Op naar San Francisco

Daar zitten we dan, in de ochtendzon, op een paar stoeltjes aan een tafeltje op een trottoir in San Francisco, met voor ons een bagel en een groot glas sinaasappelsap. Naast ons bewoners van deze wereldstad aan de koffie. We zijn een paar blokken verwijderd van de panhandle van het Golden Gate Park en we zijn de enige toeristen tussen de locals, die hier hun dag beginnen. 


Het is onze eerste dag in San Francisco, na een lange reisdag, die aan alle kanten tegen zat. 


Reis met hindernissen

5 oktober 

Een dag eerder waren we al vroeg op Schiphol om daar na een onzeker uur aan de incheckbalie van British Airways te moeten horen dat er vanwege de storm vandaag niet meer zou worden gevlogen door die maatschappij. Met een paar honderd mensen, die allemaal hun aansluiting in Londen niet zouden halen, werden we doorverwezen naar de balie van British Airways. Daar waren slechts twee computers met daarachter twee zeer hard werkende dames aanwezig om al die mensen om te boeken naar andere vluchten. Na drie uur in de rij werden wij omgeboekt naar een vlucht van Delta naar Boston en een aansluitende vlucht van United naar San Francisco. 

Helaas had ook de vlucht naar Boston vertraging door tegenwind, waardoor we – ongeluk komt nooit alleen - weer moesten worden omgeboekt en pas met een latere vlucht konden doorvliegen. Uiteindelijk waren we middernacht plaatselijke tijd – inmiddels was het 9 uur de volgende ochtend in Nederland – in San Francisco. Gelukkig werden we opgehaald door zoon en vriendin. En zo rolden we een uurtje later moe het ons ter beschikking gestelde bed in.


Toeristisch doen in San Francisco

6 oktober 

Al dat leed zijn we de volgende morgen weer snel vergeten. Na ons locale ontbijt zoeken we een plaatselijke ATT&T shop op en halen we een internetkaartje voor onze Amerikaanse mifi. Daarna brengt de bus ons voor 1,35 per persoon (seniorentarief) naar downtown. Daar halen we bij het beginpunt van de cablecars een overzichtskaartje van de buslijnen en in het aangrenzende BART- station kopen we een aantal buskaartjes. 

De rest van de dag gedragen we ons als echte toeristen. We slaan de rij voor de cablelcars over, al maken we natuurlijk wel foto’s van deze speciale trammetjes, waar de toeristen buiten op de treeplank hangen. 

We lopen over Union Square, drinken onze eerste Starbucks-koffie en volgen daarna Grantstreet, waar op de hoek met Bushstreet een grote poort het begin van Chinatown markeert. 


Chinatown



Op ons gemak slenteren we de hele straat af, vergapen ons aan de kunstig gesneden ivoren slagtanden, de Chinese beelden en de kroonluchters en verwonderen ons over de prijs van 3 t-shirts voor 10 dollar in deze verder zo dure stad. 



Fishermans Wharf

Na Chinatown zoeken we een bus naar die andere toeristen-hotspot: Fishermans Wharf. Daar is het deze dag extra druk, omdat er boven de baai een luchtshow wordt gegeven. Straaljagers vliegen in formatie over, kleine vliegtuigjes schrijven krullen en kurketrekkers in de lucht, grote passagiersvliegtuigen komen heel laag over. Dat alles met een stralend blauwe lucht boven ons en honderden bootjes in de baai, die het schouwspel vanaf het water bekijken. 
Zicht op Alcatrax vanaf Pier 39

Deel van de luchtshow

Pier 39



Navy band


Een band met koperblazers van de Navy zorgt voor vrolijke muziek. We sluiten de dag samen met zoon en zijn vriendin af in een lokale bierbar en een sushi-restaurant. 

We waren eerder in San Francisco en zagen toen ook Chinatown, Alcatraz  en Santa Cruz. Ook waren we in Sauselito. en reden we met de Cablecar naar Fisherman's Wharf. 


