Portugal: Van Lago de Sanabria (Spanje) naar Porto (Portugal)

Camperreis Portugal  Dag 6  31 augustus 

Bom Jesus (bij Braga, Portugal)

In zo’n gewijde sfeer hebben we zelden gegeten. We zitten buiten voor de camper,  op het parkeerterrein bij de kabelbaan naar de Bom Jesus kerk, vlakbij Braga. Boven, vanaf de kerk,  schallen de orgelmuziek en de gezangen ons deze  avond vele uren tegemoet. 

De Bom Jesuskerk is bedoeld als een bedevaartskerk en de muziek is daar kennelijk een uiting van. De bedoeling is ooit geweest dat bedevaartgangers honderden treden opklimmen, naar de kerk. Al die trappen verbeelden de lijdensweg van Jezus vanaf het laatste avondmaal tot aan de kruisiging.  De kerk ligt bovenop een berg en was ooit bedoeld als het einde van een pelgrimstocht.  

Wij laten die temptatie aan ons voorbij gaan en gaan met het op waterkracht werkende en uit 1882 daterende tandradbaantje naar boven.  Het is een ingenieus systeem met twee cabines, waarbij de cabine die boven is wordt volgepompt met water. Door het gewicht glijdt deze dan naar beneden en wordt de andere cabine omhoog getrokken. De route met het tandradbaantje is degene die de meeste  mensen nemen, want bedevaartsoord is de kerk nooit geworden. 

Wel komen hele gezinnen er om deels over de trappen te lopen, op het terras te zitten of  langs de mooi aangelegde bloemperken te lopen. Fotogeniek is de kerk nog altijd, al is het witte pleisterwerk wat afgesleten en is het geheel nogal verwaarloosd. De kapelletjes, de fonteinen en de beelden zijn begroeid met mos en zwart uitgeslagen.  In zijn volle witte pracht moet hij in de Portugese zon ooit letterlijk oogverblindend zijn geweest.  We hebben inmiddels begrepen dat het geheel met geld van de Europese Unie en van de Portugese regering weer wordt opgeknapt. 

We zijn hier terecht gekomen na een lange rit Westwaarts over de N103 vanaf Chaves, net over de Spaans-Portugese grens. Die bochtige weg zigzagt  en stijgt en daalt door een woest en ruig landschap van bergen, en rotsen, afgewisseld met stroompjes en enkele meren. 

Het is prachtig maar de goede 100 kilometer  betekent voor Job vele uren sturen en alsmaar schakelen van de tweede naar de derde versnelling en weer terug.  Langs de weg zien we op verschillende plaatsen zwart geblakerde boomstammen als stille getuigen van de branden, die hier hebben gewoed. Op één plaats passeren we brandweerauto’s, die bezig zijn smeulende struiken en bomen te blussen.  

We hebben vandaag een uurtje meer, want  in Portugal is het een uur vroeger.

verbrande stukken langs de weg

We hebben vandaag 235 kilometer gereden. Het weer is zonnig en warm. We brengen de nacht door op de parkeerplaats bij de tandradbaan naar de Bom Jesus, samen met Franse en Spaanse campers.
Overnacht: campercontact.sitenr. 12252 N 41.55310,  W -8.38099 

Camperreis Portugal 1 september   Dag 7

Van Braga en Guimaraes naar Porto

Braga 

Vlakbij onze parkeerplaats bij de Bom Jesus vertrekt bus 2 naar Braga en die nemen we bijtijds. Er heerst een typische zondagmorgensfeer in de stad. Overhemden en bloesjes zijn nog even gestreken en zo zit de plaatselijke bevolking in de cafeetjes en op de terrasjes aan de koffie. 

Krantje of tijdschrift erbij en de zondagmorgen kan niet meer stuk. Het geeft een aangename sfeer van een stad die niet bedrijvig druk is maar zeker ook niet uitgestorven. 
Ook wij zetten ons er aan de koffie in A Brasileira, dat nog hetzelfde interieur schijnt te hebben als in 1907. Daarna wandelen we langs met tegeltjes versierde gevels naar de kathedraal. Helaas mag je daar binnen niet fotograferen. We moeten de herinnering aan de twee enorme hoge orgels, vol bladgoud en wel 4000 pijpen rijk dus maar in ons hoofd bewaren. 

