkeltjes met toeristensnuis en restaurantjes. Her en der vinden we nog een steegje of trappetje, dat een idee geeft van de oude vissersplaats. Verder is daar niet veel van over en kijken we vooral onze ogen uit op de vele toeristen in de meest wonderlijke outfits. We amuseren ons best een middag maar echt ons kopje thee is dit niet. Gezien de drukte zal dit voor duizenden mensen anders zijn, maar voor ons is Albufeira niet het hoogtepunt van deze reis.  

Algarve

En eigenlijk geldt dat voor de rest van de Algarvekust ook, zij het in mindere mate. We rijden de volgende dag door en brengen een paar uurtjes door in Faro, daarna in Olhao en als laatste in Tavira. Stuk voor stuk aardige maar niet heel bezienswaardige plaatsen. We dwalen  rond in het oude, in het geheel niet bewoonde stadshart van Faro en laten de sfeer op ons inwerken.. We slenteren langs de haven en de markt met Moorse koepeltjes in Olhao en klimmen in Tavira naar het kasteel, van waaruit we een mooi uitzicht hebben op de rode daken en bewerkte schoorstenen van de stad.

Een prachtig en rustig plaatsje voor de nacht vinden we zo’n 5 kilometer ten zuidwesten van Tavira, op een gedoog-camperplaats aan de lagune. 

We hebben vandaag  86 kilometer gereden. 

Het weer is nog steeds zonnig en tussen de 25 en 30 graden.

Door de landelijke Algarve via Loulé naar Mertola

25 september

Loulé

Onze overnachtingsplaats aan de lagune 

We laten vandaag het zuidelijkste deel van Portugal achter ons en richten de blik voorzichtig noordwaarts. Wel rijden we vanaf Tavira via de N270 eerst naar Loulé. Dit stadje ligt nog geen 12 kilometer landinwaarts van de drukke stranden en ademt een heel andere en rustiger sfeer.  Hart van de plaats vormt de in Moorse stijl opgetrokken markt, die van begin 20^e eeuw dateert. Het is er kleurig, zoals een markt behoort te zijn. Vlakbij de markt smullen we nog een keer van gegrilde sardientjes in een vooral door Portugezen bezochte  plaatselijke voetbalkroeg, annex restaurant. Tussen alle voetbalsjaals signaleren we er ook een van Feynoord!

Kurkeiken

Daarna rijden we door een ruig en nauwelijks bevolkt gebied noordoostwaarts, naar Mertola.

Het wordt een prachtige tocht, eerst nog  langs fruitteelt en olijfbomen, later vooral langs kurkeiken. Gedurende de hele tocht langs en door de heuvels en hoogvlakte komen we nauwelijks een levende ziel tegen. 

We houden uiteindelijk halt in Mertola aan de Guidianarivier, niet ver van de Spaanse grens. Het plaatsje wordt gedomineerd door een van oorsprong Moors kasteel. Vlakbij ligt een met spitse zuiltjes versierde kerk, die gebouwd is op en met restanten van een moskee.

Onze nachtplaats is in Mertola, aan de rivier. 
campercontact.sitenr. 12238        N 37.63889,  W -7.66112  

We hebben vandaag 130 kilometer gereden. 

Het weer is zonnig en tussen de 25 en 30 graden.  

                                              Ga verder in achterland van Alentejo en Evora

Door het landelijke achterland van Alentejo

26 en 27 september

Alentejo

Vanaf Mertola rijden we donderdag 26 september verder naar het Noorden, bijna parallel aan de Portugees/Spaanse grens. We zijn hier letterlijk in het achterland van Portugal, een dunbevolkt en landelijk gebied. Het landschap golft met ons mee. Het is hier duidelijk al maanden kurkdroog; het gras – of wat daar van over is – is geel en dor en ook de wijnranken lijken soms door de droogte aangetast. We zien her en der wat schapen, soms wat geiten, olijfbomen en wat witte en lichtbruine koeien. 

Zo nu en dan wordt het landschap onderbroken door spierwitte plaatsjes, ooit helemaal ommuurd en/of bekroond met een kasteel. Zo stoppen we in Serpa en Moura.  

Kort daarop doemt – nog steeds noordwaarts rijdend –  tussen al die zinderende droogte een groot merengebied op. Europa’s grootste kunstmatige meer,  minder dan tien jaar geleden ontstaan door de bouw van een enorme stuwdam in de Guadianarivier. 

m

Het daarna gevormde  stuwmeer dient voor irrigatie van het kurkdroge land, voor de drinkwatervoorziening van omliggende plaatsen en voor de opwekking van elektriciteit. Portugese autoriteiten hopen er ook op (water)toerisme maar dat lijkt nog niet erg van de grond te komen.