Hardly Strictly Bluegrass Festival

7 oktober 

We zijn eerder in San Francisco geweest en hebben toen highlights als de Golden Gate brug, Alcatraz, de Telegraph-tower, het Golden Gate Park en Sauselito bezocht. Op deze zonnige zaterdag doen we daarom geen toeristische dingen maar gaan samen met zoon en vriendin = en nog zo’n 200.000 mensen - naar het festival Hardly Strictly Bluegrass in het Golden Gate Park. 

Dit gratis toegankelijke jaarlijkse festival wordt al 17 jaar in het eerste weekend van oktober gehouden. Het is een initiatief van de steenrijke Warren Hellman. Inmiddels is het idee overgenomen door zijn dochters en zetten zij de traditie in zijn geest voort. Dat betekent dat er geen co-sponsoring is, omdat de familie het festival gratis en niet-commercieel wil houden. Het gaat hen puur om de muziek en het iets doen voor de gemeenschap. 

Het geheel is enorm en de minstens zes of zeven podia beslaan een flink deel van het toch niet kleine park. Stukken terrein zijn weliswaar met hekken afgezet om zo de stroom bezoekers enigszins te reguleren maar nergens zijn toegangspoorten of iets dergelijks. Wel enorme rijen verplaatsbare fietsenrekken, watertappunten, vuilnisbakken en rijen dixies. 

En zo zitten we een hele middag – net als al die duizenden mensen – op ons picnickleedje, luisteren we naar de muziek en houden we een simpele picnic met de meegebrachte etenswaren, het bier en de wijn. De sfeer is relaxt en San Francisco doet zijn naam eer aan als stad van ‘love and peace’. 





De bedenker van dit alles is duidelijk in zijn opzet geslaagd; vriendengroepen ontmoeten hier elkaar en dit evenement is bedoeld voor jong en oud, variërend van jonge mensen tot vaders met hun kinderen op de schouders en oude, langharige hippies. Kortom, een geslaagde middag in de zon. 

We eten Italiaans-met-een-twist in een klein lokaal restaurant naast het Metro-Hotel op Divisedero.


Luchtshow

8 oktober

Het is Fleetweek in San Francisco, een week, waarin de Bay Area haar scheepvaarttraditie viert en de mannen en vrouwen eert, die het land en de vrijheid verdedigen.  Naast allerlei festiviteiten is het belangrijkste kenmerk, dat de marine aanwezig is met schepen en er een luchtshow wordt gehouden. Half San Francisco loopt er deze dagen voor uit en daar kunnen wij niet bij achterblijven. 

Met zoon wandelen we zondag eerst naar Alamo Square om er, zoals het toeristen betaamt, een foto te maken van de ‘painted ladies’, het rijtje prachtig gekleurde huizen, met op de achtergrond de skyline van San Francisco.




De bus brengt ons vervolgens naar de Marina Green voor een grootse luchtshow. We zien er straaljagers in squadron vliegen en in een ware choreografie bijna door de lucht dansen, kleine vliegtuigjes, die capriolen uithalen en een van de laatste vluchten van een Boeing 747 van United Airlines. In onnavolgbaar Amerikaans proza worden de goede eigenschappen van het vliegtuig maar ook van het hele personeel van United en van de gepensioneerden genoemd en geprezen.


een squadron in aktie



In dezelfde zomerse sfeer als gisteren op het festival kijkt het publiek toe, met de fototoestellen in de aanslag. Hoogtepunt van de show zijn de Blue Angels, gevechtsvliegtuigen, die in een strak ritme, hoog in de lucht, hun vliegkunsten laten zien.

We sluiten de dag af op en klein terrasje in de eigen buurt en een huiselijke maaltijd thuis. 
Morgenvroeg halen we bij Roas Bear onze camper op en beginnen we aan onze tocht dwars het continent over. 


2 opmerkingen:

  1. Na een trage start een geweldig begin in SF! Dat het mooie weer met jullie mee mag reizen .

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lekker begin zo ! Mooie stad lijkt mij
    Veel plezier nog. Ik kijk uit naar jullie campertocht

    BeantwoordenVerwijderen