Tegelversieringen aan de gevels

Je kunt Braga niet uit zonder frigideiras te hebben gegeten, aldus onze gids. Dat doen we bij Frigideiras do Cantinho en de specialiteit blijkt een bladerdeeg pasteitje te zijn,  gevuld met een soort gehakt. Een hele hap.

Guimaraes

Met de camper rijden we ’s middags naar het 20 kilometer verder gelegen Guimaraes. We kunnen de camper parkeren bij het hoog gelegen kasteel en wandelen door de oude binnenstad vol smalle kronkelige straatjes en verrassende pleintjes. Het Oliveira-pleintje, vol cafeetjes en restaurantjes blijkt deze zondagmiddag ook een geliefde pleisterplaats voor de Portugezen zelf. En als ze hier niet op een terrasje zitten, dan groepen ze wel samen in een parkje of bij een fontein. Kleedje erbij, flesje wijn open en rustig genieten.

Guimaraes 

Aan het einde van de middag rijden we de camper naar Orbiturcamping Madalena, ten zuiden van Porto. Van hieruit bekijken we de komende dagen de stad.

We hebben vandaag 90 kilometer gereden. >

Het weer is zonnig en 29,5 graden.

Overnacht: camping-orbitur-madalena Rua de Cerro 608, Praia da Madalena4405-736 Vila nova de gaia

Porto per camper

Met de camper in Porto

Twee volle dagen slenteren we door Porto. Er is veel te zien in deze stad, die er onder de Portugese zon schilderachtig bij ligt. Waarschijnlijk zien de smalle straatjes in de benedenstad met hun balkonnetjes en wasgoed er op een bewolkte regenachtige dag er vooral verveloos en armoedig uit maar onder de zon krijgt dit alles sfeer.

Van Porto naar Landgoed Mateus en de Doura-vallei

4, 5 en 6 september  Dag 10, 11, 12

Dourovallei

Na Porto willen we wel zien waar de port vandaan komt. We gaan daarvoor met de camper oostwaarts en volgen  stroomopwaarts de Douro. De Dourovallei met haar wijngaarden is opgenomen op de lijst van werelderfgoed van UNESCO. 

Het bijzondere is dat de druiventeelt hier op smalle terrassen gebeurt, waarop vaak maar één rij wijnranken staat aangeplant. Mensenhanden hebben zo de afgelopen eeuwen een uniek landschap gemaakt. Vanaf zo’n 60 kilometer voorbij Porto zien we de eerste op deze  manier geplante wijnranken verschijnen. Nog wat Oostelijker, rond Pinhao, zijn hele bergflanken zo in cultuur gebracht en met bijna geometrische patronen van terrassen bedekt. Het is een schitterend gezicht, zeker in het warme licht van de avondzon. Na een halve was- en rustdag rijden we woensdag 4 september in de middag van camping Madalena weg en vinden onze route – hoewel TomTom ons hardnekkig anders wil sturen – via de N108 langs de daar nog beboste hellingen van de traag stromende Douro.

De volgende dag rijden we richting Peso da Régua het echte wijngebied binnen. De weg wordt steeds kronkeliger en het landschap steeds mooier. Snel gaat het allemaal niet.

Landhuis Mateus

Ook de binnenwegen langs en over met wijnterrassen bedekte bergen naar het wat Noordelijker gelegen landhuis Mateus kosten tijd. Het landhuis – bekend van de rosé in de platte flessen – ligt met zijn barokgevels sprookjesachtig te spiegelen in een later aangelegde vijver. De rondleiding door het huis is de moeite waard en dat geldt zeker voor de prachtige tuin eromheen. Een rariteit in die tuin is een uitgehakte tunnel door een rij enorme taxussen. Ook de met druiven overgroeide pergola mag er zijn. 

