> Slakken op reis

Museum Somme 1916 in Albert

Museum Somme 1916


Dag 10 20 september 

In een lange reisdag rijden we met de camper van Chaumont sur Loire naar camping Les Puits Tournants in Sailly de Sec, niet ver van Amiens en Albert. 
In Albert gaan we het Museum Somme 1916 bezoeken, een museum dat in het teken staat van de Slag om d eSomme in dat jaar. 

255x vakantaseren

Vakantaseren over vakantiebestemmingen

Mario van Vakantaseren en Suzanne van Artikel 255 hebben samen 255x  gevakantaseerd  over de mooiste reizen die ze nog willen maken en de activiteiten die ze nog willen doen. 
Ik ben ouder en bedaagder dan zij maar deel hun passie voor reizen. Misschien ben ik wel heel verwend, want 255 ideeën voor droomplekken en droomactiviteiten heb ik niet (meer). Maar aan 155 kom ik toch wel.  

Met camper naar Thuringen en Sachsen

Met camper naar Thuringen en Sachsen 

Het is onze eerste echte camperreis met onze camper en we hebben gekozen voor een tocht naar het Oosten van Duitsland, waar we in ieder geval Dresden willen bezoeken. Het wordt een campertocht van tien dagen, die ons door de Duitse streken Thuringen, Sachsen en Hessen brengt. Helaas hebben we veel slecht weer. 

Met de camper in Dresden

Dresden

Dresden, de barokstad aan de Elbe, is na het bombardement in WOII gerestaureerd. Er is veel te zien,  zoals het Zwinger-paleis, de Semperoper, de Hofkirche, het Residenzschloß en natuurlijk hét symbool van de stad, de Frauenkirche. We brengen er twee dagen door. 

Van Dresden naar Plauen

Met de camper van Dresden naar Freiberg

We vertrekken met de camper uit Dresden en het is zowaar mooi weer. We rijden grotendeels langs de Noord-oever van de Elbe en stoppen even bij Das Blaue Wunder, een brug over de Elbe, niet ver buiten Dresden. Aan de overkant is er deze zaterdagmorgen een marktje met lokale produkten. 
Overigens hadden we dit tochtje ook prima op de fiets kunnen doen. 

Kerstballen en Speelgoedmuseum

Kerstballen en speelgoedmuseum

Bijtijds vertrekken we op de achtste dag van onze camperreis door Sachseen en Thuringen uit Plauen richting glasstadje Lauscha. Het wordt een mooie route van ruim 100 kilometer, die ons in ruim 2,5 uur over ‘gele’ weggetjes dwars door het Thuringer Wald voert. 

Kerstversiering zoeken in Oost-Duitsland

In het Ertsgebergte en Thuringen gaan we met de camper op zoek naar bijzondere kerstversiering. Voor en na onze rondreis met de camper door Tsjechië in het najaar van 2015 zijn we door het Ertsgebergte gereden om daar een houten lichtboog te kopen met lichtjes en uitgesneden figuren. In 2012 rijden we na een bezoek aan Dresden met onze camper via het Ertsgebergte naar Lauscha in het Thuringerwoud voor mondgeblazen glazen kerstversiering.  In dit verslag zijn beide stukken kerstroute gecombineerd. 


Elfstedentocht per camper

De Elfstedentocht blijft een magische klank houden. Op de schaats de ca. 200 kilometer tussen de elf Friese steden afleggen zit er niet in maar www.frieslandholland.nl geeft een kaart uit met de route voor auto’s en campers. In de zomer van 2016 rijden we in enkele tochten de 250 kilometer die deze route telt. 

Met de camper naar Ierland


In augustus 2016 gaan we met de camper naar Ierland. We waren eerder meermalen in Dublin en in 2007 reisden met onze caravan door Ierland. Toen zagen we vooral het midden en het zuiden van het land, nu doen we ook het Noorden aan en rijden we een flink stuk van de Wild Atlantic Way, langs de kust van de Atlantische Oceaan. 



Naar Ierland ga je niet voor het mooie weer. Het land wordt vaak als eerste aangedaan door de depressies, die van de oceaan komen. We weten het dan ook: het kan er koud en nat zijn. "Vier seizoenen op een dag", noemde onze zoon het, die er jarenlang woonde. We kennen het land verder van het droevige en bijna van vocht doortrokken boek van Frank McCourt De As van mijn Moeder. Uiteindelijk hebben wij maar drie dagen met veel regen gehad. Daarnaast zeker zeven of acht dagen mooi zonnig weer. De rest van de dagen was het steeds afwisselend zonnig en bewolkt met af en toe een drizzle-bui. 

