Aphrodisias, Pamukkale en Kas

 

Dag 14, 15, 16 leiden ons van en naar de krijtrotsen van Pamukkale. Dag 17 en 18 besteden we rond het leuke plaatje Kos Daar gaan we mee met en dagtocht naar de Salikentkloof en maken we per boot een uitstapje naar het Griekse eiland Kastellorizo. 

Rijden, rijden in mijn wagentje geldt zeker voor de rijdagen (dagen 14 en 16). Het zijn lange dagen, waarin we respectievelijk zo’n 300 en 260 kilometer rijden. Beide best wel lange tochten voeren door een prachtig landschap, waarin de weg soms langs de bergen gaat maar en ook wel met vele Z-bochten zich er op en neer overheen slingert.  Soms komen we door dorpjes, waar de tijd even lijkt te zijn stilgestaan. Mannen zitten in de schaduw rustig hun thee te drinken, anderen rijden af en aan met tractoren vol met oogst van het land of gras of hooi. Vrouwen bemensen stalletjes langs de weg, waarin deze de opbrengsten van het land verkopen. In deze tijd van het jaar vaak meloenen, maar we zien ook tomaten, vijgen en diverse soorten bonen.

Soms komen we onderweg op een mooi punt ook  reisgenoten tegen en staan we ineens met een aantal campers bij elkaar. 

 

lunchplekje onderweg

Fruit kopen onderweg

Aphrodisias

Op dag 14 volgen we heel lang de D550 en D585. Een mooie stop maken we bij Aphrodisias. Op deze opgraving zijn ondermeer vele prachtig gebeeldhouwde sarcofagen te zien, verder een meer dan 300 meter lange renbaan, ook weer een theater en baden. Pronkstuk is wel de toegangspoort tot de tempel van Aphrodite. A en ik lopen over deze opgraving, waar het stil en rustig is, deels ook begroeid met bomen en struiken. Eigenlijk vinden we het misschien nog wel mooier en indrukwekkender dan Efeze. Er moet hier destijds heel veel vakwerk zijn verricht, getuige de vele – soms wat achteloos opgestapelde – friezen met prachtig uitgewerkte gebeeldhouwde koppen.

Deel van de 30 meter lange renbaan

Pamukkale

Pamukkale zelf is beroemd om de kalkrotsen. Sneeuwwit blinken de kalksteenterrassen in de zon. Je mag er alleen blootsvoets op. Bovendien kost de wandeling naar de top van de rotsen zo’n 25 euro per persoon. Dat vinden we te dol. We bekijken dus van beneden hoe de mensen als mieren hoog tegen de rots geplakt lijken te zitten. Beneden amuseren Turkse families zich prima in het water dat van de rotsen via kleine stroompjes naar beneden komt.

Boven kun je ook de zoveelste opgraving nog bekijken, die van Hierapolis. We laten dat dus aan ons voorbij gaan. Jammer genoeg hebben we ook de mogelijkheid gemist van een relatief voordelige ballonvaart hier. .Dat kon om 6 uur  ’s morgens. Enige mensen van onze groep hebben dit wel gedaan en deelden na afloop ook foto’s, die zij van bovenaf maakten.

 

Overnacht in Pamukkale bij Willy’s Place. Weer fijn een camping met een zwembad. En helaas ook met heel luide muziek.

 Op dag 16 hebben we wederom een stukje D 585 gereden en later de 20-26 en 20-27 gevolgd. Deze route voerde ons naar Kas. 

Kas 

Dag 17 en dag 18 zijn we in het gezellige plaatsje Kas. De reisbegeleiding heeft een bus geregeld naar de Salikent Canyon, een prachtige nauwe kloof. A gaat met het merendeel van de groep de kloof in, een tocht die soms klauteren over grote stenen vereist en deels door het water voert. B en ik blijven met een reisgenoot heerlijk onder de bomen zitten totdat de groep stoere wandelaars weer terug is. We lunchen er lekker, bijna met onze voeten in het water. De bus brengt ons weer luxueus terug naar de camping. 