Een plaatsje voor de nacht vinden we nog verder oostwaarts in de Douro-vallei.
Ook vrijdag 6 september staat geheel  in het teken van de rivier. We rijden via de N222 terug naar Peso de Regua met adembenemende vergezichten op de wijngoederen en de Douro. Vanaf Regua bekijken we het geheel nog in ander perspectief tijdens een ontspannende boottocht naar Pinhao en weer terug. Vanaf het water ziet alles er immers toch weer anders uit. Een bijzonder onderdeel van die tocht is het schutten  in een smalle sluis met maar liefst 27 meter verval!  Het wordt een rustgevende middag met een lunch benedendeks tijdens de warmste uren en een verkoelende bries op de terugtocht.

tegeltableau op het station van Pinhao

Varen over de Douro

We hebben deze drie dagen in totaal 240 kilometer gereden. 

Overnacht hebben we op 

• de camperplaatsen in  Entre-os Rios (aan de rivier), 
• bij S.Joao da Pesqueira (aangestampt terrein, net buiten het dorp) 
• in Peso da Régua (vier camperplaatsen op parkeerterrein in het centrum, vlakbij de kade en met elektriciteit). campercontact.sitenr. 11642   N 41.16283,  W -7.79232 

Het is nog steeds zonnig en warm, tussen de 25 en 30 graden. 


                                                                            Verder naar Lamego en Coimbra
                                                                                                             

Feest in Lamego en verder richting Coimbra

7 en 8 september  Dag 13 en 14

Feest in Lamego

Tijd is een relatief begrip in Portugal. Dat merken we zaterdag 7 september zeker in het in feeststemming verkerende Lamego. We komen  met de camper door dit op 15 kilometer van Regua liggende stadje als we op weg zijn naar Coimbra.We willen er stoppen om de kerk Senhora dos Remedios te bekijken, die geldt als Portugals mooiste rococokerk en – net als de Bom Jesuskerk bij Braga – een enorm lange toegangstrap heeft.  

Deze is nog mooier, want de meeste terrassen zijn versierd met azulejos, tegeltableaus met  religieuze voorstellingen.

Het blijkt een drukte van belang in Lamego, want de stad viert het jaarlijkse bedevaartfeest. Al die mensen zijn overigens niet allemaal bedevaartgangers maar ook gewoon feestvierders. Want aan het eigenlijke feest met als hoogtepunt de processie op zondagmiddag, gaan allerlei wereldse feestelijkheden vooraf. Deze dag is er onder meer een grote optocht, zo horen we op de kleine camping vlakbij de kerk, waar we de camper noodgedwongen neerzetten, omdat de camperplaats bij de kerk nauwelijks bereikbaar is.

Als slakken-met-ons-huis-bij-ons zijn we nergens aan gebonden; we veranderen daarom onze plannen en blijven een nachtje in Lamego om de optocht te zien. Die begint om 16.00 uur, althans, zo staat het in het programma. Rond 14.00 uur begint zich al een nerveuze bedrijvigheid af te tekenen langs de route. Zigeunerachtige types verkopen viskrukjes om op te zitten en de eerste mensen posteren zich aan de stoeprand. 

Verkoop van krukjes langs de route van de optocht

Wij vinden rond half drie een strategisch plekje op een terras en halen ons eerste biertje (á een euro). Dan begint het  grote wachten.  Het wordt half vier, vier uur en er verzamelen zich steeds meer mensen. Nog maar een biertje. Het wordt half vijf. Horen we al iets in de verte? Vijf uur, nog steeds niets. Nog weer een half uur en een biertje later, gaan we ons afvragen of dit een complot is van de zigeunerachtige types. Moeten zij misschien eerst alle stoeltjes hebben verkocht voordat de optocht van start gaat? Uiteindelijk, kwart voor zes, horen we het eerste tromgeroffel en dan ontrolt zich een carnavalachtige optocht voor ons. 

Langzaam komen de groepen en praalwagens voorbij, telkens stil houdend voor korte optredens. Na ruim een uur is de stoet eindelijk gepasseerd en begeeft iedereen zich naar  het met kraampjes en stalletjes aangeklede feestterrein.

Ons wacht dan nog de klim van 680 treden weer omhoog, naar de kerk, waar onze camping immers vlakbij ligt. Met ons lopen meer feestgangers die trappen op of af. Slechts enkele bedevaartgangers herinneren ons aan het eigenlijke religieuze feest. Zij bezoeken devoot de kerk. Een enkeling beklimt als ultieme boetedoening al die treden op de knieën.