We komen in Ierland door met de PenO-ferry van Rotterdam naar Hull te varen, vervolgens zo;n 450 kilometer te rijden naar Cairnryan in Schotland en daarvandaan over te varen naar Larne in Noord-Ierland. Zo gaan we over twee zeeën naar Ierland.

Onze route voert ons en de camper vervolgens via Belfast langs de Causeway Coastal Route langs de kust van Noord-Ierland. In Donegal pakken we de Wild Atlantic Way op en rijden we met de camper door de ruige counties van Donegal en Connemara. Later komen we langs de Cliffs of Moher en rijden we in het zuiden over het Schiereiland Dingle en vanuit Killarney over de beroemde Ring of Kerry. 

Daarna verlaten we de Wild Atlantic Way. We gaan oostwaarts naar emigratiehaven Cobh (Quenstown) en genieten we van een stukje groene zuidkust en het middeleeuwse Kilkenny. We beëindigen  onze campertocht door Ierland met een rit door de Wicklow Mountains. 

Via Dublin varen we tenslotte de Ierse Zee over naar Holyhead. Zo’n 350 kilometer oostelijker stappen we in Hull weer op de boot naar Rotterdam. 


We zijn in totaal 27 dagen uit en thuis en hebben in die tijd 3536 kilometer afgelegd. We zagen een grillige kustlijn met soms duizelingwekkend hoge kliffen, lieflijke baaien, stille dorpjes, kastelen en tuinen. We reden over soms smalle wegen door een prachtig land, groen, woest soms, ongerept nog op verschillende plaatsen en hebben genoten van de muzikale avonden in pubs. 

Veel inspiratie hebben we opgedaan uit de sites: www.ditisierland.nl en 
www.ireland.com/nl-nl

Overnachtingsplekken vonden we via www.campercontact.com/nl en de Reisverhalen van Gea en Wim: www.reisverhaleneuropa.nl/ 
Ook zijn we lid geworden van www.safenightsireland.com/, een site met adressen waar we voor 10 euro per nacht met de camper kunnen overnachten. Uiteindelijk hebben we die site niet gebruikt; het systeem dat je eerst moet bellen naar een overnachtingsadres vinden we te ingewikkeld. 
Voor het vinden van campings was het gratis boekje Caravan Camping & Motorhome Guide van wwwcampingireland.ie  heel  handig. Er staan circa 90 campings in. 


In 2017 heeft een Ierse mede-camperaar ons geattendeerd op de app van motorhome parking ireland. Deze app kost 6 euro en laat dan op een kaart zo'n 600 overnachtingsplekken zien. We vonden het dat jaar een heel handige app.  

Verder hebben we veel plezier gehad van onze Collins-wegenatlas. We hebben ons voornamelijk gericht op de gele R-wegen in die atlas. Die waren goed berijdbaar met onze 2.35 meter brede camper. Witte weggetjes zijn soms nauwelijks smaller maar soms ook niet meer dan een karrenspoor. Wij hebben ze niet veel gereden.

De gereden route staat aangegeven op de vier kaartjes hieronder. De afzonderlijke stukken reisverslag staan bij de kaartjes aangegeven maar zijn ook te vinden in het groene uitklapmenu rechts. Doorscrollend naar beneden is ook het hele reisverslag achter elkaar te vinden. 


Van Belfast via Donegal tot Sligo

Belfast

Causeway-coastal-route

Donegal en Sligo



Van Sligo via Wild Atlantic Way naar Galway

Door Mayo en Connemara via Achill-eiland nar Galway

Van Galway via Doolin en Dinble naar Killarney

De Burren, Kliffen van Moher en Aran-eiland

Schiereiland Dingle-en-Muckross-House bij Killarney

Van Killarney de Ring of Kerry. Vervolgens naar Cobh, Kilkenny en de Wicklow Mountains naar Dublin

Ring of Kerry

Cobh, Coppercoast en Kilkenny

Wicklow Mountains en Howth


N.B. Een jaar later heeft Peter van het Hurktoilet deze reis in grote lijnen gemaakt maar andersom. Hij geeft in zijn korte verslag  op het Camperforum ook een heleboel camperplaatsen.

N.B. 2  In 2017 zijn we weer in Ierland geweest. Dat verslag staat op: Met de camper door Ierland 2017

N.B. 3  Delen van beide verslagen omvatten de hele Wild Atlantic Way 



Over twee zeeën naar Ierland

Er zijn verschillende manier om met de camper in Ierland te komen. De meest voor de hand liggende route voor Noord-Ierland lijkt met de boot van IJmuiden naar Newcastle, door Noord-Engeland naar Cairnryan in Schotland rijden en daarvandaan de Ierse Zee oversteken naar Larne of Belfast. De boot naar Newcastle is op onze vertrekdatum echter helaas uitverkocht. We kiezen daarom voor de overtocht van Rotterdam-Europoort naar Hull. 