Eenmaal weer terug op de camping lokt de zee, waar we zo vanaf de camping in Kas het water inlopen. 

s Avonds heb ik met een deel van de groep heerlijk gegeten in een van de vele restaurantjes op het plein in Kas.

Griekse eiland Kastellorizo. 

De volgende dag zijn A en B en ik met een boottochtje overgestoken naar het Griekse eiland Kastellorizo. Dat blijkt een schilderachtig plaatsje aan een diepblauwe baai. De huisjes hebben mooie pastelkleuren en de Grieken maken  het geheel nog fraaier met mooi gekleurde deuren, tafeltjes en stoelen.. We zijn er effectief van ca. 10.00 tot ca 15.00 uur. De overtocht zelf duurt maar een half uur maar aan beide zijden kosten de douaneformaliteiten best veel tijd. Net als voor een vliegreis moet je een uur van te voren aanwezig zijn om in een langzaam voortschuifelen rij je paspoort te laten zien en van indrukwekkende stempels te laten voorzien. Alles bij elkaar een mooie dag, die weer wordt besloten met een frisse duik in zee.

Overnacht in Kas;  bij Camping kas.  Let op: bij binnenkomst in Kas de haven blijven volgen totdat je rechtsaf bordje Camping Kas ziet. Weer haven blijven volgen totdat je scherp naar links eenrichtingsstraat in kunt, n.b. tegen het verkeer in. Na enige tientallen meters dan rechts het hek naar de camping. 

Ons plaatsje op een smal terras op de camping in Kas. Let op: achteruit tussen muurtje en olijfboom door 

 

 

 

Oude beschavingen in Pergamon en Efeze

 

Dag 10

Hier, in de Zuid-Westhoek van Turkije zijn veel resten te vinden van de oude Griekse en Romeinse beschavingen. Vandaag bezoeken we de oude stad Pergamon. Dat gaat weer lekker luxueus per touringcar. Het is best fijn om zo gereden te worden, terwijl de goed Nederlands sprekende gids uitleg geeft en vertelt over deze beschavingen. Pergamon staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. De stad werd beroemd in de tijd van Alexander de Grote en was toen een onderdeel van het grote Romeinse rijk. Door een aardbeving raakte de stad in verval.

De bus brengt ons naar de Akropolis, hoog boven de vallei. Duitse archeologen hebben hier veel opgravingen verricht. Er zijn nog poorten te zien en restanten van een enorme bibliotheek, waar ooit duizenden papyrusrollen opgeslagen moeten hebben gelegen en delen van paleizen. Imposant is zeker ook het oude theater. 

' s Middags bezoeken we ook nog het Asklepion, oftewel een oud medisch complex. Volgens de legende is hier ooit een rijke man van zijn paard gvalln en moest hij toen een halve dag reizen om bij een ziekenhuis te komen. Later heeft hij dit ziekenhuis laten bouwen. Overigens werden er alleen patienten geholpen die nog te genezen zouden zijn. Terminale patienten werden weggestuurd. Het mooiste hier is de verborgen tunnel, waar vroeger genezende rituelen werden uitgevoerd.

 

Dag 11 is weer een reisdag. Wij willen bij Izmir het water oversteken met een veerpont en het kost wat moeite om die te vinden. De navigatie stuurt ons echt door de stad. Coördinaten: N38.452461 O 27.097540.

Maar uiteindelijk lukt het en gaan we voor 185 Turkse lira 9 (ca 6,50 euro) mee met de veerpont voor een tochtje van ongeveer 25 minuten. Daarna volgt een mooie tocht, vaak vlak langs zee. We maken nog een stop in het leuke dorpje Sigacik,  parkeren op N38.19026 O 26.78438. Een leuk dorpje om even door te wandelen. Bij de plaatselijke Migros doen we ook nog boodschappen.