Hoewel de processie op zondagmiddag dé hoofdattractie van het feest is, waarbij een groot Mariabeeld de stad wordt rondgedragen, hebben we geen zin om weer uren langs de kant te zitten wachten.

Achteraf bezien hebben we zo wel een unieke processie gemist.Tijdens die zondagse processie begin september wordt het beeld van Nossa Senhora dos Remédios namelijk vervoerd op een ossenwagen, en dit maakt dit evenement in Lamego uniek omdat nergens ter wereld de Heilige Maagd wordt vervoerd door dieren.

We laten de processie echter schieten en rijden deze zondag via de schilderachtige N2 en IP3 door richting Coimbra en houden halt op een kleine SVR-camping in Brejo, niet ver van Tabua, zo’n 50 kilometer ten oosten van Coimbra. Het jonge Nederlandse stel, dat de camping met ruime, vrije plaatsen beheert, ontvangt ons allerhartelijkst. Meer van deze camping is toevallig te zien op zaterdag 14 september in het TV-programma Ik Vertrek.

Wij hebben deze twee dagen 180 kilometer gereden. 
Overnacht op: 

• camping in Lamego campercontact. sitenr. /22148  N 41.09151,  W -7.82129 
• en op Parque de Campismo Quinta do Porto in Brejo.  quintadoporto.com   GPS: N 40° 19.992 W 08° 03.616.   Let op: dit zijn GEEN decimale coördinaten

Rustdag in Quinta do Porto

Camperreis Portugal Maandag 9 september    Dag 15

Rustdag

Ledigheid is des duivels oorkussen. We weten het maar  na alle kerken van de laatste tijd gunnen we de duivel nu wel z’n kussentje.We doen dus een dagje helemaal niks en zitten lekker bij de camper op camping Quinta dor Porto in Brejo in de schaduw van een eucalyptusboom van de rust, de stilte en de lekkere warmte te genieten. 

We zijn de enige gasten op deze kleine en charmante camping Parque de Campismo Quinta do Porto in Brejo . Het is er eenvoudig maar de gastvrijheid is hartverwarmend. Graag gunnen we deze aardige mensen wat meer klandizie. Dus, als speciale tip voor de liefhebbers  van dit soort authentieke campinkjes: neem een low-budgetvlucht naar Porto, huur een autootje en ga hier in Midden-Portugal in een van de drie huurcaravans een weekje onthaasten. In de omgeving is genoeg moois te zien.

We overnachten nog steeds op Parque de Campismo Quinta do Porto in Brejo, vlakbij Tabua.  Het weer is mooi en zonnig, tussen de 25 en 30 graden. Wel koelt het ’s avonds rap af, evenals het om half negen donker is.

Coimbra - universiteit en fado

Coimbra

Wat Oxford is in Engeland  en de Sorbonne in Parijs, dat is Coimbra in Portugal. In Coimbra staat Portugals oudste en lange tijd enige universiteit.  Ooit in 1290 gesticht in Coimbra en een paar keer verhuisd naar Lissabon en weer terug, is de universiteit in ieder geval sinds 1537 in  Coimbra gehuisvest. Het is daarmee een van de oudste universiteiten van Europa. 

Dinsdag 10 september   Dag 16

De stad en de instelling zelf zijn trots op die ouderdom en koesteren de tradities. Een daarvan is het zwart/witte uniform van de studenten en de bijbehorende zwarte cape. Gekleurde linten aan de boekentas laten zien aan welke faculteit je studeert: geel voor medicijnen, paars voor farmacie, blauw voor menswetenschappen etc. Het begin en het einde van het studiejaar gaan gepaard met feesten en rituelen. Studenten vertellen de verhalen graag als ze toeristen aanspreken  om artikelen te verkopen om die feesten te bekostigen.