Weliswaar moeten we dan wat verder rijden in Engeland maar Rotterdam is voor ons als vertrekpunt wel lekker dichtbij en daarmee een ontspannen begin van de reis. 


Dag 1 en 2      9 en 10 augustus 

We schepen dinsdagavond in op de Pride of Hull en staan op het onderste dek met onze kleine camper als dwerg tussen de reusachtige vrachtauto’s. 



We kennen deze route en vinden het altijd een feestje: er is een buffetmaaltijd, een gezellige lounge met comfortabele zitjes en live-entertainment. Je kunt taxfree winkelen, gokken of naar de bioscoop. Kortom, de avond is zo om. Terwijl wij in onze hut lekker slapen, vaart het schip zoetjes maar gestaag door en loopt rond 7 uur al de haven van Hull binnen. 

De volgende morgen moeten we daarom vroeg op (6 uur lokale tijd) en ontbijten. Maar om half 8 rijden we al in Hull van boord en hebben we dus ruim tijd om de 450 kilometer naar Cairnryan in Schotland te overbruggen. TomTom rekent daarvoor 5 uur en een kwartier rijtijd en dat klopt goed. 

De route schiet het eerste stuk via de M63 en de A1(M) flink op. Vanaf Scotch Corner wordt dat anders. We volgen dan westwaarts tot Penrith de A66 en dat is deels een vierbaansweg, deels een ouderwetse Engelse tweebaansweg. Het gaat minder snel maar het is wel het mooiste deel van de route. Engeland lijkt hier een landschapspark met zijn oude boerderijen, muurtjes van gestapelde stenen, kuddes schapen en de uitgestrektheid van de uitlopers van de Yorkshire Dales. Met spijt in het hart moeten we vanwege de tijd dit Nationale Park nu links laten liggen maar we weten hoe zeer het de moeite waard is hier rond te rijden of – beter nog – te wandelen. 

Van Penrith gaat het via de M6 naar Gretna Green. Dit Schotse stadje, waar trouwlustige paartjes vroeger in de smederij konden trouwen, slaan we dit jaar over. We waren er eerder in 2012 tijdens  onze reis door Schotland per camper toen. 
In een rustig gangetje rijden we nu westwaarts door Zuid-Schotland over de tweebaansweg A75.

Ruim op tijd zijn we in Cairnryan en daar brengt de volgende – veel eenvoudiger - boot ons om half 5 in twee uur varen naar Larne.



Wachten voor de ferry naar Larne

Na een klein uurtje rijden zijn we daarna in Belfast, waar we op camping Dundonald bij de Icebowl in het Oosten van de stad voor de komende nachten een plekje hebben. 

Tip: Wil je niet naar Belfast, dan kun je ook vlak bij Larne overnachten. Riet-Roze de Booij gaf de volgende overnachtingsplaats aan: 


Bijschrift toevoegen
De Roundtower in Larne.  Deze staat langs de waterkant (Boulevard). Als je van de boot komt ga je naar Curren Road, waar ook een goeie camping is, kost 19 pond. Dan Bay Road richting zee. Daar zie je de tower. Die rijd je voorbij en vervolgens loopt de straat dood: Caine Memorial Road, GPS. N54,8509927 E 05,7971204. De tower staat ook met bordjes aangegeven. De plaats is rechts op de foto, een stukje verder. Het is geen officiële camperplaats; je staat gewoon langs de kant van de weg. 
foto van Riet-Roze de Booij

Overnacht: Camping Dundonald, Old Dundonald Road 111 in Belfast. Melden bij de receptie van de Icebowl. www.campercontact.com/nl/no. 14634

GPS: N 54.58901,  W 5.81727 


Gereden: Vanaf huis 546 kilometer Weer: In Engeland droog, zonnig en licht bewolkt, in Schotland zwaar bewolkt en regen, in Ierland bewolkt en droog.

Met de camper in Belfast

Met de camper in Belfast

In Belfasts verleden vallen twee dingen op: de scheepsbouw, met als hoogtepunt de bouw van de Ttitanic en van recenter datum de onlusten tussen Protestanten en Katholieken en tussen mensen die bij Groot-Britannië willen blijven horen en de groep, die het liefst aansluiting bij de Republiek Ierland ziet. In beide zaken hebben we ons op een bescheiden manier verdiept tijdens de twee dagen dat we met de camper in Belfast zijn. 

Causeway Coastal Route met de camper


Van Belfast rijden we terug naar Larne om vanaf daar met de camper de Causeway Coastal Route te volgen. Deze goed berijdbare route volgt voor het grootste gedeelte de A2 en loopt pal langs de kust. En ook op plekken waar de weg even het binnenland in buigt is de zee nooit ver weg. 