Luz

We komen terecht in het plaatsje Luz, vlakbij het meer. Dat plaatsje heeft een bijzondere geschiedenis. Precies tien jaar geleden verhuisden de 350 inwoners van het oude Luz, dat in het stuwmeer is verdwenen, een paar honderd meter naar het speciaal voor hen gebouwde nieuwe Luz. Kosten noch moeite zijn gespaard in dit nieuwe plaatsje, zo zien we. Er kwamen nieuwe huizen, een kerk, een school, een dorpshuis, een sportzaal en zelfs de begraafplaats werd verhuisd. Het stratenplan is min of meer hetzelfde als in het oude Luz en vaak hebben mensen hun zelfde buren weer. Kortom, de beleidsmakers lijken aan alles te hebben gedacht.
De bewoners schikken zich, zo leert een mooi gemaakte, interessante en ontroerende  film in het plaatselijke museum. Maar vooral de ouderen missen hun oude huis, hun manier van leven met een groententuin en fruitbomen. Het dorp is mooi, maar mist een ziel, zo concluderen ook wij, als we er door lopen.  

Mourao en Monsaraz

De volgende dag rijden we verder naar Mourao en naar het hoog op een rots liggende sprookjesdorp Monsaraz.  Het laatste is een van Portugals mooiste dorpen, aldus onze gids.

Ons eindddoel van vandaag is het 60 kilometer naar het westen liggende Evora, een stad die in zijn geheel op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat.  Het regent echter dat het giet. Te nat voor een wandeltocht door de stad, zo besluiten we. De middag is daarom voor de was, lezen en wifi.

We overnachten achtereenvolgens op 

• de camperplaats aan het begin van het dorp Luz campercontact.sitenr. 10791 N 38.34282,  W -7.37406  
• op de Orbitur-camping, net buiten Evora. camping-orbitur-evora                             Estrada de Alcáçovas, Herdade Esparragosa
  7005-206 Évora

We hebben deze twee dagen respectievelijk 135 en 76 kilometer gereden. 

Het weer is donderdag bewolkt en vrijdag regenachtig. De temperatuur schommelt rond de 20 graden. 

Evora,, Marvao en Castelo de Vide

28 en 29 september

Evora

Dat het kurkdroge land naar water smacht, begrijpen we. Dat neemt niet weg, dat we het jammer vinden dat dat water nu juist tijdens onze laatste dagen in Portugal moet vallen . . .

Gewapend met paraplu’s trekken we zaterdag naar Evora.

De camper kunnen we kwijt op een parkeerplaats net buiten de stadsmuur.  
In de praktijk hebben we de plu’s nauwelijks nodig en kunnen we de buien ontlopen tijdens koffiedrinken en lunch. We zien zelfs zo nu en dan voorzichtig de zon. Evora blijkt een prachtige stad met hoge witte en lichtgele huizen.  We bekijken er de kathedraal met bijbehorend klooster. Mooi, maar lang niet zo uitbundig als het klooster in Batalho. 

Een restant van een Romeinse tempel laat zien hoe oud Evora al is. 

Er vlakbij liggen het paleis en de kerk van de familie Cadaval. In de kerk vallen we stil voor de overvloed aan azulejos. Letterlijk alle wanden zijn hier bedekt met tegelplateaus. En dan te bedenken dat al die tegeltjes ooit een voor een zijn beschilderd, gebakken en hier geplaatst. 

Een derde te bezichtigen kerk is de Sao-Francisco-kerk en dan vooral de daarbij behorende capela dos osses. De muren bestaan hier van boven tot onder uit schedels en botten. Om je aan de tijdelijkheid van het aardse bestaan te herinneren staat er  boven de toegangsdeur zoets als: ‘De aanwezige botten hier wachten op die van u’. Een beetje sinister vinden we het wel.

Dit zijn dus allemaal schedeltjes

We rijden nog 30 kilometer door  naar het Noorden en vinden een plaatsje voor de nacht op een kleine camping van een Nederlandse eigenaar; Novo Horizonte bij Everamonte, pal aan de E 802.

 Vestingstadjes

We krijgen allerlei tips voor de vestingstadjes in de omgeving, Everamonte en Estramoz. Verder zijn er in omliggende dorpen ambachtelijke bedrijfjes op het gebied van pottenbakken, kurk bewerken en tapijt knopen te vinden. Het is echter zondag en bovendien lokt de loodgrijze lucht niet tot uitstapjes.  We rijden daarom verder door het weidse landschap van Alentejo en passeren de witte vestingstadjes ongezien. 

Wel stoppen we in Mavao, een dorp dat met  Monsaraz (zie een paar dagen geleden) wedijvert om de titel ‘mooiste dorp van Portugal’. 

Het ligt beeldschoon, hoog op een rots en geheel ommuurd. Ook weer zo’n toonbeeld van witte huizen langs kronkelige keienstraatjes. De druilregen en mist doen het effect echter wel teniet, zeker op foto’s. Hetzelfde geldt voor het 20 kilometer verder liggende Castelo de Vide. We wandelen er met onze plu’s door de hoog opgaande straatjes van de oude Joodse wijk, maar houden het ook hier snel voor gezien.