Het moet bijzonder zijn om in deze stad met zijn nauwe opgaande straatjes en trappen te studeren en in je zwarte cape over het grote plein bij de oude universiteit te lopen. Ook al zijn er inmiddels tal van nieuwe gebouwen bijgekomen,  het oude gebouw meet zijn monumentale trappen en gangen, zijn toren en zijn kapel is nog steeds in gebruik.

Pronkstuk is de prachtige bibliotheek met beschilderde plafonds, immens hoge boekenkasten, vergulde pilaren en tienduizenden boeken. Bezoekers mogen er tien minuten in maar ook hier geldt weer, dat er jammer genoeg niet mag worden gefotografeerd. 

Daisy van het blog Alldayeverydaisy mocht er bij uitzondering wel een klein filmpje maken. 

Studenten in hun zwarte capes bij de Universiteit van Coimbra

Universiteit van Coimbra

Coimbra, plein bij de universiteit 

Universiteitsplein Coimbra

Coimbra

Fado

Nauw met de universiteit verbonden is in Coimbra de eigen versie van fado-gezangen. De fado-liederen worden hier altijd vertolkt door mannelijke studenten en oud-studenten van de universiteit.  Een van de tradities is dat mannen een serenade brengen aan een meisje en onder haar raam een liefdeslied zingen. Vindt zij het mooi dan knippert ze driemaal met haar lamp . . .De fadozang is ook een onderdeel van het grote studentenfeest in mei, als honderden studenten samendrommen voor de oude kathedraal, gehuld in hun zwarte capes.

Een groep studenten en oud-studenten probeert deze fado-tradities levend te houden en geeft onder de naam Fado ao Centro ieder avond om 18.00 uur een voorstelling van een uur. Ze vertonen er foto’s bij en vertellen (ook in het Engels) over de traditie en de oorsprong van de fado.  Na afloop wordt achter het kleine theatertje buiten op de binnenplaats een glaasje port geschonken en kun je met de musici en zanger praten. 

We hebben genoten van deze vrolijke, romantische versie van fadozang.

We hebben vandaag  62 kilometer gereden. 

Overnachten doen we op de vlakbij de rivier en de voetgangersbrug gelegen camperplaats in Coimbra. campercontact.sitenr. 11634   N 40.19854,  W -8.42805 

De afstand tot de stad is tien minuten lopen. 

Het is vandaag warmer dan 30 graden.


                                                   Verder naar kloosters, kerken en zee in Midden-Portugal

Naar Fatima en Tomar

Fatima

En ja dan Fatima.
Fatima is dé pelgrimsplaats en heilige plaats van Portugal. Hier zouden drie herderskinderen op 13 mei 1917 Maria hebben gezien en vervolgens nog eens op de 13^e van de volgende vier maanden, waarbij Maria de laatste keer drie voorspellingen zou hebben gedaan. 

Woensdag 11 september

We rijden er met de camper vanaf Coimbra – nog steeds met vermijding van de tolweg – in zo’n anderhalf uur naar toe. Op de plaats van de verschijning is nu een kapel  en vlakbij is een kerk gebouwd met – net als bij het Sint Pietersplein – half  rondgaande balustraden. Het enorme plein voor de kerk heeft afmetingen als van het Sint Pietersplein. Er wordt gebeden, er worden kaarsen met armen vol letterlijk gestookt (en niet zachtjes opgebrand) en ook hier zijn er pelgrims, die op hun knieën naar de kerk kruipen. Als niet-katholieken kijken we het allemaal met een mengeling van verbazing, gêne en scepsis aan.  

Onnodig te zeggen dat in het dorp Fatima de souvenirwinkeltjes met Maria-beelden in alle soorten en maten zich aaneen rijgen.  Hoewel het morgen de 13^e is en die belangrijke datum gepaard gaat met een processie,  laten we die aan ons voorbij gaan.

We rijden door naar het zo’n 40 kilometer oostwaarts gelegen Tomar, een lief plaatsje  met een aardige hoofdstraat en een mooi plein. Morgen bekijken we hier het kasteel.

Overnachten doen we op de Camping Municipal in Tomar.
    campingtomar.wordpress.com   
     39°36’25.12″N
      8°24’36.74″W

We hebben vandaag 126 kilometer gereden. 
Het is vandaag heel warm, meer dan 35 graden.