Eind van de middag zijn we op de Yat Camping in Kusadasi. We hebben dan ongeveer 220 km gereden.

 Overnacht: Yat camping Kusdasi

N37.86818 O 27.26430.  Kamperen onder de bomen en gelukkig is er ook een zwembad, want het is nog steeds ca 32 graden.

 Efeze

Dag 12  staat geheel in het teken van een bezoek aan de oude stad Efeze. We worden er weer gebracht met een bus en een Nederlands sprekende gids vertelt weer honderduit over de  geschiedenis van deze stad. Het is vandaag heel warm en met ons hebben een paar duizend passagiers van een enorm cruiseschip hetzelfde plan om deze beroemde opgravingen te bezoeken. Ook Efeze is ooit gesticht door de Grieken en werd in 133 voor Christus een Romeinse stad. Sinds Oostenrijkse archeologen er opgravingen hebben gedaan is Efeze de best geconserveerde ruïnestad van Turkije. Dat verklaart ook mede de enorme drukte. Ook hier is weer veel te zien. Enkele hoogtepunten: de gezellige toiletten waar de Romeinen dus – knus naast elkaar – gebruik van maakten, het prachtige beeldhouwwerk van Nike en het enorme theater.

Standbeeld van Nike

Gezellig gezamenlijk naar het toilet. Die Romeinen toch. 

Al met al een prachtig maar door de warmte ook zeker vermoeiend bezoek.

's Middags bezoeken we ook nog een pottenbakkerij. Mooi maar duur. 

 Dag 13 houden we dan ook een rustige dag.

We maken een wandeling langs de boulevard van Kusadasi, dwalen door de straatjes van de Bazaar, waar de verkopers ons op vriendelijke wijze proberen in hun winkeltjes te lokken en drinken er koffie met overheerlijke baklava. De rest van de dag brengen we door in de schaduw bij onze campers, afgewisseld met een koel verblijf in het zwembad.

 

 

 

 

 

 

Bursa en omgeving

 

Dag 5 en 6

Heel gemakkelijk gaan we deze dagen per bus naar Bursa en de omgeving. In de bus vertelt deNederlandstalige gids Julia uitgebreid over de oude en de nieuwe geschiedenis van Turkije. Volgens haar is de meerderheid van de bevolking veel minder conservatief dan de laatste verkiezingen deden vermoeden. 

Wat al eerder en ook in de deze stad zoal opvalt,  zijn de winkeltjes met grote reklameborden. Natuurlijk willen ze opvallen en dat lukt zo dus aardig.De inflatie is torenhoog, de Turken moeten wel zuinig zijn met hun uitgaven, dus alle omzet is voor de vele neringdoenden meer dan welkom. 

Wij bezoeken de prachtig versierde Groene grafkapel, waarin een Ottomaanse sultan en zijn familie hun laatste rustplaats vonden. Voor de ingang houdt een strak kijkende wachter de wacht. Binnen vallen vooral de mooie tegeltableaus op. 

Vervolgens gaat de tocht naar de Groene moskee en later nog de Grote Moskee. Voor de deur de schoenen uit en voor de dames betekent het het hoofd bedekken. Met name het bezoek aan de Grote Moskee lijkt voor de mensen hier ook een gezellig uitje te zijn. We zien zeker mensen bidden maar tegelijkertijd ook de vrouwen in een nis gezellig met elkaar kletsen, terwijl de kinderen rondrennen.

Onze gids voert ons door de straatjesen gelukkig is er ook tijd om zelf door de straatjes en langs de winkeltjes te lopen. Het blijft bijzonder  te kijken naar alle feestjurken en de kleding voor jongejes om hun besnijdenis te vieren. 

Ons bezoek eindigt deze dag in een karavanserais, vroeger vooral een handelsplaats, waar kooplieden konden overnachten. Tegenwoordig herbergen de vroegere slaap- en opslagverrtrekken vele winkeltjes. 