Portugal huilt ons ten afscheid, zoals Job het uitdrukt. We rijden door Portugals tranen Noordwaarts. Onderweg passeren we de Tejo, oftewel de rivier de Taag. We lijken even een glimp te vangen van de Lorelei. Ter info aan de familie: er is hier geen scheepvaart. Kennelijk is hier nooit genormaliseerd en gekanaliseerd.

 Bij Castelo Branco  pikken we de tolweg op, die ons in anderhalf uur naar de Spaanse grens bij Vilar Formese brengt. Daar brengen we de nacht door op de camperplaats van winkel-van-sinkel Zaza. We zijn hier nog 1825  kilometer van huis.

We hebben deze dagen respectievelijk 35 en 297 kilometer gereden. 

Overnacht: 

• op : SVR-camping www.campingalentejo in Evoramonte, aan de N18                          N 38° 47` 31``   W 007° 41` 19``  
• op de camperplaats (inclusief, water en electriciteit) bij de winkel Zaza in grensplaats Vilar Formese. campercontact.sitenr. 11638  N 40.61535,  W -6.83873 

Het weer was regenachtig en vooral zondag bewolkt.  Temperatuur rond de 20 graden. 


                            Verder naar terugreis via Salamanca, Carcassonne en La Barcares

Salamanca

Campereis Portugal 2013   30 september

Sfeer proeven in Salamanca

Vanaf de Portugese grens is het door het uitgestrekte, saaie Noord-Spaanse land zo’n 120 kilometer naar Salamanca. De torens van de kathedraal en de universiteit wenken ons al van verre. Het blijkt een aangename stad, waar de vele studenten voor een levendige en jonge sfeer zorgen. 

We zwerven er met veel plezier een halve dag  langs de okergele gebouwen en laten ons door een toeristentreintje langs alle hoogtepunten voeren. Tegelijkertijd hebben we de laatste weken zoveel moois en ouds gezien, dat we het echte en uitgebreide bezichtigen van alle bezienswaardigheden bewaren voor een volgende keer. Sfeer proeven vinden we vandaag genoeg.

In de namiddag rijden we nog verder naar Burgos, waar we een overnachtingsplek vinden op ASCI-www.campingburgos.com  (camping Fuentes Blancas) , dicht bij de stad.                 42º 20' 28  "N  3º 29' 29"W   Op de heenweg hebben we Burgos  al bezocht, dus dat doen we op deze terugreis niet. . 

We hebben vandaag 360 kilometer gereden. Het weer is wisselend bewolkt met een temperatuur van rond de 20 graden. We zijn volgens TomTom nog 1470 kilometer van huis.

Dit worden er echter beduidend meer, omdat we morgen bij Biarritz rechtsaf slaan en Frankrijk ten Noorden van de Pyreneeën oversteken om Peter te bezoeken in LeBarcares

Van Burgos (Spanje) naar Carcassonne in Frankrijk

1 oktober

We hebben vandaag een lange rijdag. Ook Spanje huilt nog dikke regentranen maar eenmaal in Frankrijk knapt het weer op. We kiezen de grote weg en rijden via de autoroute in Frankrijk oostwaarts naar Carcassonne. We vinden er een plekje op camping La Cité, een van de weinige campings in de omgeving, die nog open is. Vanaf de camping fietsen we naar de prachtige vestingstad Carcassonne, hoog op de heuvel gelegen. Gelukkig zijn daar nog wel restaurantjes open, al is het echt einde van het seizoen. De avond is gevallen en het is al donker maar toch kunnen we nog lekker op een terrasje buiten eten.

Overnacht: camping La Cité, Carcassonne 
www.campingcitecarcassonne.com 
Latitude : 43:12:00 N
Longitude : 2:21:12 E 

We hebben vandaag 628 kilometer gereden

Van Carcassonne naar Le Barcares

2 oktober

Le Barcares

We gaan vandaag bij vriend Peter op bezoek, die een appartement heeft in LeBarcares. Op ons gemak vertrekken we van de camping en rijden vervolgens via de tolweg naar Narbonne en daarna richting Perpignan. 

Het laatste stuk naar Le Barcares voert ons langs het binnenmeer. 's Zomers moet het hier erg druk zijn, nu zien we nog maar enkele campers. Ons huis op wielen vindt een plekje bij het appartementencomplex van Peter bij de boulevard. Nu, einde van het seizoen, is het er erg rustig en mogen we hier wel staan, 's Zomers is het niet toegestaan op het enorme parkeerterrein te overnachten en word je verwezen naar een van de vele campings bij LeBarcares.

We hebben een gezellige dag, waarbij we bij Peter op het balkon eten en later een tochtje in de omgeving maken. Le Barcares is dan ook een leuke uitvalsbasis voor tochten naar de Pyreneeën.

We hebben met de camper vandaag 106 kilometer gereden