Dag 5 en 6       13 en 14 augustus 


Causeway Coastal Route










Het wordt een onvergetelijke tocht langs een van de mooiste kustroutes die we ooit hebben gereden. Rechts van ons steeds de grijze zee met in de verte de nevelige contouren van stukken Schotse kust. Na bijna iedere bocht weer een nieuwe baai met soms een geel zandstrand en soms grijze rotsblokken en uit zee oprijzende groene kliffen. Links van ons groene heggen, groene weiden of groene hellingen met grazende schapen. De weg voert door kleine plaatsjes met veelal witte of crème huizen, van waaruit de bewoners een weids uitzicht op zee hebben. Kortom, het is een route die noodt tot vaak stoppen om foto’s te maken of een keer koffie te drinken. 


Touwbrug 

Vlak voor Ballintoy houden we een uitgebreide stop om naar de Cannick-a-Rede touwbrug te wandelen. Deze smalle, wiebelende brug overspant zo’n dertig meter boven zee een smalle kloof tussen twee rotsen en werd vroeger vooral gebruikt door vissers. Tegenwoordig staat de brug onder bescherming van de National Trust en heb je een kaartje van bijna 6 pond nodig om er overheen te mogen wandelen. De animo is groot, want er staat een zeer lange rij voor het kaartverkoophokje. 

Tip:  Als je slechts naar de brug wilt lopen om er foto’s te maken en niet van plan bent om er daadwerkelijk overheen te lopen, heb je geen kaartje nodig en kun je langs de rij lopen. Dat deden wij. 


Toegegeven: eenmaal dichterbij gewandeld ziet het er minder eng uit dan we tevoren vreesden. Desalniettemin hebben we het bij foto’s gelaten. 


Giants Causeway

Slechts een paar kilometer verderop, kort voor Bushmills, ligt de grootste attractie van de Coastal road: de Giants Causeway. Deze natuurlijke trappen bij de zee  bestaan uit een verzameling vijf- of zeskantige basaltblokken. Ze zouden volgens geologen zijn ontstaan door een vulkaanuitbarsting van miljoenen jaren geleden, waarna de basaltrotsen in deze blokken samensmolten. Met elkaar vormen ze heuveltjes van trapvormige stenen of rijzen ze op elkaar gestapeld wel 12 meter op. 







Volgens de volksverhalen is de Causeway het werk van de reus Finn en zou dit het begin zijn van een weg van Ierland naar Schotland. 

Hoe dan ook zijn de gestapelde blokken met elkaar een bijzonder gezicht. Het geheel staat onder bescherming van de National Trust en die heeft voor een indrukwekkend bezoekerscentrum gezorgd met heel veel informatie. Er hangt wel een prijskaartje van 9 pond per persoon aan!. Desalniettemin is het ook hier in deze vakantietijd erg druk en beklimmen families en groepen toeristen dit natuurfenomeen. We zijn hier al laat in de middag, waardoor we helaas geen tijd meer hebben om in het gebied een langere en hogere wandeling te maken. 

Een gratis plek voor de nacht vinden we samen met zo’n tien campers op het mix-parkeerterrein (met pendelbus naar Giants Causeway) in Bushmill. www.campercontact.com/nl/no. 49830   GPS: N 55.20721,  W 6.52288 


Muziek in de pub

Vlakbij het terrein staat de Bushmill Inn en daar is deze zaterdagavond levende muziek. Als in een soort huiskamer bespelen vijf lokale 60-plussers en een wat jongere dame met elkaar vele verschillende instrumenten en klinken er Ierse liederen. Soms wordt er meegezongen en even laat een jonge pubbezoekster een traditionele dans zien. Een leuke ervaring, waar we in de volle pub zeer van genieten. 


Vervolg Coastal Route naar Republiek Ierland

De volgende zondagmorgen ( Dag 6) vervolgen we laat de coastal route langs de ruïne van Dunluce Castle en typische Britse badplaatsjes als Portrush en Portstewart.


Dunluce Castle


 De route voert verder door en groen landschap richting Londonderry (Derry voor de Ieren). Onzichtbaar steken we hier de grens over naar de Republiek Ierland en rijden richting Letterkenny. Ons doel is Glenveagh National Park. Campings en camperplaatsen komen in deze omgeving echter niet voor (althans niet op onze lijsten). We rijden daarom noodgedwongen verder de N56 af richting kust. We vinden uiteindelijk een camping in Downies. Hier kunnen we ook de Wild Atlantic Way oppikken, richting het zuiden. 


Overnacht:
Gereden: Deze twee dagen samen 283 kilometer Weer: Half bewolkt, zo nu en dan zon, vrijwel droog. Wel fris, vestjesweer.