Pannenkoeken in Cumalikizik

De volgende dag brengt de bus ons ’s morgens naar Cumalikizik, waar vrouwen al bezig zijn met het deeg voor pannekoekjes. Als ontbijt krijgen we vier verschillende versies, onder meer gevuld met kaas, met aardappelen of met spinazie. Een stevige maaltijd!

Het plaatsje staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. Via een hobbelig stenen straatje gaan we naar boven. We komen door een heel smal straatje , bewonderen de houten huizen en gaan hier ook de eenvoudige moskee binnen. Het plaatsje lijkt ook zeker van de toeristen te leven.

Terug in Bursa wacht ons nog een stevige lunch met kebab.

Daarna bezoeken we nog een eeuwenoude boom met enorme zijtakken.

 

Overnacht deze dagen: Nefe Dagyenice Caravan Park. Een gloednieuwe recreaiebedrijf met huisjes en camping. Het geheel is nu nog sfeerloos. Demeeste campers staan bij elkaar op een steenachtig veld.

 

Dag 7 en 8

Op dag 7 rijden we van de wat sfeerloze camping bij Bursa naar Burhaniye/Oren

Onderweg zien we in het dorp Golyazi alweer zo”n eeuwenoude boom.  Deze heeft ook nog een tragische romantische geschiedenis al la Romeo en Julia. Een Turkse jongen en Grieks meisje zouden hier allebei de dood hebben gevonden, omdat de broer van het meisje de jongen doodstak. Het meisje hing uit verdriet daarna zichzelf op aan een tak van de boom.

In het dorpje zien we verder nog mooi versierde boten, die duidelijk hoopvol wachten op toeristen, die wel een tochtje willen maken. Dagelijkse realiteit zijn echter deze dag de vissers, die met kleine bootjes de zee opgaan en ’s morgens met hun vangst terug komen.

De route voert  verder langs de uitstekende D573 n D565.  Goede wegen maar eigenljik ook wel een beetje saai om te rijden. 

De camping in Burhaniye maakt veel goed.  We staan heerlijk onder de bomen,  vlak aan zee.

Dag 8

De volgende dag hebben we een heerlijk luie zondag, die begint met een ontbijt in het restaurant, vlak aan zee. Verder lekker zwemmen en wandelen naar het dorpje. 

Overnacht: Camping Altin Camp

 

Dag 9

Op maandag is er een grote regionale markt in Burhaniye. A en ik gaan er samen met een  stel in een taxi naar toe. Het blijkt een enorme markt, waar de goedkope kleding door de kooplieden in grote balen wordt aangevoerd. Ik scoor er twee luchtige flodderjurkjes voor samen (omgerekend) 10 euro. De groente- en fruitmarkt is ook hier weer een lust voor het oog.

De taxi brent ons weer terug naar de camping en rond 11 uu rijden we de camping af, op weg naar Bergama. We kiezen voor de weg door de bergen maar bezoeken eerst nog even het stadje Ayvalik. Het parkeren op het aangewezen parkeerterrein, net buiten het centrum blijkt met eerdere campers best wel lastig maar met wat heen en weer steken vinden we toch een plekje. We wandelen langs de boulevard naar het centrum. Hek komt goed uit dat het lunctijd is, want dat geeft goed excuus om de plaatselijke specialiteit te eten: de orginele ayvalik-tosti. Dat blijkt een enorme tote te zijn, bestaande uit twee flinke, sevige boterhammen, kaas, pittige worst, augurk en tomaten. Het is een hele hap maar smaakt prima.

Darna volgt een leuke rit door de bergen en langs vele olijfbomen en pijnbomen.

Einde van de middag zijn we op de camping bij Hotel Berksoy in Bergama. Die bereiken we na een preciese tocht door zeer nauwe, deels onverharde straatjes door het centrum van de stad. Het past soms maar net maar we bereiken de camping zonder schade.  

Overnacht: Borksoy Hotel Camping